Dergilere en çok öykü gelir bazen sayılamayacak kadar çok. Şiir azdır deneme daha az. Eleştiri yok gibidir inceleme araştırma yazıları son yıllarda ne yazık ki hiç gelmez olmuştur. Şiirsiz bir hayat düşünemiyorum, şiirden ve sanattan uzak duran insa...
Hadi gel, anlatsana seni kendini beğenmiş bey efendi, Kibir dolu, egolu duruşunla herkesi ürküten bendi. Kendini öven sözcüklerle dopdolu havalı cümleler,
Ah neymiş, sen güneşten bile, parıltılıymışsın dercesine. Yıldızlar sana imrenir derken, bir adım bile atmadın yere. Gökyüzünde parlayan yıldız, mışıl mışıl uyurken, Sen yalnızca yine kendinle, meşgul olup durdun öylece.
Kendini beğenmişlikten, koca bir adım ötedesin ey efendi. Durup biraz etrafına baksa, belki fark edersin gerçeği. İnsanlar senden uzaklaşırken, gül gibi soldun diye, Sen yalnızca kibirli egonla, yol alırsın hızlaca ileriye.
Diyorsun ki "Ben en iyisiyim, asil bir yaratığım ben!", Ama söyle bana, doğruluk nerede kaldı, bu cümlede sen? Kibirinle ne kazandın, insanları rencide ederek? Unutma ki bir gün, senin de başına, gelecek olan kısacasıdır kader.
Kendini beğenirsen, hiçbir zaman. öğrenmezsin gerçekleri. Egonla dolu kalırsın, kendine benzeyenlerle. Ama şunu iyi anla, dünya hızla değişir her an. Gelir birgün bu hallerin sonu, bil bunu ey efendi.
Kendini beğenmiş, kibirli ve egolu hallerinle, Yalnızca seni sevenleri uzaklaştırırsın etraftan. Yüzüne anlatırken sana bu gerçekleri, Düşünsene biraz, acaba iz bırakacak mısın ölünce bu dünyadan?
Bırak şımarmayı, kendini överek büyütme kendini, Çünkü gerçek değer, insanların kalbinde gizlidir elbet. Kendini beğenmişlikle geçip giden bir ömür boyu, Hatırlayacaklar seni, ama ne yazık ki değersiz bir figür ile ey efendi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
