bodyguard and baby boss

The End

ကားပေါ်မှာ မျက်နှာကြီးဆူပုတ်ကာ ကောက်နေသော နှစ်ယောက်က အသက်ကိုတစ်လမ်းလုံးစကားမပြော အသက်စကားလိုက်ပြောရင်လဲ အင်း အဲ သာဖြေကြရာ တဂယ်ပဲဘာကိုကောက်နေကြလဲမသိ။

လမ်းတစ်ဝက်ရောက်တော့ သမီးကအသက်ပေါ်မှာအိပ်ပျော်သွားကာ အသက်လဲသမီးလေးကိုပွေ့ထားရင်း မောင်ကတော့အခုထိ မျက်ခုံးတွေစုကျုံ့ထားတုံး။

"မောင် ဘာဖြစ်နေတာလဲဟင် ငါဘာလုပ်မိလို့လဲ"

အသက်ပြောပင်မဲ့ မောင်ကကားကိုသာဂရုစိုက်မောင်နေကာ အသက်ကိုဘာစကားမှပြန်မပြော တစ်ဖြေးဖြေးအသက်ဝမ်နည်းလို့လာကာ မျက်ရည်တွေတွဲခိုလို့လာသည်။

ကားရပ်နားတည်းခိုးစရာတစ်ခုရောက်တော့ မောင်ကကားကိုရပ်လိုက်ပြီး ဆင်းလာကာ အသက်အပေါ်ကသမီးလေးကို ချီပြီး အထဲဝင်သွားတော့သည်။ အသက်လဲမောင့်နောက်က တစ်ဖြေးဖြေးလိုက်လာတော့တယ်။

"အခန်းတစ်ခန်းလောက်ပေးပါ "

ကမ်ဘာအခန်းထဲရောက်တော့ သမီးလေးကိုအိပ်ယာပေါ် သေချာလေးပြန်သိပ်ပြီး အခန်းဝနားရပ်နေသော သူလေးကိုရေချိုးခန်းထဲဆွဲခေါ်လိုက်တော့တယ်။

ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ ကမ်ဘာအသက်နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရှိုက်လိုက်ရာ အစကအသက်ကြောင်သွားပင်မဲ့ မောင့်အနမ်းတွေကို အမှီလိုက်ပြီး မောင်ကအသက်ကိုယ်လေးကို ဘောင်ပေါ်တင်ကာ အသက်ခြေထောက်များကလဲမောင့်ခါးတွေကိုချိတ်ပြီး မောင့်လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။

"မောင်လွမ်းနေတာအသက်ရာ မောင်မင်းကိုအရမ်းလွမ်းနေခဲ့တာ"

ထိုသို့ပြောပြီး ထက်မာန်နမ်းရှိုက်လေကာ မောင့်လက်တွေက အသက်အိကျႌထဲတိုးဝင်ပြီး အသက်နို့လေးတွေကိုစုပ်နယ်နေကာ အသက်ဖင်လုံးလုံးတွေကိုလဲညှစ်နေသည်။

အသက်မောင့်အထိတွေကို လွမ်းနေခဲ့တာ မောင်နဲ့ဝေကွာနေတုန်းက အသက်ဘယ်သူနဲ့မှမအိပ်ခဲ့ အသက်ဆန္ဒတွေကို တစ်ကိုယ်ထဲသာအာသာဖြေခဲ့တာ အခုတော့အသက်အရမ်းလွမ်းနေရတဲ့မောင့်အထိတွေ့ကိုခံစားလိုက်ရတော့ ဟိုအရင်အချိန်တွေအတိုင်းအသက်ရင်ခုန်ရတုံးပါပဲ။