UYUMSUZ

U - 23

•

Bir ambulansın yaklaşıp Yaren'i almasını umut ettiğim düğün davetimizde henüz her şey yolunda ilerliyordu.

Kandemir ile birlikte yan yana durduğumuz için hem gergin hem de stresliydim. Az önce kardeşi Kerim ile tanışmıştım. İyi bir adama benziyordu. Sadece evli olduğu kadınla o kadar ayrı ve uzaklardı ki sanki birbirlerini tanımıyor gibiydiler.

Ben evli olsaydım kocamı bir an yanımdan ayrılmazdım.

Ki şu an tam olarak öyle yapıyorum. Çevremde yer alan kuzenlerime ek olarak Rasim , Aycan ve bir kaç arkadaşımız vardı. Kalabalık halde herkes sohbet içindeydi.

Ben Kandemir'e pek bakmıyordum. Bu gece beni üzmüştü.

-"Merhaba."

Geldi sinsi gelin.

Sosyetenin gözde gençleriyle selamlaşıp aramıza karıştı. Yanında bir kız arkadaşı daha vardı ve tıpkı kendisi gibi sinsi bakışlıydı.

-"Kandemir..bir birliktelik yaşadığınızdan hiç söz etmemişti."

Sabit duran gözlerimi ona çevirdim. Nazenin beni küçümser bakışlar atınca ona aynı alaycı bakışı attım.

-"O kadar samimi değilsiniz demek."diyip tebessüm ettim.

Öksürür gibi yapıp yalandan güldü.
-"Ya da siz o kadar ciddi değilsiniz."

Kandemir farklı bir sohbet içinde olduğundan ve ortam çok gürültülü olduğu için duymuyordu.

-"Ciddi olmamasını mı dilerdin?"diye bir soru yöneltince bocaladığını fark ettim.

-"Aranızdaki yaş farkı dışarıdan anlaşılıyor. Birbiriniz için farklı insanlarsınız diye düşünüyorum. Kandemir'in hayatına giren kadınlara göre fazla küçüksün."

Bel altı vurmak saygın bir insan için çok aşağılayıcı bir hareketti. Ancak karşımdaki kadın hiç de kaliteli değildi.

-"Arven?"

Kandemir sohbetini bitmiş dönmüştü. Belime elini sarınca onu ittiresim geldi ancak elbette yapmadım ve sırtımı göğsüne yaslayarak gülümsedim.

-"Yengen...senin için uygun bir insan olmadığımı düşündüğünü anlatıyordu."dedim masum masum.

İçimde yanan ateş git gide büyüyor.

İşte tam bu yüzden buradan uzak duruyordum. Bu yüzden bu hayatı terk etmiş daha gerçek bir hayatı seçmiştim.

Bu kadar kötü insanların olmasını kaldıramıyorum. Tıpkı ailem gibi.

Nazenin tatlı tatlı güldü ve elini Kandemir'in eline değdirdi.
-"Beni yanlış anladı."

Kandemir elini hemen masadan indirince kabaran göğsüm yerine sindi.

-"Yaşı küçük. Aranızda bir hayli yaş farkı var nasıl anlaşıyorsunuz demek istedim."

Bak sen. Öyle mi olmuş?

-"Bunun seni ilgilendirdiğini hiç sanmıyorum Nazenin." Kandemir'in bir anda tersleyerek sinirini göstermesi beklediğim bir şey değildi.

Ki Nazenin de beklemiyor olmalıydı ki dikleşti ve gözlerini iyice açtı.

-"Ne konuşuyorsunuz bakalım?" Kerim nihayet karısına sahip çıkmaya gelmişti.

Kandemir kardeşini yanıtlama gereği duymadı. Yalnızca gözlerine ters ters baktı ve hareket etmem için belime baskı uyguladı. Birlikte aynı anda yürürken içki masasına gittiğimizi anlamıştım. Bir kaç insan dışında bu bölge boştu.