အေးစိမ့်စိမ့်ခံစားချက်နဲ့အတူပင်လယ်ရနံ့ခပ်သင်းသင်း၊ကိုယ်ကိုကြုံ့နိုင်သလောက်ကြုံ့ပြီး အနွေးဓာတ်ရမဲ့နေရာသို့စိတ်ခံစားချက်အတိုင်းတိုးဝင်ပြီး ပေကပ်ဆက်အိပ်နေလိုက်၏။
အိမ်မက်လိုလို လက်တွေ့လိုလိုဖြင့် bellသံဝိုးတဝါးကနှောင့်ယှက်နေပြီး ပြတ်သားစွာထပ်ထွက်လာတဲ့အသံကြောင့်ဆက်မအိပ်နိုင်တော့ပဲ အသံလာရာထွက်ခဲ့လိုက်တော့ အခန်းbellကိုအဆက်မပြတ်တီးနေတာ၊တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့ စိတ်မရှည်တဲ့ပုံနဲ့မျတ်မှောင်ကြုံ့ကြည့်နေတဲ့ Jeon Jungkook
"အခုချိန်ထိအိပ်နေတာလား?"
"အော ဘယ်နှနာရီရှိပြီလဲ"
"12ကျော်နေပြီ ဖုန်းကဘာလို့မကိုင်ရတာလဲ"
"ဖုန်း?ဘတ်ထရီကုန်သွားတာထင်တယ် ဘယ်နားထားမိမှန်းလဲမသိဘူး ဘာပြောမလို့လဲ"
"ကမ်းရိုးတန်းတစ်လျောက်ကားပတ်မောင်းမလို့လာခေါ်တာ"
Taehyungက'ထူးထူးဆန်းဆန်း'ဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်တော့
"Jihoနဲ့Minyeonလဲပါတယ် သူတို့ကခေါ်ခိုင်းလိုက်လို့ လိုက်မှာဆိုအမြန်ပြင်ဆင်ပြီးလာခဲ့တော့"
"တစ်ခါတည်းစောင့်ပေး 15မိနစ်လောက်ပဲ"
ပြောပြီးလှစ်ကနဲ့ဝင်ပြေးသွားတော့သည်
ခနလောက်နေတော့Taehyung ပြင်ဆင်ပြီးထွက်လာ၏
"သွားမယ်"
ပြောတာကိုမကြားသလိုနဲ့ လူကိုအထက်အောက်မျတ်မှောင်ကြုံ့ကြည့်ကာ
"မင်း ပုံစံကဘာလဲ"
အပွင့်ဆင်shirt အပြာနုခပ်ပွပွကိုကြယ်သီးသုံးလုံးလောက်ဖြုတ်ဝတ်ထားပြီး ပေါင်အလည်လောက်ရောက်နေတဲ့ဘောင်းဘီတိုအဖြူနဲ့ အမွှေးမျှင်ကင်းပြီးစင်းလုံးချောနေတဲ့ခြေတံရှည်ရှည်သွယ်သွယ်တွေက ဘာလို့အဲ့လောက်စိတ်အနှောင့်ယှက်ဖြစ်စေတာလဲ
"ဘာလို့လဲ"
"ဘာလုပ်ဖို့အဲ့လောက်အသားတွေဖော်ထားတာလဲလို့ စင်ယော်တွေကိုfor showလုပ်ဖို့လား?"
ပြောပြီးရှေ့ကနေထွက်သွားတော့သည်၊Taehyung ဆွံ့အသွားရပြီး
"ဘာ?for show?စင်ယော်?တကယ်ကိုဘာတွေပြောသွားတာလဲ?"
YOU ARE READING
𝗕𝗼𝘅𝗶𝗻𝗴 𝘆𝗼𝘂𝗿 𝗵𝗲𝗮𝗿𝘁
Fanfiction𝗜 𝗵𝗼𝗽𝗲 𝗼𝘂𝗿 𝗹𝗼𝘃𝗲 𝗶𝘀 𝗹𝗶𝗸𝗲 𝗮 𝗯𝗼𝘅𝗶𝗻𝗴 𝗳𝗶𝗴𝗵𝘁. 𝗜𝘁 𝗻𝗲𝘃𝗲𝗿 𝗲𝗻𝗱𝘀... 𝗝𝗲𝗼𝗻 𝗝𝘂𝗻𝗴𝗸𝗼𝗼𝗸 × 𝗞𝗶𝗺 𝗧𝗮𝗲𝗵𝘆𝘂𝗻𝗴
