kidnapped by...

hoofdstuk 10

Pov Rob:

Roel heeft me net verteld dat er een agent komt. "Roel dat kan ik niet" zeg ik met een gebroken stem. Hij kijkt me aan. "het spijt me Rob. Het moet echt. Alleen op deze manier kunnen we Matt terug krijgen." Ik weet dat het moet maar ik kan het niet. Ik ben bang. Bang dat het ons nergens gaat brengen. "Roel?" "ja?" "wil je er wel bij blijven als ik met die agent moet gaan praten?" vraag ik een beetje nerveus. Hij kijkt opgelucht. "ja tuurlijk Robje. Tuurlijk zal ik erbij blijven" nu ben ik degene die opgelucht is. "dank je. Ik denk dat het me dan wel lukt." Hij knikt. "dat denk ik ook. Samen gaat het ons lukken" ik geef hem een klein glimlachje.

- een paar minuten later-

* klop klop* ik kijk Roel zenuwachtig aan. "het komt goed geloof me" "Goedemiddag" hoor ik Koen zeggen. "goedemiddag meneer. Ik ben hier voor de ontvoering voor uw vriend" "ja dat klopt komt u binnen. de gene die gebeld heeft zit in de woonkamer" gaat het gesprek verder. Daarna hoor ik de deur dicht gaan. En dan staat er opeens een agent voor mijn neus. Roel staat op. "goedemiddag meneer" hoor ik hem zeggen. Ik moet ook opstaan bedenk ik me. Snel sta ik op. "goedemiddag" zeg ik dan. "goedemiddag heren. Wie heeft er gebeld" antwoord de agent. "dat was ik" antwoord Roel op hem. Hij geeft een knikje als antwoord. "zou ik u dan als eerst even kunnen spreken?" "tuurlijk. Zullen we aan de eettafel gaan zitten?" weer knikt hij. Ze lopen weg en ik blijf nerveus achter. Ik schrik als ik een hand op mijn schouder voel. "Robje, gaat het wel?" vraagt Koen zacht. Ik schud mijn hoofd. "Koen ik wil niet praten over Matt. Wat nou als het niks oplevert. Wat als we hem alsnog niet vinden. Wat als Mark en Mathijs hem iets aan doen omdat we de politie hebben gebeld" "Rob rustig. Het komt goed. We gaat hem vinden en ze doen hem niks aan. Ze weten waarschijnlijk niet eens dat we de politie hebben gebeld. Het komt echt goed" eindigt Koen. De agent en Roel komen weer terug. "kan ik nu met u praten. Ik hoorde dat u zijn vriend bent" vraagt hij aan mij. Ik knik. "zou hij wel mee mogen alsjeblieft?" vraag ik terwijl ik naar Roel wijs. "normaal niet, maar ik zie dat u dit eng vind dus voor deze keer mag het wel" ik kijk hm opgelucht aan. Dit keer lopen Roel, de agent en ik naar de tafel.

Pov Koen:
ik loop naar boven en klop aan bij Milo. "binnen" na dit loop ik door de deur. "hoe gaat het met Rob?" "slecht. Hij is bang. Verdrietig." "ik snap het wel, maar hij moet wel echt praten" "hij is ook gaan praten, maar wel met Roel erbij" hij is even stil. "en Noé?" vraagt hij dan. "geen idee. Ik heb nog niet met No( bijnaam voor Noé) gepraat" antwoord ik. "moeten we met haar praten?" vraagt Milo weer. "ik denk wel dat we haar moeten vertellen dat er een agent is" hij knikt. "zullen we dat dan maar gaan doen?" dit keer knik ik. Hij staat op van zijn bed en samen lopen we naar haar kamer.

Pov Noé:
* klopt klop* weer hoor ik geklop op de deur. "binnen" roep ik dan voor de derde keer. En is het iemand anders. Koen en Milo komen naar binnen lopen. "yo" zeg ik gelijk. "het Noetje we moeten iets vertellen. Er is beneden een agent om een onderzoek te starten en we moeten allemaal gaan praten" begint Koen. "en we wilde dat je dat wist voordat er opeens een agent voor je staat" gaat Milo verder. Ik schrik een beetje. We praten nog een beetje voordat de jongens naar beneden lopen. Ik blijf in gedachten. Wat moet ik die agent gaan vertellen? Ik weet van helemaal niks. moet ik hem vertellen wanneer ik hem voor het laatst zag? Of wat ik als laatst tegen hem zei? Dat gaat ze toch niet helpen om hem te vinden. De gedachten blijven in mijn hoofd. Ik wacht wel gewoon. Misschien vraagt hij wel gewoon dingen die ik kan beantwoorden.