ეპილოგი

197 11 10
                                    

*გიორგი*
მთელი დღე თეკლას აქეთ იქით დავყავარ დავიღალე მაგრამ რას ვიზამ გუშინ საბა არ მოსულა სახლში ᲕᲣᲠᲔᲙᲐᲕᲓᲘ არ მიპასუხა და ვიფიქრე რომ ნიცასთან დარჩა
თეკლა:ჰეი გიო ბამბის ნაყინი მიყიდეე რაა
შემომხედა საყვარლად გამეღიმა და ლოყაზე ვაკოცე
გიორგი:წამოდი გიყიდი
მაღაზიაში შევედით და ვუყიდე ბამბის ნაყინი მერე იქიდან დატვირთული გამოვედით აღმოჩნდა რომ თეკლას ბევრი რამ ნდომია სახლში დაღლილი მივედი მდივანზეე დავესვენე
თეკლა:გიო ადექი რაა
გიორგი:რა მოხდა
თეკლა:ვიგუნდაოთ წამო
გიორგი:თეკლა დავიღალე თან გაცივდები
გაბუტულმა შემომხედა და ცრემლები გადმოყარა ოხ ოხ ეს ორსულობა ბოლოს მომიღებს...
თეკლა:მეგონა...მეგონა შემისრულებდიი
წამოვდექი და ჩავიხუტე
გიორგი:აბა ახლა ნუ ტირი იცოდე მაბრაზებ ხო შემპირდი არ ვიტირებო...
თვალები დავუკოცნე და შემოვირიგე მალე ერთად ჩაგვეძინა უკვე ოთახში რახან თეკლას ეძინებოდა...

*საბა*
სამსახურიდან მაშინვე ნიცასთან წავედი კარზე ნელა დავაკაკუნე და ნიცამ მხიარულად გამიღო კარი ეგრევე ჩამეხუტა მისი ხელები ჩემს კისერზე ძლიერად მოათავსა და არ მიშვებდა ეს ისე მათბობდა გულს მითბობდა სახლში შევედით ცხელი შოკოლადი (კაკაო) მოამზადა ორივესთავის რა ბავშვურია სიარულითაც ისე დადის მინდა გადავყლაპო ჩემს გვერდით დაჯდა
საბა:ნუთუ სინამდვილეა
თავისი ზღვისფერი თვალები შემომანათა
ნიცა:რა?
საბა:შენ აქ ხარ ჩემს გვერდით
გაიღიმა და თავი მკლავზე დამადო მისი ოქროსფერი კულულები ჩემს ხელზე ნაზად ეფინა და ვერც ვიჯერებდი ეს რომ ხდებოდა...მალე ტელეფონი აწკრიალდა გიორგი იყო ყველაფერი მოვუყევი გაეხარდა ძალიან მერე მითხრა ხელს აღარ შეგიშლითო და გათიშა ოხ ეს მაიმუნი...
ნიცა:სახლი იყიდე?
საბა:კი ჩვენი სახლი ვიყიდე უკვე
გავუღიმე
ნიცა:ჩვენი?
თავი დავუქნიე
საბა:გინდა დღეს წაგიყვან და განახებ
თავი ღიმილით დამიქნია კაკაო დავლიეთ ცოტა ვისაუბრეთ და წავედით სახლის სანახავად ნიცას ძალიან მოეწონა მერე მაღაზიაში წამიყვანეო იმდენი ნივთი გამომაზიდინა თან ისე უხაროდა სახლს თავის გემოზე აწყობდა საახალწლოდ მეღიემებოდა მე ვთხოვე რომ როგორრც უნდა ისე გაეკეთებინა და ასეც მოიქცა...

*1 წლის შემდეგ*
*გიორგი*
გიორგი:თეკლა მოემზადეე?
დავიძახე ხმამაღლა და ჩემს ხელში მყოფ ბავშვს ნაზად გავუღიმე
გიორგი:რაო პატარა დედა ნერვებს გვიშლისო?
გაიცინა ამ ანგელოზმა არ მჯერა რომ ჩემი შვილია ეს არსება ჩემი ქალიშვილია
თეკლა:ჩამოვდივარ!
დაიძახა და კიბეებზე ნაზი სადა კაბით ჩამოფარფატდა თეკლა ულამაზესი იყო ბავშვი უცებ ამაცალა ხელიდან და მოეფერა ახლა ჩემს თვალწინ იყო ორი უსაყვარლესი ადამიანი ცოლი და შვილი ამაზე მეტი ბედნიერება რაა? თვალებზე ცრემლი მომადგა თეკლამ უცებ შემომხედა
თეკლა:გიო?
მომიახლოვდა
გიორგი:არაფერი უბრალოდ თქვენ არ ვიცი როგორ ვთქვა ჩემი ცხოვრება გაალამაზეთ
ორივეს ჩავეხუტე პატარა თაია იცინოდა და თქვა ეს სიტყვები მისგან ასე რომ მიხარია
თაია:მა...მა მიკალქალ...
გიორგი:ჩემი პრინცესაა
შუბლზე ვაკოცე
თეკლა:დაგვაგვიანდება წავედით
დამაჩქარა მალე უკვე დარბაზში ვიყავით კახა და ლიკა და საბა და ნიცა ამ ორ წყვილს ერთად ქონდათ ქორწილი ბედნიერი სახეები იყო ჩვენი ქორწილი გამახსენდა თეკლა სულ იღიმიდა თაიაც სულ იღიმოდა დედიკოს გავს ჩემი პრინცესა ჩვენი სამეგობრო უფრო და უფრო შეიკრა არც კი მჯეროდა რომ ახლა შვილი და ცოლი მყავდა და ჩემზე ბედნიერი კაცი არ არსებობდა გულში სიხარული მქონდა თაიას შევხედავდი და მიცინოდა თეკლას ჩემი ხელი ეჭირა და მხარზე მეხუტებოდა ისიც იღიმოდა კახა ლიკა საბა და ნიცა ბედნიერები იყვნენ ცხოვრება მშვენიერია მე ჩემი ცხოვრება ვიპოვე ჩემი სიყვარულიც ვიპოვე და ეს გრძნობა სამუდამოა ამას ვამტკიცებ ეს სამუდამოა თეკლა მიყვარს ყველაზე და ყველაფერზე მეტად და ჩემი პრინნცეესაც მიყვარს ძალიან ძალიან ასეა მე ეს შევძელი და ვარ ბადნიერია ეს შევძელი!!!❤️
დასასრულიი...💗

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Dec 01, 2023 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

თვალები ყველაფერს ამბობენ!❣️Where stories live. Discover now