7🌷

46 2 0
                                    

Uni

ဟော်တယ်ရဲ့အလုပ်ခန်းထဲတွင်
လင်းကို ရှိနေခြင်းဖြစ်သည်....

”ရဲတွေကဘာလို့များသေနတ်ကိုရှာမတွေ့သွားရတာလဲကွာ....”

လင်းကို တစ်ယောက်ထဲရေရွတ်ရင်းတံခါးခေါက်သံနဲ့အတူဝင်လာတဲ့သူကိုကြည့်လိုက်တော့ လင်းစက်ဖြစ်နေတာကြောင့်....

”လင်းစက် ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ...အစ်ကို့ကိုဒီထိလာတွေ့တယ်ဆိုတော့...”

လင်းစက် အစ်ကိုရှိရာဆီလျှောက်သွားလိုက်ကာ....

”ကျွန်တော်က စိတ်ပူလို့ပါ...ဒါမို့ အစ်ကို့ကိုလာကြည့်တာ....”

”သက်သာသွားပါပြီ....လက်ကဘာဖြစ်တာလဲ...”

”အား...ရုတ်တရပ်ဖန်ကွဲစနဲ့လက်နဲ့ခြစ်မိတာ...ဘာမှသိပ်မဖြစ်ပါဘူး...ဒါနဲ့ရဲတွေဆက်သွယ်လာသေးလား...
အစ်မနဒီ အလောင်းကိုဘယ်အချိန်ကတွေ့တာတဲ့လဲ...

”မသိသေးဘူး...”

”ကျွန်တော်လည်း သံသယဝင်နေတာ..အစ်မနဒီတစ်ကယ်ဘဲဘာတွေဖြစ်ခဲ့တာလဲ....”

သူတို့နှစ်ယောက်စကားပြောနေရင်းမှာဘဲတံခါးကိုဖွင့်ကာဝင်လာတဲ့မာန်..

”မောင်..စခန်းကနေပြန်ရောက်လာပြီလား...”

လင်းစက် သူပြောတာကိုလျစ်လျူရှုကာအစ်ကိုဦး ရဲ့အင်္ကျီကိုဆွဲလာတဲ့ မောင့် ကြောင့်တားရတော့သည်...

” ဒီမှာ မောင်...ဘာလုပ်တာလဲ...”

”အစ်ကို အစ်မနဒီကိုသစ္စာဖောက်ခဲ့တာမလား...”

”မင်းဘာတွေလာလျှောက်ပြောနေတာလဲ..”

”အစ်ကို့မှာနောက်မိန်းမရှိနေတာမလား...ဖြေလေ...”

”မောင် အစ်ကို့ကိုအရင်လွှတ်လိုက်ပါဦး....”

”အစ်ကို့နောက်မိန်းမကို အစ်မနဲ့သွားထပ်ရှုပ်ခိုင်းခဲ့တာမလား....အစ်ကိုအဲ့လိုဘဲလွှတ်ပေးလိုက်တယ်ပေါ့...”

”မင်းအရမ်းလွန်နေပြီနော် မျိုးခေတ်..”

လင်းကို သူ့ကိုအတင်းဆွဲကာမေးနေတဲ့မျိုးခေတ်ကြောင့်ဒေါသထွက်လာရသည်.....

”အဲ့ဆိုဖြေလေ....”

”မောင်...တော်တော့...တော်ပါတော့မောင်.....”

UNSTOPPABLE LOVE {Ongoing}Where stories live. Discover now