"လက်ယျာ"သူ၏ကားအား ဆင်ဝင်အောက်တွင်ထိုးရပ်လိုက်ပြီး ရင်းနှီးပုံရပေမဲ့အစိမ်းသက်သက်ဖြစ်နေတဲ့ အဖြူရောင်ရဲတိုက်သဖွယ် အိမ်ကြီးအား မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ခံစားချက်တွေပြောင်းလဲသွားတာကလွဲလို့ အဖြူရောင်အိမ်ကြီးကတော့ အရင်အတိုင်းတစ်ခုလေးတောင်မပြောင်းလဲ။အိမ်အဝင်ဝမှာအလှဆင်ထားတက်တဲ့ သူ့မေမေသိပ်မြတ်နိုးရတဲ့ ကျောက်စိမ်းရောင်ပန်းအိုးကြီးနှစ်လုံး မရှိတော့တာတော့ နှမြောစရာပင်။
"ဟယ်....ကိုကိုလေး"
အသက်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက် ရှိပုံရတဲ့ ဆံပင်ရှည်ရှည် အသားညိုညိုနဲ့ခပ်ချောချောမိန်းကလေးအား "လက်ယျာ"အတန်ကြာအောင် စိုက်ကြည့်လိုက်မိသည်။
"နွေးငယ်လား"
"ကိုကိုလေး"
"ကြီးမေရေ...လာကြည့်ပါဦး ဒီမှာကိုကိုလေး....ကိုကိုလေးပြန်လာပြီ"
ထိုမိန်းကလေး၏အသံကြောင့် ပြာပြာသလဲပြေးထွက်လာသော ကြီးမေ သည် "လက်ယျာ"အားကြောင်အစွာ ကြည့်နေခဲ့သည်။
"သားလေး....လက်ယျာ"
"ကြီးမေ"
"ကြီးမေတို့ကို ဘာလို့အခုလိုထားခဲ့ရတာလဲကွယ်....ကိုးနှစ်လုံးလုံး အဆက်အသွယ်မရတဲ့အပြင်အရိပ်အယောင်တောင်ပေါ်မလာဘူး..သား သတင်းကိုတောင် သားအဖေပြောပြမှ ကြီးမေ တို့က သိရတာပါကွယ် "
"ကြီးမေ"သည်ပြောရင်းဆိုရင်းဖြင့် စီးကျလာသော သူ၏မျက်ရည်စများအား လက်ခုံဖြင်ဖိသုတ်နေခဲ့သည်။"လက်ယျာ"ကြီးမေဆီ တစ်လှမ်းချင်းသွားလိုက်ပြီး ကြီးမေအား သူ့လက်မောင်းများကြားတွင် ထွေးပွေ့လိုက်သည်။
"ကြီးမေက ဘာလို့ဒီလောက်အိုသွားရတာလဲ...နွေးငယ်ကိုလည်း ကျွန်တော် မမှတ်မိတော့ဘူး ကျွန်တော်ထွက်သွားတုန်းက နွေးငယ်က ကလေးလေးပဲရှိသေးတာ အချိန်တွေက အဲ့လောက်တောင်ကြာသွားပြီလား"
"ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲကွယ်....ကြာပြီပေါ့သားရယ်...ကြာပြီပေါ့ ကြီးမေတို့မှာ နှစ်တစ်နှစ်ကုန်သွားတာနဲ့ သားများပြန်လာမလား... ပြန်လာမလားဆိုပြီး သားကြိုက်တာလေးတွေ ရွေးချက်ရတာ အမော..."
STAI LEGGENDO
Hope From The Rainy Day
Storie d'amoreမိုးနဲ့အတူ ရောက်လာခဲ့တဲ့မင်း startdate -June24.23
