İki haftadır geldikleri yurda giren üçlü -Jisung peşlerinden gelmişti- oturma alanında miniklerini bekliyorlardı.
Bang çifti evlat edinmek istedikleri minikleri ile iki haftalık alışma süreci geçirmiş ve bugün resmi olarak evlat edineceklerdi.
Onlar heyecanla miniklerini beklerken Jisung ise çocukların etrafında dolaşıyor onlarla sohbet ediyordu.
"Sonra bende fiyu diye vurdum topa!". Jisung çocuğun heyecanla anlattığı anısına gülüp "Aferim be sana işte böyle ezdirme sakın kendini ha" diyerek beşlik çaktı küçüğü ile.
Gülerek yanlarından giderken gözleri kenardaki masada tek başına oturan bedene gitti. Önünde bir sürü dağılmış kağıt ve kalem vardı. Yanında sandalye acele ile çekilmişti yani biri orada oturuyordu.
Başını yana eğip küçük bedene ilerledi. "Selam burada ne yapıyorsun?" diyerek karşısına oturdu.
Onun sesi ile irkilen beden gözlerini kırpıştırdı. "Resim çiziyorum" dedi kısık sesi ile. "Um öyle mi ne çiziyorsun?".
Küçük beden bir süre ona bakmış daha sonra yarım kalan resmine dönmüştü. Omuz silkip "Bilmem önemi yok" dedi.
"Yanındaki arkadaşın nerede?" diye sorması ile "Bilmem birileri götürüyor onu gene elimden aldılar arkadaşımı".
Jisung'un kaşları havaya kalktı bununla "Jeongin'i tanıyorsun demek" dedi. Kaşlarını çatan miniği ile güldü "Arkadaşlarım onu evlat edindi merak etme çok iyi insanlar".
"Banane" dedi huysuzca. Jisung başta tatlı görünüp şimdi huysuz yavru köpek gibi olan minik ile kendini tutamadan güldü.
"Önce Felix şimdi Jeongin ikiside gitti". Titreyen sesi büyüğünün gülüşünü durdurdu.
"Ben şimdi ne yapacam ki burda? Kimse sevmez beni".
Jisung ağzını açıp konuşacağı sıra ona seslenen Chan ile durdu. Geliyorum diyerek ayaklanmış ona bakan küçüğü ile gülümsedi.
"Eminim harika bir aileye sahip olacaksın um".
"Seungmin".
Gülümsedi "Seungmin".
Bu sırada Jeongin ise yeni babasının atkısını takmasını bekliyordu. Changbin taktığı atkı ile gülüp burnunu sıktı "Hazırız!" demesi ile Jeongin de güldü.
Elini tutup çıkışa ilerlerken Jeongin hissettiği boşluk ile durdu. Yeni babaları ona merakla beklerken bir süre yere baktı.
Dudaklarını birbirine bastırıp iki büyüğün elini bırakarak ters yönde koşmaya başladı.
"Jeongin!".
Çocukların oyun odasından çıkan Jisung da şaşkınlıkla arkasından bakarken Jeongin hızla koştu.
Resim masasında kalkan beden şaşkınlıkla ona bakarken hızla ona sarıldı.
Dolu gözleri ile sıkıca sarılmış Seungmin ise kocaman açılmış gözleriyle karşıya bakıyordu.
Jeongin ondan ayrılıp omuzlarını tuttu "Görüşürüz Seungmin". Dolu gözlerini gizlemeye çalışan beden "Görüşürüz git artık" dedi.
Tilki çocuk gülüp "Gidiyorum ama merak etme ben hep varım".
Son kez birbirlerine sarılıp ayrıldılar. Jeongin tekrar koşarak kapıda ki büyüklerinin yanına geldi. Ellerini tutup "Gidebiliriz!" dedi.
Yurdan çıkıp arabaya ilerlerken "O Seungmin biliyor musunuz benim eeen yakın olduğum kişi o! Çok seviyorum onu!".
"Hm eminim Felix ile onu görmeye gidebilirsiniz" dedi Chan. "Gerçekten?" diye sorun miniği ile başını salladı.
Jisung ise iç çekip arkasında kalan binaya baktı içinde boşluk hissi vardı. "Ne oldu?" diye soran Changbin ile omuz silkti.
"Birşey yok ya aklıma bir kaç takıldı öyle" diyerek arabaya bindi.
Yol Jeongin konuşmaları ile geçerken geldikleri ev ile "Felix!" diyerek hızla arabadan indi beden.
Onları bahçede bekleyen ikiliden sarışın gördüğü arkadaşı ile ilk önce şaşkınlıkla Minho ya daha sonra ona koşturan tilki çocuğa baktı.
