Külde yandı, külde yandı...
Kül yandı umuda dönüştü içim.
Aşkın ateşiyle yakıldım için, için
Yüreğimdeki sevda hiç dinmedi.
Bir ateş gibi tutuştu, birden.
Kalbimde bir yangın başladı.
Gizli gizli yanıyorum ben.
Gönlümdeki aşka bir su serp.
Bazen alev alev yandım,
Bazense köz olup duman oldum.
Sevdanla tüttüm, kül oldum,
Ancak seninle yeniden doğdum.
Bu külde gizli nice hikayeler var,
Sevgiler, umutlar, acılar ve anılar.
Her biri birer iz bıraktı kalbimde,
Hatıralarla dolu bu şehirde
Dökülen yaprak dala geri geldi.
Kül yandı umut içimde yeşerdi.
Aşkınla yeniden dünyaya geldim.
Hayatın anlamını senden öğrendim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
Dünden Bugüne Anılarım
PoetryDergilere en çok öykü gelir bazen sayılamayacak kadar çok. Şiir azdır deneme daha az. Eleştiri yok gibidir inceleme araştırma yazıları son yıllarda ne yazık ki hiç gelmez olmuştur. Şiirsiz bir hayat düşünemiyorum, şiirden ve sanattan uzak duran insa...
