🍬 အိုမီဂါေလး ႏွင့္ သူ၏အယ္ဖာမ်ား 🍬

Ep - 12

Unicode

မနက်ခင်းအလင်းရောက်ကာနေရောင်ခြည်
ဖြာစပြုချိန်...

ယွီရှန်း ညာဘက်လည်းလှိမ့်လို့မရ...
ဘယ်ဘက်လည်းလှိမ့်လို့မရနဲ့
အိပ်မက်လိုလို တကယ်လိုလို
ထင်ယောင်ထင်မှားနဲ့နိုးလို့လာခဲ့တယ်...
အိပ်မက်ထဲမှာ နွယ်ရှင်တွေက
သူ့ကိုလက်လေးတစ်ချောင်းတောင်
လှုပ်မရအောင်ရစ်ပတ်ချုပ်နှောင်ထား
သလို နိုးလာချိန်မှာလည်း
ထိုနည်းတူအချုပ်ခံထားရတာမို့
မျက်လုံးမပွင့်သေးသော
ယွီရှန်းမှာ ခုထိအိပ်မက်ပဲမက်နေသေးတာ
လားမသဲကွဲတော့ဘူး...

မခွဲခွာချင်သေးတဲ့
အပေါ်မျက်ခွံနဲ့အောက်မျက်ခမ်းကို
အတင်းဆွဲဖွင့်လိုက်မှပဲ
သူ့ကိုရစ်တွယ်ထားတာ နွယ်ရှင်ပင်တွေ
မဟုတ်ပဲ ညကသူနဲ့အတူလာအိပ်တဲ့
ချစ်သူငယ်ချင်းကြီးရှဲ့မင်မှန်းသိလိုက်
ရတယ်...

*ဒါနဲ့ နေပါအုံး!...*

ရှဲ့မင်မှာကလက်နှစ်ဖက်ပဲရှိတာလေ...
အခုသူ့ကိုဖက်ထားတာကလက်လေးဖက်...
ရှဲ့မင်မှာလက်လေးဖက်ရှိရအောင်လည်း
ရှဲ့မင်က ခရာကန်မကောင်းဆိုးဝါးလည်း
မဟုတ်...

ယွီရှန်း အခြားသူ့ကိုဖက်တွယ်ထားတဲ့
လက်တစ်စုံရဲ့လားရာကို
ကြည့်လိုက်လေတော့...

*ငါ့ရဲ့နောက်ကျောမှာလည်းတစ်စုံတစ်ယောက်
ရှိနေတာလား!...ဘယ်သူလည်း!?...*

လက်ချောင်းထိပ်ဖျားကနေ လက်ဖျံရိုး...
လက်ဖျံရိုးကနေ တံတောင်ဆစ်ဆီ...
တံတောင်ဆစ်မှလက်မောင်း...
လက်မောင်းကနေအကြည့်တို့
အပေါ်ရွှေ့သွားချိန်မှာတော့
ယောကျာ်းပီသလွန်းသောVရှိတ်မေးရိုးကြီး
ကိုမြင်လိုက်ရတာပေါ့...
မေးရိုးကိုကျော်လွန်သောအခါ
မျက်နှာကိုရှင်းလင်းစွာမြင်လိုက်ရပါပြီ...

*ရှားလုံကော?....

သူ သူကဘယ်လိုဖြစ်ပြီးငါ့အခန်းထဲ?...
ငါ့ကုတင်ပေါ်?...
ပြီးတော့ဘယ်အချိန်ကတည်းက?...*

ရှားလုံ သူ၏ရင်ခွင်ကျယ်ထဲမှာ
လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်လာသောအခါ
မပွင့်တပွင့်မျက်လုံးဖြင့်
အိပ်ချင်မူးတူးကြည့်လိုက်ရင်း
ယွီရှန်းရဲ့ဖွာလန်ကျဲဆံပင်လေးတွေကို
ပွတ်သပ်ပေးကာ
မနက်ခင်းရဲ့ပုံမှန်ထက်ဩရှနေသော
လေသံဖြင့်...