The Short Story of Shao-Wang [ABO]

37.Bölüm

Yetişkin İçerik

.
.
.

Wang Zhe çıplak vücudunun üst kısmına sabitlenmiş bir şekilde baktı, sesini geri alana kadar boğazı birkaç kez çalıştı, "…...gerçekten yapabilir miyim?"

Jiang ShaoYan basit ve kaba bir şekilde "Senden hoşlanıyorum, acele edebilirsin." dedi.

Wang Zhe sonunda gerginliğini bıraktı, öne doğru uzanıp belini okşarken elleri hafifçe titriyordu.

Ellerinin altındaki deri hassas ve pürüzsüzdü ve alışılmadık derecede yüksek bir sıcaklığa sahipti. Geniş avuçları Jiang ShaoYan'ın cildini yavaşça ileri geri okşadı, ta ki dengesiz bir şekilde nefesi kesilene kadar, ancak Wang Zhe'nin elleri sadece belinin etrafında oyalandı, daha fazla ilerlemekten korkuyor gibiydi.

“Cesur ol……her yere dokun.” Zaten daha proaktif olamazdı.

Wang Zhe'nin elleri durakladı, sonra parmak uçları göğsünün yükseltilmiş noktalarına temas edene kadar çok dikkatli bir şekilde, büyük bir sevgiyle okşadı.

Aniden nefes aldı.

“Klimayı açacağım, üşütebilirsin.” Bunu dedikten sonra geri çekildi ve yataktan kalktı.

Jiang ShaoYan, o kadar ateşi vardı ki her yeri terliyordu: “??”

"Geri dönsen iyi olur..." Küfür dolu kükremesinin yarısına gelmişken, Wang Zhe hızla klimayı açtı ve bir kez daha haksız yere vücudunu aşağı doğru itti.

Onu ağır bir şekilde öptü.

Dili açık dudaklarının arasında delip geçiyor, derinleri karıştırıyor ve yalıyor, her köşeyi istila ediyor ve o tatlı feromonun izinin bile dışarı sızmasına izin vermiyor, sanki onu bütünüyle yutmak üzereymiş gibi küstahça bir güçle ileri doğru bastırıyor, sanki en sonunda onu yutacakmış gibi. Asırlardır süren susuzluğun ardından tatlı bir yağmuru içer gibi.

“Ah……”

Uzun süredir vücudundaki kavurucu boşluktan dolayı işkence gören Jiang ShaoYan, sonunda kendi alfa feromonlarına dair bir ipucu aldı. Asırlardır çölde seyahat eden ve sonunda bir su kaynağı bulan bir adam gibi, açgözlülükle dillerini dolaştırdı ve hayat kurtaran feromonun en ufak bir izini bile emdi.

Wang Zhe'nin ağzının köşesindeki yara zaten tamamen iyileşmişti, bu yüzden tutkuyla ve şevkle öpebiliyordu. Büyük ellerini göğsüne bastırdı ve gücünü kaybetmeden hafifçe yoğurdu. Uzun süredir dik duran iki kırmızı meme ucu, alev alev yanan sıcak avuç içleriyle biraz ovuşturuldu; bu, haşlanma hissi veriyordu, ama bundan da öte heyecan vericiydi.

Daha sonra elini kalçalarına doğru kaydırdı, aniden Jiang ShaoYan'ın dar belini kucaklayarak yakaladı ve vücudunun üst kısmını kaplayan son giysi parçasını da çıkardı.

“Kendi giysilerini de çıkar……giysilere izin verilmiyor.” Jiang ShaoYan'ın dudakları kırmızı olana dek öpülmüştü ve nefesi dağılmıştı ama ses tonu hala çok kibirliydi.

Wang Zhe hemen kollarını kaldırdı ve kendi ceketini çıkardı, yetenekli alfa kaslarını sergiledi ve Jiang ShaoYan'ın zayıflamış vücudunu, güçlü kolları başının her iki yanına dayayarak tekrar yatağa koydu. Nefes nefese kaldı ve ona yukarıdan baktı.

Gözlerindeki koyu yeşil hiç bu kadar parlak ve büyüleyici olmamıştı, sanki birisinin ruhunu özümseyecekmiş gibi.

Jiang ShaoYan onunla bakıştı ve sonunda geçmişteki hafif huzursuzluk hissinin nereden geldiğinin farkına vardı.