Rafa's POV
"Hey! What are you thinking?" Agaw atensyong turan sakin ni Mosimo, tiningnan ko lang sya tsaka tipid na ngumiti bago umiling
"Hmm... Nothing... Why?" Agad kong tanong sa kanya pagka-upo nya sa katabing upuan. Sumand muna sya tsaka itinaas ang dalawa nyang paa sa kaharap naming lamesa tsaka sinalo nya ang kanyang dalawang palad ang kanyang ulo, ginawa nyang unan ang kanyang mga braso habang prenteng nakatingin lang sa aming harapan kung saan nakikita ang malawak na karagatan at ang isang crewship na kitang-kita ang mga tao.
Kasalukuyan kaming nandito ngayon sa isang park malapit sa dagat, maraming taong tulad naming nakatambay dito. Abala ang lahat at may kanya-kanyang mundo.
"I was asking you, about your opinion" marahan akong napatingin sa kanya tsaka tinaasan sya ng kilay.
"To tell you the truth, I'm planning to quit. I want to settle in, you know. Change of life" sabay mahina syang napatawa, itinaas nya ang kanyang kaliwang kamay kung saan nakasuot ang kanyang engagement ring
"I want to get married, but before that I want to make sure na magiging peaceful ang life ko with my future wife's and kids" napatango lang naman ako bilang tugon
"Well it's up to you, wala akong kinalaman dun. Even thought I tell you not to, hindi mo rin naman ako susundin di ba?" Natawa sya habang na-iiling.
"And I'm not sure if the organization will let you free that easily" nabasa ko naman ang takot at pag-aalala sa kanyang mga mata, tsaka sya nag-iwas ng tingin.
"Its not part of my plan. All I was thinking back then was save a lot of money, and get wasted. Think how funny it is" naiiling na turan nya habang na-iiling, tinawanan ko lang sya ng mahina tsaka inabot ang bote ng alak ko.
"Because that's how mysterious love can be. They come without notice, it's like a theives coming unexpectedly when you're peacefully sleeping at your room in the middle of the night" turan ko sa kanya tsaka nagsimula nang inumin ang aking alak, natawa at napatango din sya tsaka uminom din sa kanya
"You're right Raf, and it scares the hell out of me. Not for myself but for those people I'm care about at this moment. Most of all because of our organization, you know how dangerous they are" pahayag nya habang nakatingin kaming pareho sa harap ng crewship.
*Phone Ring...
Natigilan kaming dalawa ni Mosimo sa pagtunog ng kanyang cellphone, nagkatinginan muna kami. Tinanguan nya lang ako bago nya sagutin ang tawag, nag-iwas lang naman ako ng tingin habang inuubos ko na ang laman ng boteng hawak ko
"Yes boss... Yeah... Okay..." Tsaka nya ibinaba ang tawag, nilagok nya muna ang laman ng boteng hawak nya bago tumingin sa akin. Napakagat labi ako dahil pakiramdam ko ay may isang bagay kaming gagawin na labis nagpapakaba sa kanya
"What he said?" Tanong ko kaagad, nagkibit balikat muna sya tsaka nagbuntong hininga
"He want us to deliver the item. Only the two of us, and I feel a little bit nervous about this" nagbuntong hininga din ako
"They want us to sent to our death" marahas namang napalingon sa akin si Mosimo dahil sa sinabi ko
"What do you mean?" Tanong nya sa akin, nag-crossed arms lang ako bago sumagot
"Do you think na hindi ka nila pinaghihinalaan? They were thinking that you're the spy" biglang nanlaki ang mga mata nya dahil sa sinabi ko
"H-How did you know?" Tanong nya sa akin, nagkibit balikat lang ako
"I heard them talking about you, and they are planning to execute you" walang emosyon kong turan
YOU ARE READING
The Bucket list (Short Story)
Short Storythey say life is short, so you must live it to the fullest at all cost. Before you regret it. what will you do if you only have one month to live? how will you live that remaining time you have? will you able to live it and enjoy it or leave it? do...
