Part 9: បងកក់ទុកមុន

329 29 1
                                    


_Morning_
ពន្លឺនៃព្រះអាទិត្យបានចែងចាំងឆ្លុះចូលបន្ទប់មនុស្សពីរនាក់កំពុងគេលើពូកខ្នាត king size បន្ទប់មានពណ៏សររបស់របរក្នុងបន្ទប់មិនសូវជាមានពណ៍នោះទេភាគច្រើនវាមានពណ៍ខ្មៅសរប្រហែលម្ចាស់បន្ទប់មិនសូវចូលចិត្តពណ៍រញ៉េរញ៉ៃហើយ មនុសហសពីរនាក់កំពុងដេកអោបគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួតនៅលើគ្រែគ្មានអ្នកណាក្រៅពី Joong&Dunk នោះទេនៅពេលនោះ joong បានភ្ញាក់មុន dunk ភ្នែកគេចាប់ផ្ដើមបើកបន្តិចម្ដងៗព្រោះតែពន្លឺបានជះចូលមកក្នុងបន្ទប់គេនោះគ្រាន់តែផ្សាំនឹងពន្លឺភ្លាមគេក៏ចាប់ផ្ដើមញញឹមឡើងភ្លាមដោយឃើញថាអ្នកដែលគេងជិតពីយប់មិញនោះនៅកន្លែងដដែរ
«ឯងស្អាតណាស់ដឹងទេ? យើងមិនដែលឃើញមនុស្សណាស្អាតបែបនេះទេមើលចុះពន្លឺចាំងមកធ្វើអោយឯងកាន់តែស្អាតមួយកំរិតទៀត» joong មើលមុខរាងតូចហើយនិយាយសរសើរគេតែម្នាក់ឯង
«ឯងកុំគិតថាយើងនឹងលែងឯងងាយៗនោះ» joong
និយាយបណ្ដើរដៃអង្អែលសក់ dunk បណ្ដើរ
«ហឹម?!» dunk ដោយមានអារម្មណ៍ដឹងថាមានដៃមនុស្សមកអង្អែលនៅលើសក់គេចុះឡើងៗថ្នមៗគេក៏បើកភ្នែក
«លោ-លោក? លោកជាអ្នកណា?» dunk ដោយបើកភ្នែកភ្លាមបានឃើញមនុស្សដែលមិនស្គាល់ទៅសោះហើយថែមទាំងដេកជិតគ្នាទៀតក៏រៀងភាំងនិងភ័យ
«Joong Archen មិត្តរបស់អៃ pond» joong
«អូ-ហើយមិចបានខ្ញុំមកនៅទីនេះវិញ?» dunk គេមើលជុំវិញខ្លួនគេនេះមិនមែនជាបន្ទប់គេទេតើគេនៅទីណា?
«ឯងស្រវឹងពីយប់មិញហើយទើបយើងយកឯងមកជាមួយ» joong
«អូ- ខ្ញុំសុំទោសពិបាកលោកហើយ» dunk
«មិនអីទេ ថ្ងៃក្រោយបើដឹងថាខ្លួនឯងផឹកមិនខ្លាំងកុំខំច្រើនពេក» joong
«អ្នកណាទៅដឹងនោះលោក ចឹងខ្ញុំសុំទៅវិញសិនហើយអរគុណណាស់លោក» dunk រៀបនឹងទៅហើយក៏
«ឈប់!! ឯងឈ្មោះអី?» joong ចាំចង់សួរទាំងពីយប់មិញតែគ្មានឱកាសសួរ
«ខ្ញុំ Dunk Natachai បាទ» dunk ឆ្លើយទាំងញញឹម
«ឯងមានចាំអីបន្តិចទេពីយប់មិញ?» joong
«អត់ទេលោកតែខ្ញុំធ្វើអីខុសមែនទេ? អោ-អោយខ្ញុំសុំទោសផងល៩កខ្ញុំមិនដឹងខ្លួនទេ» dunk និយាយទាំងភ័យព្រោះខ្លាចស្រវឹងហើយទៅធ្វើអីខុសទៅលើរាងក្រាស កូនហាកូនឯងយប់មិញខាតហាកូន
«គ្មានទេយើងគ្រាន់តែសួរទេ» joong
«អូចឹងខ្ញុំទៅសិនហើយអរគុណម្ដងទៀតបាទ» dunk
«ឈប់!! ធ្វើសង្សារយើងទៅ» joong
«ហ-ហាស??! លោកនិយាយអីមិញ?» dunk ព្រះគេស្ដាប់ច្រឡំមែនទេ?
«យើងថាធ្វើសង្សារយើងទៅ» joong
«លោកឆ្កួតមែនទេ? មិនដែលទាំងស្គាល់គ្នាផងមកធ្វើសង្សារគ្នា» dunk ទេគេមិនមែនស្ដាប់ច្រឡំទេគឺវាពិតមែន
«តែធ្វើសង្សារទៅដឹងតែស្គាល់ហើយ» joong
«លោកយលងមិនទាំងដឹងពីអ្វីពីគ្នាផងលោកលឿនពេកហើយ» dunk
«ឯងមិនសួរយើងមកយលងនឹងឆ្លើយប្រាប់ឯងគ្រប់យ៉ាង» joong
«លោកឆ្កួតឬក៏ឡប់នៀក?» dunk ធ្វើមុខឆ្ងល់ហើយសួររាងក្រាស
«គ្រាន់តែសុំធ្វើសង្សារសោះឯងថាយើងឆ្កួតទំរាំបានធ្វើសង្សារទៀតយ៉ាងមិចទៅ?» joong
«អួយ-ខ្ញុំគិតមើលសិនលោក» dunk ដោយប្រកែកមិនកើតក័សុំពេលគិតមើលសិន
«លឿនៗបងចាំណាអូនសម្លាញ់» joong និយាយទាំងឱនមុខទៅជិតរាងតូចហើយយកដៃទៅអង្អែលក្បាលរាងតូចតិចៗទាំងញញឹមបិទមាត់មិនជិត
«អេៗ-បងអូនស្អី?» dunk ចុមយក្សមិនទាន់អីផងមកបងអូនជាមួយគេនេះ
«ហៅអោយហើយអោយទម្លាប់មាត់អីចឹងហា» joong
«ឆ្កួតណាស់ខ្ញុំទៅហើយ» dunk
«ទៅណា? នៅញ៉ាំអីសិនទៅ» joong
«មិនអីទេលោក» dunk
«ញ៉ាំទៅម៉ោះ» joong រកលើរាងតូចបីហើយក៏
«នែ៎!! ធ្វើអី?» dunk ភ្ញាក់ព្រឺត
«បីអូននឹងហើយ» joong
«បីធ្វើអី?» dunk បីធ្វើអី?
«កុំចេះគេចង់បី» joong ហើយអត់ចាំយូរក៏លើកបីតែម្ដងខ្លាចរាងតូចបដិសេធទាន់
«អូយ-លោកដាក់ចុះវិញទៅខ្ញុំធ្ងន់ណាស់» dunk
«អូនធ្ងន់?» joong
«មែនហើយខ្ញុំធ្ងន់ណាស់ព្រោះខ្ញុំញ៉ាំច្រើនណាស់ណា» dunk រៀបរាប់ដើម្បីអោយរាងក្រាសដាក់ចុះ
«មើលបងមើលក្បាលពោះមើល ព្រះពោះរាបស្មើរល្អណាស់» joong
«លោក!!! មិចក៏លាត់អាវខ្ញុំមិនប្រាប់» dunk
«បើប្រាប់អូនអោយលាត់?» joong
«អត់នឹងហើយ» dunk
«ណ៎ក!!» joong
«ដាក់ខ្ញុំចុះទៅធ្ងន់ណាស់» dunk
«បើបងធ្ងន់បងដែលបីអូនឈរប្រកែកនឹងអូនបានយូរបែបនេះ?» joong
«ហ៉ើយយយយយយយ» dunk ប្រកែកលែងបានក៏តាមដំណើរទៅ ចុះទៅដល់ក្រោមពួកគេក៏នាំគ្នាបរិភោគអាហារជាមួយគ្នាហើយបន្ទាប់ពីនោះរាងក្រាសខំរកលេះនេះនោះដើម្បីកុំអោយរាងតូចទៅណា គេក៏បានយករាងតូចទៅភូមិគ្រឹះ Norawit ព្រោះលឺថាគេទៅលេង phuwin ផងក៏ជាឱកាសដែលគេបាននៅជាមួយគ្នាទៀតដែរ
«អៃវីននននន» dunk ចុះពីលើឡានក៏ឃើញ phuwin ឈរនៅមុខនោះល្មមកំពុងស្រោចផ្កាក៏រត់ទៅអោបពីក្រោយ
«អួយ-ឯងមកបានយ៉ាងមិចនេះ» phuwin
«នោះមិត្តភី pond នាំមក» dunk
«ហាស?? ឯងទៅស្គាល់គាត់ពីពេលណា?» phuwin
«ហើយរឿងវែងឆ្ងាយណាស់មើលឯងធ្វើអីនុង?» dunk
«យើងកំពុងសុីបាយ» phuwin
«បោកស្រោចផ្កាសោះអៃវីន» dunk
«ស្មានវាខ្វាក់» phuwin
«អៃវីនឯងហ៊ានថាយើងខ្វាក់ផងហេសអៃមិត្តទូរទស្សន៍អៃមិត្តថ្នាំពុលអៃមិត្តទឹកកកអៃ-» dunk
«ឯងជេរយើងចប់នៅអៃមិត្តភ្លើងត្រូវទឹក?» phuwin ស្លាប់ហើយមិត្តភក្តិគេនេះដល់កហើយ
«ចប់ហើយ» dunk
«បើចប់ហើយម៉ោទៅ order ស្អីសុី» phuwin
«payមែន?» dunk ប្តូរពីមកក្រញ៉ូវបែបខ្ជូតមកជាញញឹមចេញធ្មេញភ្លាមក្រោយពីលឺពាក្យ order អីញ៉ាំភ្លាម
«សុីអត់ចុះ?» phuwin
«ភ្លើរណាស់អត់សុីមានតែយើងខួរអន់» dunk
«អូ-ស្មានអត់» phuwin ហើយក៏ដើរចូលក្នុងភូមិគ្រឹះបាត់ដោយបានដលរកាត់ joong ដែលកំពុងឈរមើកនោះដែរហលយញេមិនភ្លិចលើកដៃសំពះជំរាបសួរអ្នកដែលមានអាយុបងនោះទេ ហលយក៏ចូលទៅមុនទុកអោយអ្នកដែលរត់តាមពីក្រោយស្រែកហៅមិនទាន់
«អៃវីនននចាំយើងផ-» dunk មិនទាន់និយាយចប់ហលយមិនទាន់រត់ចូលៅូមិគ្រឹះផងក៏មានដៃមកចាប់ទាញចង្កេះគេទៅក្រោយ
«អួយ» dunk
«អូនប្រញ៉ាប់ទៅណារត់មិនមើលមុខបងចឹង?» joong អ្នកចាប់ទាញទៅវិញនោះគ្មានអ្នកណាក្រៅពីនាយក្រាសនោះទេ
«គឺទៅតាមអៃវីននឹងហើយ» dunk
«ចុះអត់ចាំបងទេ?» joong
«អូយយយយ ប្រញ៉ាប់» dunk ទាញដៃនាយក្រាសចេញពីចង្កេះហើយក៏រត់ទៅតាម phuwin ទៀត
«អៃ dunk strawberry cake តោះ» phuwin
«តោះហ្រ្វេនចាំអីទៀត» dunk
«ឯងផឹកអី?» phuwin
« យើងយក Chocolate frappe cream មកហ្រ្វេន» dunk
«អូខេយើងយកដូចឯងដែរ» phuwin
«ហើយៗ 15នាទីក្រោយមកដល់ម៉ោះរករឿងមើលសិន» phuwin
«ធ្វើអីនឹង?» pond ដើរចូលមកជាមួយjoong
«រករឿងមើលមានអីផង» phuwin
«dunkយ៉ាងមិចដែរអៃ joong មានធ្វើអីឯងមិនពេញចិត្តទេ?» pond
«គឺអត់ទេភី តែមិនដែលទាំងស្គាល់គ្នាផងមកហៅខ្ញុំសុទ្ធតែអូន អូនសម្លាញ់» dunk
«ហាស????» phuwin ភ្ញាក់ភាំងជាខ្លាំង
«អូនកើតអីវីន» pond
«ដូចគ្នាណាស់មិត្តភក្តិគេ» phuwin និយាយទាំងញញឹមមិនសមៗ
«មែនហេសអៃវីន?» dunk
«អឺដូចគ្នាហ្រ្វេន» phuwin ខ្សឹបគ្នា
«ស្លាប់ហើយមិនរួចខ្លួនទេចឹង» dunk
«អឺម៉ងអត់ទៀតភឿន» phuwin
«ហេ-ហេមខ្សឹបគ្នារឿងអីនឹង?» joong
«គ្មានអីទេ» dunk បន្ទាប់មកនាយក្រាសក៏នាំគ្នាទៅអង្គុយជិតរឆងតូចទាំងពីរពេលដែល delivery បានយករបស់មកដល់ dunk & phuwin បានចេញទៅយកហើយមកអង្គុយញ៉ាំជុំគ្នាមិនមែនមានតែ strawberry cake ទេគេក៏បានកម្មង់អីផ្សេងទៀតដែរ ពួកគេទាំង4នាក់ក៏នាំគ្នាញ៉ាំជាមួយគ្នាទាំងសើចសប្បាយមើលរឿងបណ្ដើរបញ្ចុកគ្នាបណ្ដើរ joong បានបញ្ចុក cake ទៅ dunk pondphuwin ក៏បែបនេះអូយយយយយយ sweet ណាស់ សាកស្រម៉ៃមើលកហដីសុខបុិនណាទៅណ៎ រហូតដល់ពេលល្ងាច joongdunk ក៏វានត្រឡប់ទៅវិញតាមឡាន
«លោកនេះមិនមែនផ្លូវទៅផ្ទះខ្ញុំទេ» dunk
«អ្នកណាថាអោយអូនទៅផ្ទះ?» joong
«មិនអោយខ្ញុំទៅផ្ទះអោយខ្ញុំទៅណា?» dunk
«ទៅភូមិគ្រឹះបងនឹងហើយ» joong
«លោកប្រុងមិនអោយខ្ញុំទៅផ្ទះមែនទេ?» dunk
«ប្រហែលទេដឹង?» joong
«លោកឆ្កួតទេហេ?» dunk
«ឆ្កួតព្រោះអូន» joong
«...»
«កាលអោយចម្លើយបង?» joong
«មិនទាន់ទេ ខ្សឺត*» dunk និយាយចប់រាងក្រាសក៏ឆ្មក់ថើបថ្ពាល់ភ្លាម
«លោក??!!» dunk
«បងកក់ទុកមុន» joong ញញឹមទាំងក្ដីសុខ
«...» រាងតូចគាំងនិយាយលែងចេញបាត់ទៅហើយ







To be Continue

សូមអធ្យាស្រ័យបើសិនជាមានកន្លែងណាដែលខុសឆ្គងឬភ្លាវ សុំកុំប្រកាន់អីណា 💓🙏🏼
Joongdunk sense***
___________________________

អរគុណសម្រាប់គាំទ្រ 🙏🏼💗
ជួយ follow & Vote អោយadmin ម្នាក់មួយផងណា 🙏🏼💗

Please don't leave me again-សូមកុំចាកចេញពីខ្ញុំម្ដងទៀតWhere stories live. Discover now