ភាគ37:អូនសុំទោស

241 21 0
                                    

ខ្យល់ត្រជាក់ៗងាកមកមេីលយ៉ុងមីនវិញក្រោយចេញពីវង់ផឹកក៏មក អង្គុយអោបគ្នានៅមាត់ទឹកសម្លឹងទៅផ្កាយលេីមេឃ យ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់

"ជីមីន..."ក្រោយស្ងាត់ជាយូរយ៉ុងហ្គី ក៏នៅឈ្មោះអ្នកដែល ដេកផ្អែកនឹងទ្រូងខ្លួនតិចៗ

"ហុឹម!..."ជីមីនក្រហឹមទទួលដឹងលៗ ហៅគេមានការអីទៅលោកប្ដី

"បងមានរឿងចង់ប្រាប់អូន"ក្រោយអង្គុតគិតអស់ជាយូរទីបំផុត់គេក៏ដាច់ចិត្តនិយាយវាឡេីងមក

"មានរឿងអីហេ?"ជីមីនងេីបមកអង្គុយធម្មតាវិញសម្លឹងទៅយ៉ុងហ្គីទាំងក្នុងចិត្តមិនសូវស្រួល តេីមានរឿងអី ធម្មតាយ៉ុងហ្គីមិនច្បាស់លាស់ចឹងទេ

"អូនសន្យាសិនមកថាកុំខឹងបង កុំទៅចោលបងណា"យ៉ុងហ្គីចាប់ដៃជីមីនជាប់ ក្នុងចិត្តគេខ្លាចណាស់ ខ្លាចបាត់បងមនុស្សម្នាក់នេះ តែគេក៏មិនចង់លាក់ុមនុស្សជាទៅស្រលាញ់ដែរ

"បងនិយាយមក មិនអីទេ ឲ្យតែមានហេតុផល ឲ្យអូន"ជីមីនញញឹមសម្លឹងទៅយ៉ុងហ្គី ទោះគេមិនដឹងថារឿងអី តែរឿងខ្លះ បេីហួសហេីយក៏ឲ្យទៅៗសំខាន់តាំងពីគេស្គាល់យ៉ុងហ្គីមក គឺយ៉ុងហ្គីថែរក្សារគេបានល្អណាស់ គេមិនចង់បាត់បងយ៉ុងហ្គីដូចគ្នាសុំកុំថែមអ្នកផ្សេហ កុំមានស្រីបានហេីយគេទទួលមិនបាន

"គឺ..."យ៉ុងហ្គីនិយាយមួយៗប្រាប់ទៅជីមីន រឿងកាល់ដែលយកជីមីនជំនួសមីននី ក៏និយាយពីការស្លាប់មីននីដូចគ្នា យ៉ុងហ្គីនិយាយទាំងអស់មិនទាក់សូម្បីតែបន្ដិចនោះទេ តែក្នុងចិត្តក៏ខ្លាច ជីមីនខឹងគេមិនលេីកលែងឲ្យ

"ហុឹម...មិនអីទេ អូនងងុយណាស់"ក្រោយស្ដាប់ចប់ជីមីនក៏រាងមុខស្រពោន តែក៏ត្រូវដែរ គេកំពុងមានកូន ហេីយមកស្ដាប់រឿងពិបាកចិត្តដែលកេីតមានមកពីមុន ទោះមុនស្ដាប់គេសន្យាថាមានរឿងអីក៏មិនខឹងតែក៏ ភ្លាមៗទទួលមិនបានដូចគ្នា បងគេ?គេមិនធ្លាប់ជួបផង ធ្លាប់តែលឺម៉ាក់និយាយតាំងពីគេនៅតូចៗ តែគាត់មិនដែលរំលឹកនៅនឹងមុខគេនឹងប្អូនទេ បានត្រឹមស្ដាប់ គាត់និយាយគ្នាជាមួយប៉ា ពេលនេះក៏ដឹងរឿង ដែលខ្លួនឆ្លងមកពីមុនទៀត វាមិនអាក្រក់ពេកតែក៏មិនអាចទទួលយកបានពិតមែន គេសុំសម្រួលចិត្តសិន។ក្រោយយ៉ុងហ្គីនាំជីមីនទៅគេងរួចរាល់ គេក៏ដេីរចេញមក ខាងក្រៅអង្គុយជិតលោកប្អូនគិតគ្នុងចិត្ត បេីគេមិនប្រាប់ជីមីនល្អជាងមែនទេ?អង្គុយនិយាយជាមួយជុងហ្គុកមួយសន្ទុះណាមជុនក៏ចូលមកដូចគ្នាតែហាក់ស្ដាប់មិនយល់ទេីបសួរ

ព្រោះខ្ញុំជាខ្ញុំមែនទេ🙂❤️‍🩹(ចប់)Where stories live. Discover now