In The Book Fair (b×b)

Part 04

ඔය ඉතින්.. කිච කරනවනේ... අනේ මගේ කටත් ඉතින්..

"ආ... මේ... හා යං.."

මං වෙච්ච ලැජ්ජාව වහගන්න මූණ දෙන්නෙවත් නැතුව එන්න ආවා..අනේ අර ලස්සන අයියත් බලං හිටියේ... ඒ අයියාගෙ හෙන බොටම් වයිබ්ස් හැබැයි..🌚👉👈 අයියට සුදාත්තියෙක් එහෙම නැද්ද දන්නෙ නෑ...

ශික් ශික්.. මඟුල.. මේ බීඑල් බලලාම මගේ මොලෙත් කුරුවල් වීගෙන එන්නෙ දැං.. ලෝකෙ ඉන්න ඔක්කොම කොල්ලො ගේ කියලා හිතන්න තරම් පිස්සුව වැඩි වෙලා තීන්නෙ හලෝ.. මං දැන් එම්කේ??

ම්හුක්... බඩගිනී තමයි අප්පාවෙ...

මං කලින් කිව්වා නේද පොත් දැක්කාම මට ඔක්කොම අමතක වෙනව කියල..
මට බඩගින්නත් අමතක උනා බන්.. ඇයි ඇයි... අර ලෝඩ් වීගෙන ආපු චූ බරත් හෝල් එකෙන් එළියට එද්දි ඉවසන්න බැරි තරං වැඩි උනා යකූ...

ඉවසන්නම බැරි දේවල් තීනව නම් මේ ලෝකෙ.. එකක් බඩගින්න, අනික චූ බර...

"ම්හ්හ්... දැන් නම් බෑ..." මං අතේ තිබ්බ පොත් ටික පරිස්සමට බෑග් එකට දාගත්ත ගමං වොශෲම් එක හොයං දුවන්න හැදුවෙ..

"ඒ ඒ කොහෙද යන්න හදන්නෙ??" අචින්තයා මැද්දට පැනලා මගෙන් අහනව... අනේ wotto.. යන්න දීපන්.. නැත්තං මෙතනම යයි මිනිහො..

"මේ මේක පරිස්සමට බලාගනින් අචී.. මං දුවලා එන්නම්" අතේ සු‍ලැඟිල්ල උස්සලා පෙන්නපු මං බෑග් එකත් අචියාට දමලා ගහලා දිව්වා...

වොශෲම් එක අතේදුරින් තිබුණු නිසා හොඳට ගියා ආච්චියේ!!

වොශෲම් ගිහින් චූ බර හෑල්ලු කලාම දැනෙන සනීපෙ වගේ එකක් නම් මට ජිවිතේට දැනිලා නෑ බන්. සිරාවටම කියන්නෙ...

අම්මෝ ඒ වගේ සනීපයක් නම්.....

මං බර නිදහස් කරලා, අත් දෙකත් හෝදං එළියට එද්දි ශෙවිනුවා එක්ක අචින්තයා හිටියා... අචින්තයා මගේ බෑග් එකත් අත් දෙකෙම්ම බදාගෙන හිටියෙ...

අනේ මගේ කාලකන්නියා...

"කෝ බන් අරුන් දෙන්නා.." මං ශෙවිනුවාට හොරෙන් අචින්‍තයාට කෙඳිරුවා...

"ඕං කොහාටද මකබෑවුනා... කෑම අරං එන්නංය කීවෙ. අනේ බං මං ඇත්තම කියන්නද උඹට.. මට අර කසිනා ජනුකව පේන්න බෑ බන්.. බලපන්කො උගේ ලොකු කම... අනික අර විනුජයා මොකද උඹර්ට කුටු කුටු ගාන ගමං වටේ කැරකුනේ ඈ??"