kidnapped by...

hoofdstuk 8

Pov onbekend:
-tijdskip naar de avond-

Een paar uur later en we zitten weer in de auto. We kunnen hem niet laten verhongeren dus hebben gaan we hem wat te eten brengen. Niet veel, maar toch iets. De auto stopt en ik stap uit. Ik loop naar het huisje dat in het bos staat. Ik voer de code in en de deur gaat open. Ik loop naar binnen met het brood dat ik heb gemaakt en ga op zoek naar Matthy. "LAAT ME GAAN!" hoor ik achter me. Ik draai me om. "jij? Wat heb ik jou ooit aan gedaan dat je me hier vast houdt. Laat me gaan!" ik schud zachtjes mijn hoofd. Ik gooi het brood naar hem toe. "hier eten" meer zeg ik niet. Ik duw hem iets verder de kamer in en loop weer door de deur. Ik doe de deur op slot met de code en stap de auto weer in. "wat zei hij?" vraagt mijn helper als ik ga zitten. "hij was verbaasd. Hij riep dat ik hem moet laten gaan en vroeg waarom hij hier zat. Het enige wat ik heb gezegd is dat ik eten voor hem had" ik word beantwoord met een knikje.

Pov Matt:

MARK. FUCKING MARK. Waarom? Wat heb ik ooit gedaan? Het was niet mijn fout dat ze uit de bankzitters gingen toch? Nee nee dat is niet. Stilte. Wacht het is mijn schuld. Doordat ik altijd aan het filmen was voor mijn eigen kanaal konden we alleen op bepaalde momenten opnemen. Mark was het hier niet me eens en kwam daardoor minder in de video's. is het dan toch mijn schuld? Nee toch. Nee daar kan ik niks aan doen. Ik had het druk met mijn eigen leven. Dat had hij ook. Dan komt het tot me door. Het is niet alleen Mark. Het is ook Mathijs. Het waren er twee. Waarom doen ze me dit aan. Ik wil terug naar huis. Ik wil naar Rob. Maar vooral naar Noé. Mijn buik maakt weer geluiden dus besluit ik om toch maar het broodje te eten wat naar me toe is gegooid.

Het is nu denk ik een paar minuten later en mijn eten is op. Ik sta op van de grond en besluit om wat rond te gaan lopen. Het is niet en heel groot huisje maar genoeg om te bekijken. Er is een soort woonkamer daar zit ik al de hele tijd, een kleine slaapkamer denk ik en een badkamer. Of ja badkamer het is alleen een wc. ik ga weer zitten en voel dan iets in mijn jaszak. Ik haal het eruit en zie mijn telefoon. YES. Ik kijk hoeveel batterij ik nog heb. Shit nog maar 10. Dat moet genoeg zijn om Rob te bellen. Ik hoop zo dat hij opneemt.

Pov Rob:

Nog steeds niks. nog steeds geen bericht. Nog steeds niet gebeld. Langzaam zakt de hoop die ik nog had. * piep piep piep* * piep piep piep* ik grijp naar mijn telefoon. "JONGENS NU KOMEN" roep ik door het huis. Ik neem op en zet mijn telefoon op luidspreker. "Rob help me. Ik zit vast in een huisje ik denk ergens in een bos. Mijn batterij is bijna leeg maar alsjeblieft kom me helpen." Hoor ik Matt nerveus zeggen. "Matt doe rustig. Ik kom je helpen. Wie heeft dit gedaan?" vraag ik hem snel. "Mark en Ma" en weg is hij. "Mark en Mathijs?" vraagt Koen dan. "dat moet toch wel. Wie zijn Mark en Ma anders?" ga ik verder. "we moeten naar de politie." Zegt Roel na een tijdje. Ik knik. De rest ook. "en we moeten het tegen Noé vertellen" gaat Roel verder. "dat doe ik wel. Als jullie de politie bellen dan loop ik wel even naar boven" antwoord ik hem. De jongens knikken en dat is mijn teken om naar boven te lopen.