GÜL GÜZELİ

35. BÖLÜM

Helloooo

Herkese yeni bölümden selam ♥️

Oy ve yorumlarınızı bekliyor olacağım efendim ♥️

Keyifli okumalar dileriz ♥️

🌹

ZEYNEP'İN ANLATIMIYLA,

Günler su gibi geçiyordu resmen. Hansa evine döneli neredeyse bir ay olmuştu. Benim için fazlasıyla acı geçen bir dönem sonrasında gözlerini açmış ve yine buluşmuştuk. Öyle özlemiştim ki onu, her halini. Şakalaşmalarını, ani yükselmelerini, o nahif kalbini en çok. Ama neyseki bize dönmüştü ya, başka bir şey istemiyordum.

"Efendim?" diyerek açtım çalan telefonumu.

"Güzelim, ne yapıyorsun? Evde misin hala? Geldim ben." Mert'in ard arda söyledikleriyle gülümsemeden edemedim.

"İniyordum ben de şimdi." dedim ve merdivenlerden inmeye başladım. Mert tutturdu bugün sana bir şey göstermem gerek diye heyecanla. Kabul etmiş şimdi de beni almaya gelen adamın yanına gidiyordum.

Kapıya çıktığımda Mert arabasına yaslanmış beni bekliyordu. Açılan kapıyı duyunca da bekletmeden yanıma geldi. Beni sıkıca kolları arasına alıp omuzlarıma da bir öpücük bıraktı. "Özledim." dedi kokumu içine çekerken.

Kollarımı ona dolayıp sarılmasına sıkıca karşılık verdim. Boynuna bir öpücük bırakıp "Duygular karşılıklı Mert Bey, ben de özledim." dedim gülümseyerek.

Bu halime gülüp benden yavaşça ayrılıp gözlerime baktı. "Özlenilecek bir adamım ne de olsa." dedi tek kaşını kaldırarak. "Haklısın tabi sen de." diye tamamladı ve bekletmeden elimi avucuna alıp, elimin tersine de bir öpücük bıraktı.

"Yaa Mert'ciğim aynen öyle." dedim onun bu haline gülerek. "Hem onu boşver de nereye gidiyoruz? Bu ısrar neyin nesi?" Son cümlemde merakım ortaya çıkmıştı.

"Gidince görürsün benim meraklı sevgilim." Dedi ve el ele ilerletti bizi. Benim kapımı açıp yerleşmemi bekledikten sonra kendi tarafına geçip oturdu ve bekletmeden arabayı çalıştırdı.

"Züleyha annem ne yapıyor?" diye sordu.

"Evde." dedim. "Ne yapsın? Ha bu arada Mert oğluma da selam söyle dedi." diyerek annemin selamını da ilettim.

Buraya taşınacağım diyince annem ilk başta anlam verememişti. Hansa'nın olayından bahsedince bir şey dememiş ve kabul etmişti. Buraya taşındıktan sonra da Mert'in aşiret çocuğu olduğunu söyleyince beklememiş olacak ki şaşırmıştı. Ama ona da bir şey dememişti. Hatta Mert'in ailesi ile bile tanışmış, kaynaşmıştık. Annem Mert'i her ne kadar seviyorsa onun ailesi de beni o kadar sevmişti.

"Aleyküm selam." diyerek selamı almıştı Mert.

Bunun dışında yol boyunca pek konuşma yaşanmamıştı. Sadece arada Mert'e nereye gidiyoruz diye darlamalarımı saymazsak.

Araba durunca üstün körü etrafa baktım. "Neresi burası?" diye sordum Mert'e dönerek.

Ama o bana cevap vermeyip "Hadi gel." demiş ve arabadan inmişti. Her ne kadar içimden meraklansam da dışa vurmuyordum ve Mert'e ayak uyduruyordum.