The Short Story of Shao-Wang [ABO]

6.Bölüm

Bu sözler söylendiğinden beri Zou Rui daha proaktif olmuştu. Geçmişte, Jiang ShaoYan'ı gördüğünde sadece merhaba derdi ama şimdi ertesi gün yemek yemeye gitmek için Jiang ShaoYan'ı sınıfın girişinde beklemek için inisiyatif aldı.

"Rui Ge, sanırım yavaştan almalıyız." Jiang ShaoYan kaşlarını çattı ve Zou Rui'nin kolunu belinden çekti.

Zou Rui kayıtsız bir şekilde kolunu tekrar onun etrafına doladı, "Birlikte değil miyiz? Sorun ne?"

Hiçbir şeyi ele vermeyen ifadeyle Jiang ShaoYan, “Sadece senden biraz hoşlandığımı söyledim, birlikte olmak istediğimi söylemedim. Henüz bunu düşünmedim.”

"Ne?" Zou Rui şok olmuştu. Omega'lar tarafından her zaman aranıyordu. İlk defa proaktif davranıyordu, bu yüzden Jiang ShaoYan'ın etkileneceğini düşünmüştü. Yine de yeniden düşünmesi gerektiğini mi söylüyordu?

İçten içe hoşnutsuzdu ama Jiang ShaoYan'ın soğuk ve kayıtsız bakışını görünce kibirli hissetti. Şiddetli olduğunu söylerse bunun olumsuz bir etkisi olacağını biliyordu, bu yüzden yalnızca öfkesini bastırabilirdi.

"Tamam, dediğini yapacağız. Yine de seni kovalayıp yakalayacağım.”

Jiang ShaoYan ona baktı, Zou Rui'nin sözleri çok otoriterdi ama hiçbir şey bir kişinin duygularını değiştirmeye zorlayamazdı ve kalbi hiç dalgalanmıyordu.

Neredeyse tüm alfalar onun çok huysuz ve yönetilemez olduğunu düşünüyordu. Aslında onun peşinden koşmak o kadar da zor olmazdı. Zou Rui'ye biraz düşkündü. Karşısındaki kişi ona samimi bir şekilde “beğen” dediği sürece mesele çoktan çözülmüş olurdu.

Ve burası kesinlikle hata yapılabilecek en tehlikeli yerdi.

İkisi birlikte kafeteryaya girdiler. Jiang ShaoYan'ın ısrarı üzerine Zou Rui artık belini tutmuyordu ama zaman zaman samimi bir şekilde kulağına konuşuyordu. Gösterişli bir şekilde iyi görünme niyeti oldukça açıktı.

Zou Rui düşünceli bir tavırla, "Sen bir yer bul, ben de sana yiyecek alacağım," dedi.

Jiang ShaoYan ayak işini başkasının yapmasından mutluydu, bu yüzden şikayet etmeden bir yer bulmak için arkasını döndü. Akşam yemeği zamanı olduğundan kafeterya telaşlı öğrencilerle doluydu ve fazla boş koltuk kalmamıştı. Etrafına baktı ve Liu Han'ın karşısındaki kişiyle konuşurken yemek yediği kafasını gördü ve etrafında iki boş koltuk vardı.

Jiang ShaoYan birkaç uzun adımla öne çıktı ve Liu Han'a merhaba demek üzereyken aniden diğer kişinin sırtının tanıdık geldiğini hissetti.

Liu Han da onu gördü ve bağırdı, "Hey! ShaoYan! Gel ve buraya otur!”

Jiang ShaoYan, Liu Han'ın yanına cömertçe teklif edilen koltuğa oturdu ve karşıdaki kişinin Wang Zhe olduğunu öğrendi.

"Siz ikiniz neden birlikte yemek yiyorsunuz?"

Liu Han cevapladı, “Yeni tanıştık. Xuedi'mi daha iyi tanımak istedim. WeChat üzerinden birbirimizi ekledik.”

Wang Zhe gülümsedi ve Jiang ShaoYan'a "Merhaba Xuezhang!" dedi ve başka bir şey söylemedi. Daha sonra sessizce yemeğini yedi.

Önceki geceki aramadan beri pek neşeli değildi.

Jiang ShaoYan, Liu Han'la biraz konuştu ve zaman zaman yemeğine gömülen Golden Retriever'a baktı. Bir süre sonra Zou Rui iki öğün yemekle geldi.

Zou Rui gülümsedi ve ses tonunda biraz alaycı bir tavırla Wang Zhe'yi yanına çağırdı. "Neden bahsediyorsun? Aiyo, bu senin oda arkadaşın değil mi? Geçen seferki olay için çok üzgünüm, vurulduğun yer acıyor mu?”