SARMAŞIK +18

12. Bölüm "AŞKIN MİLADI"

Keyifli ve iyi okumalar dilerim...

||||||||

Yazar'dan

Çıkan kurşun sesiyle beraber evin dört duvarına çarpan bir kadının çığlıyla ayaklandı herkes.

Korkudan binaya yaklaşamayanlar, panikle polis ve ambulansı arayanlar, evlerine giren insanlar...

Hepsinin yüreğindeki tohum aynıydı.

Merak...

Evin içinde olan o silahı ateşleyen adamın içinde dahi aynı merak vardı.

Kim vuruldu?

Süratle giden merminin kadını geçmesini umdu. Çığlık çığlığa ağlayan yabancının sesini duymamaya çalıştı, kulaklarını tıkadı.

"Melikşah Bey? Ne yapalım efendim?" Evden çıkan iki korumasının polisleri oyalamaya gittiğini bilirken kalanlara cevap vermedi.

Boş duvara baktı. Yardım çığlıklarını, akan kanları umursamadı.

İnanmak istemedi.

Kadınını kendi silahından çıkan kurşunla vurduğuna hiç inanmak istemedi.

Ama başını eğdiği anda yabancının kollarında yığılıp kalmış olan Mihri'yi görünce gözüne biriken kan kendisini öldürmek istemesine sebep verdi.

Mihri'yi o vurmuştu.

O...

Hiç bırakmayacağını, hep beraber olacaklarını söyleyen ama ölüme iten o adam.

Yerdeki kadına ilerledi. Kucağına aldı ve kapıya ilerledi. Soğukkanlılığını korudu.

Eğer onu tamamen kaybetmeyi istemiyorsa bunu yapmak zorundaydı, biliyordu.

Aşağı indiğinde içeriye girmek üzere olan görevliler Melikşah'ı durdurup kadını ellerinden alırken tanımadığı kadının ağlaya ağlaya ambulansa bindiğine şâhitlik etti.

Ambulans acı siren eşliğinde giderken adamlarından birinin tutuklandığını gördü. Kendi yerine suçu biri üzerine alırken karşılığının misliyle verileceğini biliyordu.

Önemsemedi.

Yanındaki hiçbir adam masum değildi çünkü, biliyordu.

Diğer adamları arabasını Melikşah'ın önüne kadar getirirken bir koruması arka kapıyı Melikşah için açtı.

Arabasının içine binen Melikşah'ın gözleri direkt ellerine giderken kadının kanlarıyla süslenmiş olduğunu görünce yutkundu.

Bir gün bu görüntüyü göreceğini kestiremezdi.

Zamanında kadına kendi elleriyle zarar vermiş olsa dahi.

"Melikşah Bey, hastaneye gitmeniz pek uygun olmayabilir efendim. Kimliğiniz açık olabilir." Aynadan kendisine bakan adama baktı. Oradan şu durumda kimliğini önemseyen birine mi benziyordu?

"Hastaneye sür." Şoför kafasını sallayarak onay verdikten sonra hızlıca ambulansın arkasından gitmeye başladı.

Melikşah Saruhan'ın bir lafı iki kez tekrar etmeyi sevmediğini bildiği için dudaklarını birbirine sıkıca bastırdı.

Melikşah'ın varlığını o hastanede zar zor saklayabiliyordu. Zira babası neredeyse her saat oğlundan bilgi almak istiyordu.

Sevdiği için mi?