Please don't leave me again-សូមកុំចាកចេញពីខ្ញុំម្ដងទៀត

Part 6: នឹកក្បាលលោក..

រាងតូចបន្ទាប់ពីមានគេឆ្មក់ថើបបែបនេះស្រាប់តែអៀនហើយដើរយ៉ាងលឿនទៅឡានមុនដែលមានជេកនិងជេនឈរចាំនៅខាងមុខនោះ
«ហឹសៗ ក្មេងមែន» pond សើចទាំងហួសចិត្តហើយនៅហៅគេក្មេងទៀត (សុំទិញពាក្យនឹងបានអត់ប្រូ?)
«អ្នកប្រុស» ជេក
«អីយ៉ា!! អ្នកប្រុសមុខក្រហមម្លេះ? ដាក់ម្សៅមែនទេបាទ?» ជេន ឆ្ងល់បងប្អូនពីរនាក់នឹងកុំពិនម្ងៃបានអត់ណ៎ មើលនិយាយចឹងទៅវីនៗកូនខ្ញុំគ្នាឡើងអៀនលើសដើម
«អៃជេនយើងគិតថាមិនមែនម្សៅទេហាឯងគិតថាអ្នកប្រុសទៅមានរបស់បែបនឹងហេ មិនបាច់ប្រើស្អាតណាស់ហើយនោះក្រហមលើសដើមហើយអៃសាត» ជេក
«បងជេនបងជេកឈប់បង្អាប់ខ្ញុំបានទេ» phuwin ដោយទ្រាំអៀនលែងបានក៏បញ្ឈប់ពីរនាក់បងប្អូនដែលកំពុងតវ៉ាគ្នានោះ
«បាទៗ» ជេក/ជេន
«និយាយគ្នារឿងអីនឹង?» pond ដើរមកពីចម្ងាយឃើញថាពួកគេ3នាក់កំពុងតែប្រកែកគ្នារឿងអីមួយព្រោះមាត់ម្នាក់ៗមើលមិនឃើញនិយាយទេគឺប្រកែកគ្នា (កាលបានទៅដល់កម្មវិធីទេបើចឹងៗអីនោះ)
«គ្មា..គ្មានអីទេចាហ្វាយ» ជេក ប្រកែករាងក្រាស់យ៉ាងលឿន
«គ្មានអីទេបាទ» ជេន ដោយឃើញpondងាកមុខមកគេ គេក៏ប្រកែកដែរ
«ទេខ្ញុំមិនដឹងអីទេ» phuwin ដោយឃើញរាងក្រាសងាកមកគេដែរក៏ប្រកែកយ៉ាងលឿនដែរហើយក៏ឡើងឡានមុនបាត់ ទុកអោយរាងក្រាសឈរឆ្ងល់តែឯង
«អញ្ចើញចាហ្វាយ» ជេន រួច pond ខ្ចិលឈរឆ្ងល់គេក៏ឡើងឡានទៅព្រោះជិតដល់ម៉ោងគេចាប់ផ្ដើមកម្មវិធីហើយ មួយរំពិចឡានសេរីទំនើបមានអំណាចជាងគេនោះបានបរមកឈប់នៅខាងមុខសណ្ឋាគារដ៏ធំជាងគេក្នុងទីក្រុងបាំងកកនៃប្រទេសថៃ BANG K HOTEL មនុស្សគ្រប់គ្នាទាំងអ្នកកាសែតបន្ទាប់ពីឃើញឡានមួយនោះភ្លាមពួកគេដឹងហើយថាម្ចាស់ឡានជាអ្នកណា នោះទ្វាឡានបានបើកដោយដៃរបស់ដៃឆ្វេង pond ដែលជាជេននោះឯង បុរសសង្ហារបានឈានជើងចេញពីក្នុងឡានមកមានអ្នកកាសែតជាច្រើនបាននាំគ្នាលើកកាំម៉ារាមកថតមិនអោយបាត់មួយទេ
«អេនោះលោក pond naravit ហ៎ឯង» នារីពីរនាក់ឈរមើលពីក្នុងទៅឃើញរាងក្រាសចុះមកពីលើឡាន
«ហឹស អនាគតសង្សារយើងទេដឹង» នារីម្នាក់ទៀតបាននិយាយចេញមកទាំងញញឹមទាំងមានទំនុកចិត្ត

បន្ទាប់ពីរាងក្រាសចុះមកហើយក៏មានជើងមនុស្សម្នសក់ទៀតឈានចុះមកពីក្រោយម្នាក់នោះគ្មានអ្នកណាក្រៅពីរាងតូច phuwin យើងនោះទេ ដោយថាងតូចចុះមកហើយធ្វើអោយប្រុសៗស្រីៗនៅក្នុងកម្មវិធីនោះភ្លឹកនឹងសម្រស់ពីធម្មជាតិគេយ៉ាងខ្លាំង ប្រុសស្អីស្អាតជាងស្រីទៅទៀត?! គ្រាន់តែចុះមកភ្លាមចែងចាំងពេញកម្មវិធីតែម្ដង មនុស្សគ្រប់គ្នាក្រោយពីភ្លឹកហើយក៏មានសំនួរផុះឡើងពេកខួរក្បាល តើក្មេងប្រុសម្នាក់នេះជាអ្នកណា? តើគេត្រូវជាអ្វីនឹងបុរសសង្ហារ Pond Naravit? នឹងច្រើនទៀត។ បន្ទាប់ពីរាងតូចចុះមកហើយរាងក្រាសក៏លើកដៃអោយគេកៀកដៃ ហើយក៏ដើរចូលក្នុងកម្មវិធីក្រោមក្រសែរភ្នែកមនុស្សយ៉ាងច្រើន
«នោះប្ដីគេសោះនាង» ក្នុងចំណោមពីរនាក់នោះម្នាក់ក៏និយាយទៅកាន់នារីដែលថារាងក្រាសអនាគតសង្សារគេនោះ
«អាណាដឹងហា» នារីទី2 ដែលរំពងចង់បានរាងក្រាសនោះគ្រាន់តែដឹងថាគេមានសង្សារហើយក៏អន់ចិត្តណាស់ដែរតែមិនអីទេ
«សាឡាសនាងឯង ណ៎កយើងថាម្នាក់ប្រុសដែលដើរជិតគាត់(pond)នោះខ្ជូតដល់ហើយឯង» នារី 1
«អើ! មែនតើគេរកគ្នាឃើញណេស៎» នារី 2 មើលមុខរាងតូចហើយក៏ញញឹម ត្រឡប់មកមើលពីរនាក់ដែលទើបតែដើរចូលក្នុងកម្មវិធីនេះវិញ រាងតូចហាក់ជាភ័យៗព្រោះមនុស្សគ្រប់គ្នាមើលមកកាន់ពួកគេមិនដាច់ក្រសែរភ្នែកទៅសោះហើយ
«យ៉ាងមិចអូនភ័យ?!?» pond ដោយឃើញទឹកមុខរាងតូចមិនស្រួលៗក៏សួរ
«បន្តិចបន្តួចលោក» phuwin
«ជំរាបសួរបាទ លោក Pond Naravit រីករាយណាស់ដែលបានលោកចូលរួម» បន្ទាប់ពីសួររាងតូចហើយក៏ម្ចាស់កម្មវិធីដើរមកដល់ល្មម
«បាទមិនអីទេលោក ឆាវ៉ាត់» pond
«នេះ?!» លោកឆាវ៉ាត់ មើលទៅរាងតូចហើយធ្វើមុខឆ្ងល់
«នេះជា Phuwintang អនាគតប្រពន្ធខ្ញុំ» pond
«អររីករាយដែលបានស្គាល់បាទ តាមសប្បាយណា» លោក ឆាវ៉ាត់
«អូនឃ្លានទេបងអោយជេកទៅយកអីអោយញ៉ាំ» pond ឱនទៅជិតមុខរាងតូចហើយសួរធ្វើអោយអ្នកដែលត្រូវគេឱនទៅជិតនោះគាំងឈរស្ងៀមទាំងមុខក្រហម
«អត់..អត់អីទេខ្ញុំទៅយកខ្លួនឯងបាន» phuwin
«អឹម តាមចិត្តអូនចុះ» pond និយាយរួចក៏លើកដៃទៅអង្អែលក្បាលរាងតូចទាំងញញឹមហើយក៏ងើបពីការឱនមកវិញ ហើយក៏ដើរទៅណាមិនដឹង នែ៎ស្រម៉ៃរូចភាពមើលក៏មីខ្ញុំរំជួលចិត្តដែរអួយយយយយ
បន្ទាប់ពីរាងក្រាសដើរទៅបាត់ phuwin ក៏ដើរទៅចាប់អាហារហើយក៏
«អ-អួយ សុំទោសលោក» ឈរដួសអាហារសុខៗក៏មានបុរសម្នាក់ដើរមកបុករាងតូចសំណាងហើយមិនកំពប់អាហារនោះ
«អរ..មិនអីទេលោក» phuwin គេនិយាយហើយញញឹមដាក់បុរសម្នាក់នោះហើយក៏បែរមកដួសត
«លោកមកតែឯងទេ?» បុរសម្នាក់នោះសួររាងតូច
«អត់ទេបាទ» phuwin
«អូ..លោកឈ្មោះអីដែរ?» man
«phuwin បាទ» phuwin
«អូ..ខ្ញុំ David បាទ» man និយាយណែនាំឈ្មោះហើយញញឹមបិទមាត់មិនជិតព្រោះតែនៅមើលសម្រស់រាងតូចហេតុអីក៏ស្អាតយ៉ាងនេះ មិនមែនគេមិនដឹងទេថារាងតូចមកជាមួយរាងក្រាសតែគ្រាន់តែចង់និយាយជាមួយរាងតូច
«អូ..បាទ» phuwin រាងតូចគេមិនសូវជាចូលចិត្តនិយយតាប៉ែច្រើននោះទេព្រោះមើលមុខបុរសម្នាក់នឹងទៅដូចមិនស្រួល
«ហើយ..» បុរសម្នាក់នោះមិនទាន់បានសួរទៀតផងក៏
«ហេ..ហេម» ចាំទេនារីពីរនាក់នោះហ៎ដោយឈរមើលពីចម្ងាយមិនសូវស្រួលក៏ដើរមកជួយ
«នាង?!» ហា? បុរសម្នាក់នេះស្គាល់នារីពីរនាក់នេះដែរហ៎?
«យ៉ាងមិចអៃDavid?» នារីទី1
«គ្មានស្អីទេ» David
«បើគ្មានឆាប់ចេញអោយឆ្ងាយទៅយើងត្រូវការចាប់អាហារ» នារីទី2 បន្ទាប់ពីនាទីពីរនាក់នោះនិយាយរួច David ក៏ដើរចេញមែន ហេតុអីក៏ចេញស្រួលម្លេះ?
«ឯងមិនអីទេហេ?» នារីទី1
«បាទអរគុណហើយអ្នកនាងទាំងពីរ» phuwin និយាយទាំងញញឹមទៅកាន់ពួកគេ
«ខ្ញុំ ឈាវ ផុនណាធីប ណា» នារីទី1
«ខ្ញុំ ព្រាវ ពីតតាកន ណាចា៎» នារីទី2 អីយ៉ា!! ឈ្មោះឡូយៗណាស់ណ៎ ព្រាវនេះហើយដែលជាអ្នកដែលលង់រាងក្រាសពីដំបូងនោះតែឡូវលែងហើយចិត្តប្ដូរលឿនដូចរន្ទះចែ ដូចអ្នកអានដែលអត់ អ្នកណាគេពិនខាងប្ដូរចិត្តលឿនខ្លះ? កុំថា admin និយាយច្រើនគ្រាន់តែបញ្ជាក់អោយអ្នកអានយល់ទេណាខ្លាចវល់អីចឹងទៅណា
«បាទខ្ញុំ phuwintang រីករាយដែលបានស្គាល់ ឈាវនិងព្រាវណា» phuwin គេណែនាំខ្លួនទាំងញញឹមថាមកនេះអប្សុកស្លាប់ហើយតែអ្នកណាទៅដឹងថាមានពីរនាក់នេះមករួសរាយដាក់ ហើយអ្នកអានតិចច្រឡំពីរនាក់នឹងតួរអាក្រក់អីមែនទេណា ចាំតែមើលទៅចាស
«តោះដួសអាហារទៅយើងទៅអង្គុយតុជាមួយគ្នាណ៎សវីន ខ្ញុំហៅឯងបែបនេះហើយណាព្រោះវាគួរអោយស្រឡាញ់ដូចឯង» ព្រាវ
«ហាហា ហៅបែបណាក៏បានតាមបេះដូង» phuwin បានគ្នាសើចសប្បាយហើយកូន
«អីយូយ!! ឯងនេះពិនសម្ដីដែរនឹងណា» ឈាវ
«ធម្មតាទេចា៎» phuwin
«តោះចាប់អាហារទៅឃ្លានណាស់» ឈាវ
«វីនឯងញ៉ាំអានេះទេ?» ព្រាវ ចាប់នំបុ័ងសូកូឡាលើកអោយរាងតូចមើលហើយសួរ
«ដាក់មកឯងចាំអីទៀត?» ឈាវ ឃើញហើយឆ្លើយជំនួស phuwin
«មែននឹង555» phuwin សកម្មភាពពួកគេក៏មិនផុតពីក្រសែរភ្នែករាងក្រាសដែរមាត់កំពុងជាប់និយាយការងារជាមួយអ្នកដែលចូលរួមកម្មវិធីដែរទេតែភ្នែកងាកសម្លឹងរាងតូចគ្រប់ជំហ៊ានឃើញគេសើចសប្បាយជាមួយគ្នារាងក្រាសក៏មិនសូវជាបារម្ភខ្លាច phuwin នៅម្នាក់ឯងអប្សុកដែរ
«អូយ ពួកឯងបានអីខ្លះនុង» ឈាវ កំពូលមនុស្សទាំងបីដែលឈរចាប់អាហារអំបែងមិញក៏បានដើរមកដល់តុពួកគេហើយ
«អូយច្រើនណាស់នាងអើយ» ព្រាវ
«នេះយើងបានពិននេះ» phuwin
«អូយម៉ោះយើងថតមួយ» ព្រាវ ហលយក៏លើកទូរស័ព្ទមកថតអាហារហើយក៏ថតបីនាក់គ្នាគេទៀតទៅ
«ម៉ោះៗញ៉ាំទៅពួកឯង» phuwin
«អូខេៗតោះអូហូយទំនងៗណាស់» ព្រាវ រួចពួកគេក៏នាំគ្នាញ៉ាំអាហារទាំងនោះទាំងសប្បាយទើបតែស្គាល់គ្នាសោះតែស្និតដល់ហើយសុទ្ធតែបន្ចុកគ្នាទៅវិញទៅមកទៀត បន្ទាប់ពីញ៉ាំរួចពួកគេក៏នាំគ្នានិយាយពីនេះពីនោះសើចសប្បាយពេញនឹង មួយសន្ទុះក្រោយរាងក្រាសក៏ដើរទៅ
«វីន» pond
«អរលោក» phuwin
«នេះ?!» pond មើលមុខពីរនាក់ស្រីៗនឹងហើយក៏មើលមុខរាងតូចធ្វើមុខឆ្ងល់
«អរ..នេះជាព្រាវហើយនេះជាឈាវ» phuwin និយាយណែនាំពួកគេអោយរាងក្រាសបានស្គាល់
«សួរស្តីចាសលោក Pond Naravit» ព្រាវ
«បាទសួរស្ដី ហលយអរគុណអ្នកនាងទាំងពីរហើយណាដែលកំដរ phuwin កុំអោយគេអប្សុក» pond
«មិនអីទេ ពួកយើងនៅជាមួយគ្នាសប្បាយណាស់ចាស» ឈាវ
«វីនមែនហើយយើងសុំ ig ឯងផងស្រួលបង្កើតគ្រុបឆាតជាមួយគ្នា» ព្រាវ ហើយក៏ហុចទូរស័ព្ទអោយ phuwin
«នេះចា៎» phuwin យកទូរស័ព្ទពីព្រាវហើយក៏វាយឈ្មោះ instagram គេអោយព្រាវ
«អូ..ឯងស្គាល់អៃdunkដែរហេ?» ព្រាវ ព្រោះតែឃើញអាខោន phuwin មាន follow ជាមួយ dunk ទើបភ្ញាក់ផ្អើលហើយសួរ
«អៃdunk? ស្គាល់គេជាមិត្តជិតស្និតយើងពួកឯងស្គាល់គេដែរ?» phuwin ភ្ញាក់ផ្អើលដែលចុះឡើងមកគ្នាឯងសោះ
«អូយសិទ្ធតែគ្នាឯងសោះបែបនេះល្អហើយចាំយើងអេតអៃdunkចូលដែរហិហិ» ព្រាវ
«ចឹងយើងទៅសិនហើយណា» phuwin
«Bye Bye ភឿន» ឈាវ/ព្រាវ និយាយបាយៗទៅកាន់ phuwin ទាំងញញឹមបិទមាត់មិនជិតសោះ យី!! មិត្តភាពគេទើបស្គាល់គ្នាសោះអីក៏ខញជូតម្លេះទេលោកអើយ
«ប្រពន្ធបងអីឡូវមានមិត្តច្រើនណាស់ណ៎តិចទៀតប្រហែលភ្លិចប្ដីហើយ» pond ដើរបណ្ដើររអ៊ូបណ្ដើរមកពីរាងតូចមានមិត្តច្រើនខ្លាចថាភ្លិចគេ
«ស្អីលោក? ហើយខ្ញុំមានមិត្តច្រើនទៅមិនល្អទេ?» phuwin
«ល្អទេតើប្រពន្ធសម្លាញ់ ខ្សឺត*» pond និយាយរួចក៏ឆ្មក់ថើបថ្ពាល់ phuwin ទៀត
«ហ៉ើយលោក?!?» phuwin ភ្ញាក់ព្រឺត
«នឹកណាស់មិនបាននៅជិតអូនយូរហើយនឹកបងវិញទេ?» pond មិនត្រឹមនិាយតែមាត់តែដៃលូកទៅអោបចង្កេះរាងតូចទៀត
«នឹកក្បាលលោក» phuwin
«អូយប្រពន្ធអ្នកណាឆ្នាស់ម្លេះទេលោកអើយ» pond
«ចេះតែថា» phuwin និយាយហើយក៏ឡើងឡានមុនបាត់
«អ៉ោវ!! ឡើងឡានលឿនម្លេះអៀននែនទេនៀក» pond នៅមិនអស់ចិត្តឡើងឡានហើយក៏នៅឆ្លៀតញោះរាងតូចទៀត
«ទេគ្មានទេ» phuwin
«បើថាអៀនប្រាប់មក» pond និយាយបណ្ដើរអើតមុខទៅជិតរាងតូចបណ្ដើរបណ្ដាយអោយអ្នកដែលត្រូវគេអើតទីជិតនោះថយឡើងដល់កញ្ជក់ឡានទៅហើយ
«អៀនក៏អៀនឈប់ធ្វើអោយខ្ញុំអៀនទៀតទៅទាំងកូនចៅទាំងចាហ្វាយចារឹកមិនខុសពីគ្នា»
«ហាក ពីតនាក់យើងខុសអីដែរអៃជេន?» ជេក កំពុងតែបើកឡានសុខៗក៏លឺសម្ដីរាងតូចនិយាយមិញនេះក៏ភ្ញាក់តើពួកគេធ្វើអី
«ពួកបងកុំមកធ្វើមិនដឹងឆើស» phuwin
«អញថាហើយថាពួកឯង» pond ទប់សើចផងអីផង គេមិនហ៊ានសើចព្រោះខ្លាចខ្លាងើបមកក្រោលទៀត
«ហាហាអ្នកប្រុសថាចាហ្វាយចារឹកដូចពួកខ្ញុំ» ជេន
«អៃជេនឯងឌឺយើងហេ?» pond
«ទេគ្មានទេចា៎» ជេន ប្រកែកយ៉ាងលឿន ប៉ុន្មានអ្នកនេះល្អមើលណាស់ពេលឈ្លោះគ្នាបែបនេះទៅសប្បាយរហូតអោយតែមានមនុស្សបែបនេះនៅជាមួយ

To be Continue

សូមអធ្យាស្រ័យបើសិនជាមានកន្លែងណាដែលខុសឆ្គងឬភ្លាវ សុំកុំប្រកាន់អីណា 💓🙏🏼

___________________________

អរគុណសម្រាប់គាំទ្រ 🙏🏼💗
ជួយ follow & Vote អោយadmin ម្នាក់មួយផងណា 🙏🏼💗