sope : orman 2

1

Uyandığımda sanki aklımda büyük bir boşluk vardı, aşşağıdan jimin ve jungkook'un sesini duymam ile kalktım.

Avucumu sıkmıştım, kaşlarımı çatarak avucumu açtığımda beyaz saçlar vardı, yutkundum, bunlar kimin saçlarıydı?

Jimin'in sesini duymam ile yataktan kalkarak odadan çıktım, aşşağı indim, mutfağa girdiğimde ikili masada oturuyordu, bana döndüklerinde yanlarına gittim.

"Bunlar kimin?"

Saçları gösterdiğimde kaşlarını çattılar,jungkook kafasını kaşıdı.

"Bilmiyorum, nereden çıktılar"

"Uyandığımda elimdeydiler, hem, hem ben hiçbir şey hatırlamıyorum,ne oldu dün?"

Jimin elini anlıma koydu.

"Dün içki gecesi vardı, hatırlamıyor musun cidden?"

"Ben içmedim ki, içmem, ben.. Ben.."

Jimin parmağını şıklattığında elimdeki saçlar birden bir kolyenin içine hapsoldu.

"Al, kimin olduğunu bulana kadar sakla"

Şaşkınca jimin'e baktım.

"B-büyü"

"Hoseok sende bir büyücüsün, kendine gel artık"

Kolyeyi alarak boynuma taktım, mutfaktan çıkarak lavaboya giderek  yüzümü soğuk su ile yıkadım ve yüzümü kurulayarak geri mutfağa döndüm.

Yerime oturduğumda jungkook önüme kahve koydu.

"Al,iyi gelir"

Kafamı sallayarak kahveyi içmeye başladım, tanrım geçmişe ait hiçbir şey hatırlamıyordum  yutkundum.

"Ben hiçbir şey hatırlamıyorum"

"Nasıl?"

Jimin endişe ile konuşunca kafamı eğdim.

"Geçmişi hatırlamıyorum ama sizi hatırlıyorum, arkadaşlarımsınız"

Jungkook elimi tuttu.

"Hoseok biz kardeşiz,jimin de eşim hatta ortak arkadaşımız dı, bizi sen tanıştırdın"

"Ahh ben.. Ben bilmiyorum"

Gözlerim dolduğunda jungkook kalkarak sarıldı.

"Doktora gideriz, üzülme, düzeleceksin tamam mı, yemeğini ye ve doktora gidelim"

"Tamam"

Jimin'de elimi tutarak sıktı, bir kaç lokma yedim, midem almıyordu.

Jungkook da jimin gibi parmağını şıklattığında bütün tabaklar kendi kendine temizlendi, bizde hastanenin önünde durduk.

İkili elimi tuttuğunda sıktım, binaya girdik, danışmaya gittik, kadın bize baktığında jungkook konuştu.

"Jung hoseok, abim, hiçbir şey hatırlamıyor, geçmişi hatırlayamıyor"

Kadın kafasını salladı ve bilgisayara baktı.

"Bir doktorumuz boşta, yukarı çıkın, Doktorun ismi Kim Namjoon, randevu açtım, 5 dakika sonraya, geçmiş olsun"

"Teşekkürler"

Asansörlerin olduğu yere geldik,jimin düğmeye bastığında kapı açıldı, içeri geçtik ve kat düğmesine bastık.

Boynum daki  kolyeyi sıktım ve inmeyi bekledik, kapı açılınca koridora baktık, kalabalıktı.

Bütün doktor isimlerine baktık, sonunda Kim Namjoon ismini gördüğümüzde yanda ismim yanıp söndü.

İçeri girdik, adam bize döndüğünde şaşkınca kaldı ve elindeki stetoskop düştü, korkarak ona baktığımızda kafasını salladı ve kendini toparladı.

"Üzgünüm,üzgünüm lütfen oturun"

Stetoskop havalanarak masanın üstünde durdu, sedyeye oturdum,karşıma geldi.

"Neyin var?"

"Ben uyandığımdan beri hiç birşey hatırlamıyorum, geçmişimi hatırlamıyorum"

Kafasını salladı, eline ışıklı kalem aldı ve gözlerime baktı.

"Dün'ü bile hatırlamıyorsun?"

Kafamı salladığımda geri çekildi, jimin ve jungkook'a döndü.

"Düşüp kafasını çarptı mı? Yada ateşli havale geçirdi mi?"

Jungkook kafasını salladı.

"Hayır, dün içmiştik sadece ve o koltukta sızmıştı, içkiye dayanaksız"

"Anladım, beyin'e zarar veren ya da şoklatan bir şey yok, belki de içki yan etki yapmıştır, bir kaç gün bekleyin, ilerleme yoksa yavaşça bir şeyler hatırlatmaya çalışın ama üstüne gitmeyin, bir ay sonra tekrar gelebilirsiniz"

Onayladık, kalem kağıt çıkarttı.

"Hastanın yaş, isim ve soy isim alayım, randevu açmalıyım ve mümkünse telefon numarısı"

Kaşlarımı çatarak baktım ama jungkook hiç düşünmeden bütün bilgilerimi verdi, odadan çıktık, ben 130 yaşında mıydım?

Eve geldiğimizde beni dinlenmem için koltuğa oturttular, meyve suyu ve ekler elime verip tv açtılar.

Amk sanki çocuktum ama geri yaslanarak filmi izlemeye başladım, şuan çok rahattım.

Elimi boynum da ki kolyeye atarak beyaz saçlara baktım, bunlar da nereden gelmişti ve onlara söylemesem de dudaklarımda mandalina tadı yoğun şekilde geliyordu.

/+++/

Tehdit edilmedim, aa nereden çıkarsınız MDMDLCLXXMDMXLDNX