Fırat: Senden daha iyi bi ısınma yöntemi bilmiyorum çünkü.
Barış: Hâlâ mı aynı yerdesin?
Fırat: Hâlâ... Aynılar... Aynı yerde... Ayrılar... Ayrı...
Barış dolu gözleriyle bana bakıyordu.
Fırat: Ne olur benimle gel...
Barış: Ama Fırat söyledim ben sana. Kaç kere konuştuk gelemem.
Fırat: Yalvarıyorum sana Barış... Lütfen...
Ağlayacak gibiydi. Benimde gözlerim dolmuştu.
Barış: Sen gitme... Gitme ne olur...
Fırat: Gitmezsem mutlu olamayacağız ki...
Barış: Niye mutlu olamayalım, biz mutluyuz zaten. Yine mutlu oluruz. Ben anlamıyorum ki, orda olur burda olmayan ne var?
Fırat: Babam...
Barış: Ne alaka baban?
Fırat: Babam yok orda. O yoksa ben varım... Anla beni ne olur... Anca öyle var olabiliyorum... Ben varsam her şey var. Sen varsın, biz varız... Aşk var...
Parmağımı yanağında gezdirdim. Ben ona aşk dolu bakarken konuşmaya başladı.
Barış: Baban mı bişey dedi bizle ilgili? Fırat cevap versene baban mı bişey söyledi.
En sonunda dalgınlıktan cevap verdim.
Fırat: Nolur benimle gel evlenelim orda. Sadece ikimiz kimseye haber vermeyiz. Cehennem dediğin başkaları değil mi zaten... Beyaz bu dünyada en çok sana yakışıyor... Nolur...
El ele tutuştuk...
Fırat: Birkaç müzisyen buluruz, bi sofra kurarız böyle... Sabaha kadar şarkılar söyleriz... Dans ederiz, deli gibi... Öpüşürüz... Kimse bize karışamaz... Bi bakmışız... Ne istediysek olmuşuz...
Bende artık ağlayacak gibiydim...
Fırat: Ne olur... Benimle gel...
Barış artık ağlamaya başladı ve bana sarıldı.
Barış: Fırat gitme ne olur gitme... *Ağlayarak*
O ağladı ben ağladım. Ama sonra birden ayağa kalktım ve havalimanına gittim. Barış gözyaşlarını sildi ve peşimden koşmaya başladı.
Barış: FIRAT DUR LÜTFEN DUR! FIRAT DURUR MUSUN LÜTFEN!
Barış arkadan arabasına bindi ve beni takip etti. Ben hızlandım ve izimi kaybettirdim. Orda bekleyen bir arkadaşıma arabayı verdim ve havalimanına girdim.
Barış'tan
Allah kahretsin! Fırat'ın izini kaybetmiştim sinirle direksiyona vurdum. Ama gittiği havalimanını biliyordum. Hızlıca o havalimanına gittim.
Fırat'tan
Kalabalığın içinde pasaport kontrolüne gittim.
Barış'tan
Herkesin arasında koşturarak Fırat'ı bulmaya çalışıyordum.
Fırat'tan
Pasaport kontrolüne geldim. Güvenlik pasaportumu kontrol ederken arkama baktım, acaba Barış geliyor muydu?
Barış'tan
Koşarak Fırat'ı bulmaya devam ediyordum
Fırat'tan
Pasaport kontrolünden geçtim. Giderken tekrar arkama baktım. Sonra ilerlemeye devam ettim.
Barış'tan
Her yere bakarak Fırat'ı bulmaya devam ettim.
Fırat'tan
Artık uçağa bindim. Barış belli ki gelmeyecekti. Umutsuzlukla dışarı baktım.
Barış'tan
Orda çalışan bir arkadaşımı gördüm ve ona pasaportumu verip devam koşarak kapılara gittim. Ama her şey için çok geçti. Fırat'ın bindiği uçağın kapısı kapanmıştı. Ellerimi saçıma götürdüm.
Barış: Hayır hayır hayır...
Dolu gözlerimle kapıya bakarak oturdum. Mavişim beni bırakıp gitmişti.
Fırat'tan
Uçak havalanmıştı dışarıya bakmamak için camı kapattım.
Barış'tan
Umutsuzlukla oturdum. Belki de Fırat geri gelmeyecekti...
Barış: Fıraaaaaaaat!
Diye bağırdım ve ağlamaya başladım.
Barış: Gidemezsin Fırat bırakamazsın beni... *Ağlayarak*
Ağlayarak kapıya baktım. Kafamın içinde beni kaçırdığı gün söylediği şeyler yankılanıyordu.
*AŞIĞIM LAN! İlk gördüğüm andan beri aşığım ben oğlum! ALLAH BENİM BELAMI VERSİN Kİ BEN SANA AŞIK OLDUM! İSTER YUMRUK AT İSTER DÖV SÖV KÜFRET AMA BEN SANA AŞIĞIM BARIŞ!*
Barış: Her şey yalan mıydı yani *Ağlayarak*
Daha çok ağladım ve artık gittim. O sırada Hasan arabada beni bekliyordu. Ağladığımı görmüştü. O yüzden yolcu koltuğundan inip sürücü koltuğuna oturdu. Ben sadece dışarı bakıyordum.
Hasan: İnanamıyorum ya. İnanamıyorum nasıl kaçırdığımıza inanamıyorum.
Ben o sırada sadece ama sadece Fırat'ı düşünüyordum.
Hasan: Barış pes etmek yok. Fırat uçaktan iner inmez ararsın konuşursunuz. Peşinden gittin ama yetişemediğini söylersin. Böyle bitemez ya.
Barış: Belki de bazı insanların kaderi birbirlerinden uzak olsunlar diye yazılmıştır, bilemeyiz...
Hasan: Saçmalama. Sen hayır kelimesini kabul etmeyen bir adamsın. Senin karakterine ters bir kere.
Bölüm sonu...
