My Tiny Boy

•15•

~

Sabah Taehyungun üstünde Taehyungun saçımı okşamasıyla uyanmıştım. Ardından günümü onun bana verdiği minik öpücüklerle devam ettirmiştim.

Taehyungla aşırı yakınlaşmıştık. Bunun ne zaman ve nerede geliştiği hakkında hiç bi fikrim yoktu ama bu durumdan asla rahatsız olmuyordum.

Yatakta bir az zaman geçirmiş, konuşmuş ardından kahvaltımızı yapmıştık.

Şu ansa Taehyungun isteği üzerine onun odasına çıkmış yine yatakta vakit geçirip konuşuyorduk.

Taehyungun bi anda konuşup gülmemizin arasında ciddileşip konuşmasıyla tüm dikkatimi ona vermiştim. "Jungkook"

"Efendim"

Taehyung derin bi nefes aldıp kendini konuşmak için hazırladı. "Ben bi şey düşündüm. Ama getçekten bunu çok düşündüm senin iyiliğin için"

Onun bu garip konuşmasıyla uzandığım yerden kalktım ve yatakta bağdaş kurup oturdum. "Neyi düşündün Taehyung?"

Taehyungda benim gibi uzandığı yerden kalktı ve sırtını yatak başlığına yaslayıp soruma cevap vermeye başladı. "Kabus görmen konusunu çok düşündüm, yaşadıklarını çok düşündüm. Bu yaşadıkların sana travma yaratacak. Aslında düşündüğüme göre yaratmış bile. Sende daha çok etki yaratmadan pskoloğa gitmen gerekiyor. Tanıdığım çok başarılı pskologlar var. Bi kaçıyla görüşme yaparsın ve hangisini beğenirsen o senin özel doktorun olur. Hm ne dersin? Kabul ediyor musun?"

Taehyungun konuşmasıyla bi anlık duraksamıştım ama kendime geldiğim gibi ağzımı açıp konuşacakken sözümü kesti. "Hayır Jungkook rahatsızlık vermiyorsun. Lütfen yine o cümleyi söyleme"

Taehyungun sözümü kesip dediği sözlerle kahkaha atmıştım. Neyi diyeceğimi anlamış olmalıydı.

Bağdaş kurduğum yerden dizlerim üzerinde kalkıp Taehyungun yatak başlığına yaslanmış bedenine doğru ilerledim. Istediğim yakınlığa geldiğimde dizlerimin üzerine oturdum.

Yüzümü yüzüne yaklaştırdım ve kulağına doğru fısıldadım "Kabul ediyorum" diyip dudaklarımı onun esmer yanağına bastırdım.

Taehyung bu hareketimle şok olurken geri çekileceğim sırada daha yeni pansuman yaptığı sargılı kolunu umursamadan beni yatakta yatıracak hale getirip üstüme çıktı.

Üstüme çıktığı gibi beni gıdıklamaya başladı. Gıdıklaması karnımdaki yaraları- kaç gündür sürdüğüm merhemlerden dolayı şimdi çok daha az- ve morlukları etkilemeden sadece beni güldürüyordu.

Kahkahalarımın arasında onu uyarmaya çalıştım. "Dur Taeh-" Taehyung beni durmadan gıdıkladığı için kahkahalarım yüzünden konuşamıyordum bile.

"Minik tavşanım beni öptü öyle mi?"
Taehyung gülerek konuşurken beni gıdıklamasını aksatmadan devam ettiriyordu.

"Yapmaa! Ah Taehyung yap-yapma!" Kahkahalarım arsında konuşarak kıvranıyordum.

Taehyung beni gıdıklamış bende onun altında kahkaha atarak kıvranmıştım. Bu bi süre devam ettikten sonra Taehyung durmuştu.

Ben hâlâ hafiften gülerken gülmekten nefessiz kalan halimle ona baktığımda Taehyung ciddi ifade almıştı.

Ben Taehyungun bi anda değişen mimiklerine alışmadığım için onun bi anda değişen yüz ifadesiyle istemsiz tedirgin olmuştum.

Taehyungun yüzündeki ciddi ifadesiyle yüzüme yaklaştığını görünce yüzümdeki gülümseme silindi ve benim yüzüm de onunki gibi ciddi ifade aldı.