17 ნაწილი

120 9 1
                                    

*თეკლა*
ჯანდაბა რა გავაკეთო მთელ ტანში ნერვიულობას ვგრძნობ საწოლზე ვზივარ და ვერ ვინძრევი ერთადერთზე ვფიქრობ რომ ჩემი შვილი კარგად იყოს გიორგის ეს რომ ვუთხრა თვალის დახამხამებაში თავის სახლში გადამაბარგებს ეს კი არ მინდა არ მინდა მასთან ცხოვრება რა გავაკეთო...ასე უაზრო ჯდომის შემდეგ ვიფიქრე ბარგს მაინც ჩავალაგებთქო და ნელ ნელა დავიწყე მზადება ორ საათში მთელი ჩემი ნივთები ჩემოდნებში იყო განაწილებული სახლი დაცარიელდა ყველაფერი რაც მეკუთვნოდა ავკრიბე ჩემოდნები ძალიან მძიმე იყო კარებთან ფრთხილად დავდე მივაჩოჩე რომ არ ამეწიკა და კარის ხმაც მომესმა
გიორგი:თეკლა მოვედი...
ჯანდაბა აი ახლა მართლა დავიღუპე რა ვუთხრა ოთახში გაურკვეველი სახით შემოვიდა
გიორგი:რატომ დააცარიელე სახლი...
თეკლა:ამ...რავი ისე
გიორგი:მოიცა ჩემთან ხომ არ გადმოდიხარ
თეკლა:არა!
გიორგი:თეკლა რა ხდება?!
თეკლა:კარგი გეტყვი მაგრამ შენთან არ წამოვალ!
გიორგი:მითხარი
თეკლა:ბინის მეპატრონემ სახლი დაცალე მყიდველი გამოჩნდაო
გიორგი:მივდივართ!
თეკლა:არავითარ შემთხვევაში!
გიორგი:აქ არავინ გყავს ვისთან იქნები? ეს მარტო შენი ბავშვი არ არის! ხომ არ გავიწყდება? მის ზრუნვაში მეც ვალდებული ვარ!
თეკლა:მართალია შენ მხოლოდ ბავშვზე ღელავ...
გიორგი:თეკლა ასე არაა...
თეკლა:რა მოხდა მართალია ასე უნდა იყოს აბა მე ვინ ვარ? ბავშვი შენი შვილია და ამიტომ გიყვარს...
გიორგი:თეკლა...
თეკლა:შენთან არ წამოვალ!
გიორგი:მაგასაც ვნახავთ!
თეკლა:არ მინდა!
გიორგი:წამოხვალ!
თეკლა:არა
გიორგი:მაშინ მოგიტაცებ!
თეკლა:არათქო! ვერ მომიტაცებ!
გიორგი:შენ ამ წამს ეჭვი შეგეპარა?
თქვა თუარა მის ხელებში მომაქცია და ამიყვანა
თეკლა:დამსვი შე იდიოტო!
გიორგი:არ ვაპირებ ხელის გაშვებას მაინც წაგიყვან!
თეკლა:არ მინდა!
გიორგი:მაგას მე გადავწყვეტ!
თეკლა:შენთან ერთად არ ვიცხოვრებ ერთ სახლში მითუფრო ერთ ოთახში
გიორგი:ანუ ასე არა?
თეკლა:არ მინდა
გიორგი:ხოდა ცალკე ოთახი გექნება ახლა წამოხვალ?
სულ დავიბენი მერე კი გამახსენდა მართლაც რომ ქონდა სხვა ოთახიც სხვა გზა არ იყო თან მართლაც ქონდა ჩემზე უფროსწორედ ბავშვზე ზრუნვის უფლება
თეკლა:კარგი...
გიორგი:ანუ წამოხვალ?
გაეხარდა და არც დაუმალავს
თეკლა:კი...
ორჭოფით ვთქვი
თეკლა:ახლა დამსვი
ამჯერად დამიჯერა და დამსვა ბარგს ხელი ჩავავლე და სანამ ავწიკავდი გიორგიმ გამაჩერა
გიორგი:აპაპა შენ არ წამოიღებ მე რისთვის ვარ?
თეკლა:ჩემითაც შემიძლია!
გიორგი:ნუ მეჩხუბები და სიმძიმესაც ნუ წევ თავს მოუფრთხილდი!
თეკლა:ნუ მეუფროსები!
ვთქვი ბავშვურად რაზეც გაეღიმა
გიორგი:ამ სისაყვარლეს დამიხედეთ გაჩერდი...
მითხრა და შუბლზე უცებ მაკოცა
თეკლა:მეორედ მაგას იზამ და მოგკლავ
გიორგი:ახა გავითვალისწინებ
თქვა ღიმილით ჩანთები აიღო და სახლიდან გავედით მალევე მივედით მის სახლში ოთახში ამიყვანა და მითხრა დაისვენეო თვითონაც დაღლილი ჩანდა ნეტა სად იყო სანამ ჩემთან მოვიდოდა შეეშვი თეკლა მასზე ფიქრს მან გიღალატა...
გავიფიქრე საწოლზე წამოვწექი და ჩამეძინა

თვალები ყველაფერს ამბობენ!❣️Where stories live. Discover now