Please don't leave me again-សូមកុំចាកចេញពីខ្ញុំម្ដងទៀត

Part 8 : មាត់ឯងផ្អែមណាស់

Next morning_
ផ្ទះបាយ*
«បងដាវមានអីអោយខ្ញុំជួយទេបាទ?» phuwin
«អូយមិនបាច់ទេអ្នកប្រុសខ្ញុំនិងម៉ែដោះធ្វើបានហើយចាស» ដាវ មែនហើយក្នុងភមិគ្រឹះនេះក៏មានម៉ែដោះម្នាក់ដែលជាចាស់ទុំនៅទីនោះគ្រប់គ្នាគោរពស្រឡាញ់គាត់ណាស់ទាំង pond ក៏ចឹងដែរព្រោះម៉ែដោះមើលថែគេតាំងពីតូចក្រូចឆ្មាមក ម៉ែដោះមានឈ្មោះ អុីន គាត់ទើបតែមកពីស្រុកព្រោះរាងក្រាសបានអោយគាត់សម្រាក 1ខែឯណោះដូច្នេះទើបមិនបានឃើញគាត់នោះ
«នេះម៉ែដោះអ្នកប្រុស phuwin ថាខ្ញុំនិយាយប្រាប់ម៉ែដោះនោះឃើញទេគាត់ស្នាតមែនណាខ្ញុមមិនបានកុហកទេ» ដាវ
«អឺៗយើងឃើញហើយ អ្នកប្រុសនេះម៉ែដោះណាខ្ញុំឈ្មោះ អុីន » ម៉ែដោះ
«បាទម៉ែដោះ ខ្ញុំ phuwintang បាទតែមានអ្វីខ្ញុំជួយទេ? ហើយថ្ងៃនេះមានកម្មវិធីអីមែនទេក៏ម៉ែដោះម៉ម៉ាញឹកនៅផ្ទះបាយម្លេះបាទ?» phuwin មែនហើយម៉ែដោះនឹងដាវបានញាប់ដៃញាប់ជើងតាំងពីព្រឹកក្នុងផ្ទះបាយហើយអ្នកបម្រើផ្សេងទៀតក៏ម៉ម៉ាញឹកនឹងជូតសម្អាតភូមិគ្រឹះដែរ
«អូ ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃខួបកំណើតលោកម្ចាស់នឹងណាទើបម្នាក់ៗប្រញ៉ាប់ដៃជើងនោះចាស» ម៉ែដោះ និយាយប្រាប់ phuwin ទាំងញញឹមយ៉ាងស្រស់ទៅកាន់គេ
«មែនហេសមិចគ្មានអ្នកណាប្រាប់ខ្ញុំសោះហើយ» phuwin
«ម៉ោះខ្ញុំជួយម៉ែដោះឆាប់ហើយ» phuwin
«នេះអ្នកប្រុសលាងបន្លែនឹងហានវាទៅចាស» ម៉ែដោះ
«ប្រយ័ត្នមុតណា» ម៉ែដោះ
«បាទមិនអីទេ» phuwin និយាយហើយញញឹមយ៉ាងគួរអោយស្រឡាញ់ទៅកាន់ម៉ែដោះ បន្ទាប់មកពួកគេនាំគ្នាប្រញ៉ាប់ដៃជើងរៀបចំអាហារសម្រាប់កម្មវិធីពេលល្ងាច ពួកគេនាំគ្នាធ្វើម្ហូបបណ្ដើរនិយាយលេងបណ្ដើរសើចបណ្ដើររហូតជិតដល់ម៉ោងកម្មវិធី
5pm*
Pond បានចេញមកពីក្រុមហ៊ុនវិញមកដល់ភូមិគ្រឹះលឺសម្លេងចេចចាចនៅផ្ទះបាយក៏ដើរទៅមើលអោយបានឃើញរាងតូចកំពុងជួយរៀបចំអាហារសម្រាប់កម្មវិធីខួបកំណើតគេបែបនេះគេពិតជាមិនញញឹមមិនបានមែន មើលចុះសើចសប្បាយដល់ហើយរួចគេក៏ដើរឡើងទៅសម្អាតខ្លួនរៀបចំខ្លួនអោយទាន់មកទទួលភ្ញៀវ..មិនយូរប៉ុន្មានអ្នកដែលនៅក្នុងផ្ទះបាយនោះក៏រួចរាល់ទាន់ម៉ោងតែម្ដង phuwin ក៏ឡើងទៅបន្ទប់ថានេងទៅសម្អាតខ្លួន ចូលទៅដល់បន្ទប់ទឹកបើកទ្វាចោលតែមិនមានអ្នកនៅគេក៏មិនចាំយូរទាញកន្សែងចូលតែម្ដង 15នាទីក្រោយក៏ចេញមកវិញជារុំកន្សែងតែកំណាត់ក្រោមព្រោះគិតថានៅម្នាក់ឯង ហើយគេក៏ដើរទៅលាប skincare គេតឆមធម្មតាកំពុងលាបដុខៗក៏មានដៃមួយគូរមកអោបចង្កេះគេពីក្រោយ រាងតូចក៏បានភ្ញាក់ព្រោះមិញគ្មានអ្នកនៅផង ម្នាក់នោះគ្មានអ្នកណាក្រៅពី pond នេះឯងគេទើបមកពីរកឈុតសម្រាប់កម្មវិធី
«ខ្សឺត* ក្រអូបណាស់» pond ឱនទៅថើបស្មារាងតូចទាំងដៃអោបរឹតមិនលែង
«នែ៎! ស្អីលោកឯងនឹង» phuwin រុញក្បាលរាងក្រាសចេញពីស្មា
«ថើបតិចមិនបាន» pond
«ខ្សឺតៗៗ* ស្អាតខ្លាំងណាស់លោកអើយយយ» pond ដោយខ្នាញ់រាងតូចពេកទ្រាំមិនបានក៏ចាប់គេមកថើបពេញមុខ
«អូយ លោកថើបខ្ញុំមិនចេះធុញខ្លះទេ?» phuwin
«អត់..អត់សោះចង់ថើបមួយជាតិឬ2ជាតិទៀតក៏បងព្រម» pond និយាយទាំងឱនដាក់ចង្ការទៅលើស្មា phuwin ហើយស្រង់ក្លិនដ៏សែនក្រអូបមួយនោះ
«លោកចេញពីខ្ញុំភ្លាម ឃើញខ្ញុំកំពុងធ្វើអីទេ?» phuwin
«អ៉ោវ!! ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃខួបកំណើតបងណាហើយបងគ្រាន់តែចង់បានកម្លាំងចិត្តពីមនុស្សបងស្រឡាញ់ធ្វើការហត់ណាស់ ហឹម» pond និយាយបែកអូហូស្ទឹងទៅកាន់រាងតូចហើយនៅឆ្លៀតធ្វើមុខសេដពីក្រោយទៀត
«ខ្សឺត* បាននៅបុិននឹង?» phuwin ដោយអាណិតក៏អោយមួយខ្សឺតចុះ (ស្អីទេថើបតែគ្នាអ្នកsingleនេះធុញណាស់)
«...» pond ហា? Phuwin ថើបគេ? អូយគេយល់សប្តិមែននឹង? អ្នកណាក៏បានជួយ pond ផងគេគាំងធ្វើអីលែងចេញហលយ...
«លោក..លោក?!» phuwin ដោយឃើញនាយភ្លឹកពេកក៏ហៅទាំងបកដៃអោយភ្ញាក់មកវិញដែរ
«អូនសុំម្ដងទៀតមកណា» pond
« អត់ » phuwin
«ណាៗ ណាៗៗ ណាវីនណា» pond
«ខ្សឺត* ហឹមហើយៗទៅ» phuwin
«អូយ អញសប្បាយចិត្តណាសសសស់» pond
«ហឺសៗ» phuwin ឃើញរាងក្រាសបឌបនេះគេពិតជាចូលចិត្តណាស់ពេលរាងក្រាសចរិកបែបនេះវាខ្ជូតខ្លាំងណាស់ បន្ទាប់ពីរៀបចំខ្លួនហើយពួកគេក៏ចុះទៅទទួលភ្ញៀវ ភ្ញៀវទៅចូលរួមមិនតិចណាស់ទេគឺសុទ្ធតែអ្នកមានមុខមាត់ក្នុងសង្គម
«អៃវីនននននន» dunk មកដល់ភ្លាមរត់អោប phuwin ភ្លាម dunkមកជាមួយ ភី mork
«អេអៃ pond ភឿនរ៉ាក់» joong បន្ទាប់មកក៏ joong ដើរចូលមកម្ដង
«អេភឿនអ្នកណានៅជិតប្រពន្ធឯងនុង?» joong ងាកទៅឃើញ dunk នៅជិត phuwin ក៏សួរ
«មិត្តជិតស្និត phuwin ហើយថី?» pond
«ស្អាតណាស់ភឿនអើយ» joong ឃើញភ្លាមចាប់អារម្មណ៍ភ្លេត
«អញមិនដឹងទេចេញអោយឆ្ងាយពីអញ» pond
«ស្អីហា? គ្រាន់សួរសោះ» joong
«អៃ dunk ញ៉ាំអីទេ?» phuwin មិត្តភក្តិគេចេះ take care គ្នាចឹង
«អឺតោះយលងឃ្លឆនដែរហើយ» dunk
«អៃdunk អៃវីននន» ព្រាវ
«យីនាងព្រាវហលយក៏លឺម្លេះ» ឈាវ
«កុំ.ចេះ» ព្រាវ ហលយក៏រត់ទៅកាន់កន្លែង dunk&phuwin ឈរ
«ចាំយើងផង» ឈាវ
«អៃ dunk» ព្រាវ រត់ទៅដល់ក៏ដាក់មួយដៃ
«អេ នាងព្រាវមកដែរហេ?» dunk
«មកហើយយ៉ាងមិច?» ព្រាវ
«យ៉ូយគ្រប់ម៉ងធីមយើង» ឈាវ
«អីយ៉ា! មែនទេតើ» phuwin
«ម៉ោះ រកអីញ៉ាំយើងឃ្លាន» ព្រាវ
«អឺៗ» dunk ហើយពួកគេក៏នឫំគ្នាដួសម្ហូបរួចក៏ដើរទៅតុអង្គុយបណ្ដើរនិយាយលដងបណ្ដើរសលចសប្បាយ
«អូយ យើងឈឺបត់ជើងតូចណាស់ទៅបន្ទប់ទឹកសិន» dunk ហើយក៏ដើរទៅបន្ទប់ទឹក ពេលគេបន្ទូរទុកហើយក៏ដើរចេញមកវិញក៏
«ប៉ាំង* អូយ» dunk ត្រូវគេដលរបុករាងខ្លាំងដែរព្រោះម្នាកើនោះមាឌក៏ធំដែរមិនដួលទើបចម្លែក
«ខ្ញុំសុំទោសលោកម៉ោះខ្ញុំជួយលើក» ម្នាក់នោះមិនបាច់ប្រាប់ក៏អ្នកអានដឹងគឺ joong នឹងហើយចា
«បាអអរគុណ» dunk
«ខ្ញុំសុំទោឋពិតមែនបាទ» joong ដោយភ្លឹកនឹងសម្រស់ dunk មួយសន្ទុះហើយក៏ភ្ញាក់មកវិញ
«បាអមិនអីទេលោក» dunk ញញឹមហើយដើរចេញតែត្រូវ joong ឃាត់
«លោកឈ្មោះអីដែរ?» joong
« dunk natachai បាទហៅ dunk បាន» dunk
«អូឈ្មោះពិរោះណាស់នេះ ខ្ញុំ joong archen បាទ» joong
«អូបាទរីករាយដែលបានស្គាល់» dunk និយាយហើយដើរចេញទៅព្រោះមិនដឹងត្រូវធ្វើអីទៀតពេលដើរទៅដល់ក៏
«នែ៎!!» dunk មិនដឹងទៅបានស្រាមកពីណាទេឡើង 4-5 ដបហើយលើកមកបង្ហាញមិត្តៗគេ
«អៃ dunk ឯងទៅយកពីណាមកនេងម៉ោះៗយើងជួយ» ឈាវ
«អីយ៉ា!! មិត្តអញម៉ោះៗចាំអីទៀតអៃវីន» ព្រាវ
«ម៉ោចាំអី» phuwin រួចពួកគេក៏នាំគ្នាជុលកែវគ្នាចុះឡើងចុះឡើង phuwin & dunk ជាអ្នកស្រវឹងមុនគេ
«ហាក! នាងឈាវពួកមើលនេះ» ព្រាវ និយាយហើយចង្អុលទៅ phuwin & dunk
«ស្លាប់!! មិត្តអញមិនទាន់ស្អីផង» ឈាវ
«កើតអីនឹង?» pond ដើរមកជាមួយ joong ហើយសួរព្រោះឃើញរាងតូចដេកនៅលើតុ
«គឺអៃ dunk វាអ្នកនាំផឹកអីឡូវមើលចុះ» ព្រាវ
«ឯងយកប្រពន្ធឯងទៅយើងយកគេ» joong អីនុងប្រូ?
«អឺៗ ចាំយើងប្រាប់ភី mork អោយ» pond ប្រូនេះក៏ចឹងទៀតហា
«អូខេភឿន» joong មិនចាំយូរក៏ចូលទៅលើ dunk បី
«យើងទៅសិនហើយអៃភឿន» joong រួចក៏ដើរទៅរកឡានរបស់គេ
«ខ្ញុំទៅសិនហើយណា» pond និយឆយទៅកាន់ ព្រាវ & ឈាវ
«ចាស៎ / ចាស៎លោក» ព្រាវ & ឈាវ ក្រលែកមកមើលមនុស្សដែលកំពុងបី dunk ទៅឡានគេនេះវិញបីបណ្ដើរមើលមុខរាងតូចបណ្ដើរ
«មិត្តភក្តិគេស្អាតដូចគ្នាណេស៎ ចេះរកគ្នាឃើញតែឯងម្នាក់នេះណាយើងចាប់អារម្មណ៍ជាងគេណា» joong និយាយម្នាក់ឯងហើយមើលមុខរាងតូច
«នេះមាត់ឯងទំនងណាស់ មាត់រាងបេះដូងហើយផ្កាឈូកទៀតបើឯងជាស្រីណាប្រហែលប្រុសដេញហើយ សម្រស់នេះណាស្រីសុំចាញ់» joong បាច់ជាស្រីទេតែប្រុសនឹងក៏គេដេញដែរ
«ចាហ្វាយអ្នកណានឹង?» ឌីន ជាដៃឆ្វេងរាងក្រាស
«កុំចេះ» joong
«សួរតិចមិនបាន» ឌីន ហើយក៏បើកទ្វាឡានអោយរាងក្រាស
Cut*
ពេលនេះពួកគេបានមកដល់ភូមិគ្រឹះ Archen ហើយបន្ទាប់ពីឌីនរត់ទៅបើកទ្វាឡានរួច joong ក៏បានបី dunk ចុះមកយ៉ាងថ្នមៗហើយក៏ដើរចូលភូមិគ្រឹះឡើងទៅបន្ទប់គេ
«អឹប*» ដាក់រាងតូចនៅលើពូកហើយរៀបនឹងទាញភួយហើយស្រាប់តែរាងតូចទាញដៃគេមកវិញធ្វើអោយគេទប់លំនឹងមិនទាន់ក៏ដួលទ្រោបពីលើរាងតូច
«អឹម កុំទៅណាអី» dunk និយាយទាំងបិទភ្នែក
«...» joong មិននៅយូរក៏ក្រោកមកវិញហើយរកទាញភួយហើយក៏រាងតូចទាញទៅទៀតតែម្ដងនេះជ្រួលទៅប៉ះមាត់គ្នា ព្រះអើយយយយយយយ
«ហឹម» joong ដោយប៉ះចឹងហើយចាំអីទៀត
«មាត់ឯងផ្អែមណាស់តែបានហើយនេះគ្រាន់តែកក់ទុកសិនទេតែឯងព្រមពេលណាយើងយកដាច់» joong ដកមាត់ចេញហើយនិយាយទៅកាន់មនុស្សដេកនោះទាំងញញឹមបិទមាត់មិនជិត។

To be Continue

សូមអធ្យាស្រ័យបើសិនជាមានកន្លែងណាដែលខុសឆ្គងឬភ្លាវ សុំកុំប្រកាន់អីណា 💓🙏🏼

___________________________

អរគុណសម្រាប់គាំទ្រ 🙏🏼💗
ជួយ follow & Vote អោយadmin ម្នាក់មួយផងណា 🙏🏼💗