The Short Story of Shao-Wang [ABO]

32.Bölüm

Sabah Jiang ShaoYan, Wang Zhe'nin rahat ve sıcak kucağında uyandı. Yatak çok büyük olmasına rağmen ikisi birbirine yatakhanedeki kadar yakındı. Jiang ShaoYan'ın kendisi de bunun mide bulandırıcı derecede aşk dolu olduğunu hissetti.

Dişlerini fırçaladıktan sonra pijamalarıyla aşağıya indi ve dalgın bir şekilde parmaklarını dağınık saçlarının arasından geçirdi. He Yan'ı yemek masasında kahvaltı yaparken gördü ve aniden onlarla bu şekilde yaşayan başka bir kişinin daha olduğunu hatırladı.

Görünüşü onu biraz utanç verici ve garip bir duruma soktu ama ilk yüz yüze görüşmeyi çoktan mahvetmişti, bu yüzden doğal bir şekilde oturdu ve sıradan bir tartışma konusu bulmaya çalıştı.

“Ge, bu kahvaltıyı sen mi hazırladın?”

He Yan gülümsedi, “Aşağıya indiğimde buradaydı. Bunu yapmak için sabah erkenden kalkan A-Zhe olmalı.”

Jiang ShaoYan kaşığı aldı ve kasesindeki pirinç püresini karıştırdı. Tabaktaki kızarmış yumurta ve jambonlu sandviçe baktı ve Wang Zhe'nin temizlik becerilerini bir kez daha yüreğinde kabul etti.

"ShaoYan," He Yan ağır bir ifadeyle yakasını işaret etti, "kıyafetlerini düzgün giyin. Hava soğuk, hastalanmamaya dikkat et.” dedi.

Evdeki merkezi ısıtma yeterince sıcaktı, bu yüzden Jiang ShaoYan kafasını eğip köprücük kemiğinin altında kırmızı bir iz görene kadar şaşkına döndü.

Bu sefer gerçekten biraz utanmıştı.

Dün gece ikisi yatakta uzanıp dinlenirken, o da telefonunda He Yan'ın sosyal medya sayfasına göz atıyordu . Aptal köpek aniden çıldırıp kafasını boynuna gömüp yavaşça ileri geri sürtünmeye başladığında Wang Zhe'nin geçmişten bir fotoğrafı olup olmadığını görmek istemişti. Dudakları birkaç kez bezinin üzerinde gezinmiş, birkaç kez yalayacak kadar ileri gitmişti.(ya kesin kıskandı kuzenini)

Neredeyse yine sertleşmişti ve onu durdurmak için Wang Zhe'nin kafasını aşağı doğru itmişti. Wang Zhe, itaatkar bir şekilde orijinal pozisyonuna geri dönmeden önce köprücük kemiğinin altını sertçe emme fırsatından yararlanmıştı.

Sonuç olarak, arkasında çok bariz bir şekilde samimi bir iz bırakmış gibi görünüyordu.

Jiang ShaoYan gömleğinin yakasını sıktı, kulakları biraz kırmızıydı ve yavaşça öksürdü, "O bir köpek gibi, çok sinir bozucu."

Jiang ShaoYan'ın yanından bir sandalyenin çekilme sesi geldi. Jiang ShaoYan başını çevirdiğinde Wang Zhe'nin bulaşıkları yıkamayı bitirdiğini ve kim bilir ne zaman aşağıya indiğini gördü. Yüzü canlılıktan yoksun görünüyordu.

“Xuezhang,  Günaydın Ge.”

He Yan kasesini ve yemek çubuklarını bıraktı, “Günaydın! İyi yemek yiyebildim, çok teşekkür ederim. Ama bu kızarmış yumurta biraz çiğdi, bakterilere karşı dikkatli ol.”

Wang Zhe'nin kaşığı durakladı, "Xuezhang rafadan yumurta yemeyi seviyor. Bir dahaki sefere onları ayrı ayrı kızartacağım.”

Jiang ShaoYan onu rahatsız etmek istemedi. "Sorun değil. Benimki de diğerleriyle birlikte kızartılabilir, bunu Ge'nin tercihine göre yap.”

Wang Zhe kendi sandviçinden büyük bir ısırık aldı, kızarmış yumurta çatladı ve sarısı aktı. Çiğnerken yanakları şişmişti ve ses tonu biraz belirsizdi, "Mhm."

Jiang ShaoYan bir süre düşündü ve şöyle dedi: “Bundan sonra kahvaltı hazırlasam iyi olur. Ge, ne yemeyi seversin?”

“Umurumda değil. Yaptığın her şeyi yerim,” dedi He Yan gülümseyerek. Saatine baktı, "Şirkete gitmem gerekiyor. Afiyet olsun."