ᴡʜᴇɴ ᴛʜᴇ ʏᴀᴋᴜᴢᴀ ꜰᴀʟʟꜱ ɪɴ ʟᴏᴠᴇ

پارت نهم

شینبا و یوکی به همراه سفارش های ووشیان وارد اتاق شدن.

-" سلام. ببخشید. عه؟ بقیه کجا رفتن؟"

شینبا مشغول سرک کشیدن داخل اتاق شد و یوکی منتظر ایستاده بود.

-" یعنی کجا رفتن؟ مطمئنم باید اینجا باشن."

کنتا به همراه ووشیان و آیوآن وارد تاق شد: "شینبا، یوکی."

شینبا به طرف کنتا چرخید: "داداش کنتا، کجا بودی؟"

کنتا سرفه ای کرد و گفت: "رفتن دندوناشون رو مسواک بزنن."

آیوآن توی بغل ووشیان نشسته بود، با خوشحالی گفت: "دندونامو مسواک زدم!"

کنتا دوباره رو به شینبا گفت: "چرا کوبوتا نیومد؟ کوشش؟"

شینبا پاکت های خرید رو به سمت ووشیان و پسر کوچولو برد و گفت: "آقای کوبوتا گفت توی شرکت که کار میکرده خیلی کثیف شده. اما به محض اینکه حمامش تمام بشه میاد."

ووشیان با شنیدن این حرف با خودش فکر کرد « گمونم منظورش از اونجور "کثیفیا" بود. حتما موقع کتک زدن یه عده لباساش کثیف شده.» تصویر اون کتک کاری و لباسای خونی توی ذهنش مجسم شده بود.

آیوآن با خوشحالی دستش رو جلو برد و داد زد: "زرد! خریدارو بده من! میخوام ببینمشون، آیوآن میخواد ببینتشون!"

شینبا خرید ها رو به ووشیان و آیوآن داد و رو به کنتا گفت: "راستی چرا لباسای رنگی خریدی؟" با هیجان خندید و ادامه داد: "واسه کلاس خریدیشون؟ منم میخوام ببینمشون!"

کنتا با لحن جدی جواب داد: "واسه کلاس نیستن."

"این لباسا ستن." ووشیان این رو گفت و پیراهنش رو از تنش درآورد.

کنتا، شینبا و یوکی به محض دیدن ووشیان توی این وضعیت، روشون رو چرخوندن.

شینبا با استرس به کنتا نگاه کرد و گفت: "تو که میدونی ماها فقط میتونیم سفید مشکی بپوشیم. دستوراتِ رئیسه..."

کنتا با لحن جدی جواب داد: "قرار شد وقتایی که وانگجی نیست این لباسارو بپوشن."

-" اما..."

کنتا نفسی گرفت و ادامه داد: "سیژوی از این لباسا خوشش اومده. تا حالا انقدر خوشحال ندیده بودمش."

شینبا آهی کشید و با نگرانی گفت: "اگه رئیس یه روز گیرت بندازه چی... داداش..."

"آقای کنتا!" ووشیان با لبخند جلو اومد و به پسر کوچولوی بانمکی که کنارش بود اشاره کرد و گفت: "آیوآن سوییشرت و هودی زرد پوشیده. ببین چه خواستنی شده!"

آیوآن با خوشحالی جلو اومد و گفت: "نگام کن!"

کنتا، شینبا و یوکی از شدت کیوتی این فسقلی دلشون ضعف رفت و بلافاصله مشغول عکس گرفتن از این کوچولوی شیرین شدن.