თვალები ყველაფერს ამბობენ!❣️

30 ნაწილი

გიორგი:ხუთი თვე დაგრჩა ხუთი თვეც და მიზეზი აღარ გექნება
ჩამეღიმა და ფანჯრიდან გავიხედე მერე კი დაღლილობა უფრო ვიგრძენი ამიტომ საწოლში მოვთავსდი და მალევე ვიგრძენი თეკლა როგორ ჩამეხუტა მეც ჩემს მკლავებში მოვაქციე
თეკლა:ტკბილიძილი
გიორგი:თქვენც ტკბილიძილი
ვთქვი და ჩამეძინა

*დილით*
*თეკლა*
დილით კარებზე კაკუნი გავიგე და გამეღვინძა
თეკლა:მობრძანდით
და მხარი გიორგის გავკარი მალევე ოთახში საბა შემოვიდა მე წამოვჯექი
თეკლა:რამ შეგაწუხათ ბატონო საბუკა
საბა:დღეს მივდივართ ხომ გახსოვთ
გიორგი:აუფ დღესს?
თვალებდახუჭული დაიჭმუჭნა და შეცვლილი ხმით თქვა
საბა:ხო სიძე დღეს მივდივართ საღამოს ამიტომ ჩაალაგეთ ყველაფერი
გიორგი:მოიცა რა დამიძახე
უცებ წამოჯდა გიორგი გახარებული მე კი ამაზე სიცილი ამიტყდა
საბასაც გაეცინა ხელი ჩაიქნია არაფერი გეშველებათო და გავიდა
გიორგი:რა კარგად ჟღერს სიძე...
მხარი გავკარი
თეკლა:კაი გეყოს ავდგეთ და რას ვგავარ ღმერთო
ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და თვალებში ჩამხედა
გიორგი:მზეთუნახავი ხარ და ნუღარ ამბობ სისულელეებს არავინ მინახავს ასეეთი ლამაზი...
გავუღიმე მერე კი ბალიში ჩავარტყი თავში
გიორგი:ეეეე ეს რისთვის
თეკლა:მაცდენ და ადექიიიი
ორივე გავემზადეთ ბარგიც მზად გვქონდა საღამომდე ბევრი დრო იყო.ქვემოთ ჩავედით
საბა:ვა ადექით სიძე რას შვრები
სიძის გაგონებაზე გიორგის ისევ ძალიან გაეღიმა საბასთან მივიდა და უთხრა
გიორგი:აუ სულ ეგრე დამიძახე რააა
გულწრფელად თხოვა
საბა:კარგი სიძე.
უთხრა საბამაც ამაზე ყველას გაგვეცინა ცოტა ხანი აქ ვიყავით გიორგი გავიდა რაღაც საქმე მაქვსო მოვიწყინე ვსეირნობდი ასე როცა უცებ ძლიერი მკლავების შეხება მიგრძენი გიორგიმ ხელში ამიტაცა
თეკლა:სიარული ვიცი გიორგი
ვუთხარი სიცილით
გიორგი:შენთვის სურპრიზი მაქვს პატარა ქალბატონო
მითხრა და ასე წამიყვანა ჩვენს სასტუმროსთან მყოფი შენობისკენ
თეკლა:მოიცა იქ ხომ დარბაზია
გიორგი:კი სწორედ იცი მაგრამ ჩუუ რამე არ დამაცდენიო
მითხრა და იმ დარბაზში შემიყვანა მერე დამსვა სცენაზე ამიყვანა
თეკლა:რამხელა ადგილია
ვთქვი და ექოდ ყველგან გავრცელდა
გიორგი:თეკლა ნახე ამ დარბაზში დიდხანს იმართებოდა კონცერტები დღემდე ეს დარბაზი კარგ მდგომარეობაშია
მიხსნიდა ყოველ დეტალს ვინ სად უნდა დამჯდარიყო მანახებდა ასე ვიდექით სცენაზე მე სკამებს ვაკვირდებოდი უცებ შევტრიალდი რომ გიორგისთავი რაღაც მეკითხა
უცებ კი ის ჩამუხლული იდგა ხელში ბეჭედი ეჭირა და ამ დროს ჩაირთო განათებები მუსიკაც ჩაირთო "perfect"
გიორგი:თეკლა დიდი ხანია ამის გაკეთება მინდა იმდენი ხანი მინდოდა ეს მექნა მაგრამ ხელსაყრელ დროს ველოდი ახლა კი მინდა გითხრა გახდები ჩემი მეუღლე და იქნები მუდამ ჩემთან ერთად ვინც არ უნდა ეცადოს ჩვენი დაშორება შენ მაინც მუდამ ჩემთან იქნები და ჩვენთან ერთად პატარა თაიაც იქნება თანახმა ხარ გახდება ჩემი მეუღლე?
ცრემლები წამომივიდა სიხარულის ცრემლები ვერაფერს ვიაზრებდი...
თეკლა:რათქმაუნდა თანახმავარ...
შოკში ვიყავი თითქოს არავინ იყო ჩვენს გარდა ახლაღა გავიგე ხალხის ტაში და ხმა როდის მოასწრეს შემოსვლა...და იქ ჩვენი მეგობრების ხმებიც ირეოდა
ჩემი მარჯვენა ხელის არა თითზე ისევ იყო ის ბეჭედი და ისევ დამიარა თბილმა ჟრუანტელმა როცა გიორგი უკვე ჩემს ტუჩებს შეეხო როცა მომშორდა კულისებისკენ გავიხედე იქ ბევრი ხალხი იყო ტაშს უკრავდნენ ცრემლები ისევ წამომივიდა
გიორგი:პატარავ ნუ ტირი ხომ დამპირდი...
ჩუმად მითხრა
თეკლა:ეს სიხარულის ცრემლებია...
ვუთხარი და ჩავეხუტე როცა ყველაფერი დამთავრდა ხალხიც წავიდა და გარეთ გამოვედით
საბა:აბა სიძე როგორ გრძნობ თავს...
გიორგი:ამაზე უკეთესად არც ვყოფილვარ...
თქვა და შუბლზე მაკოცა
თეკლა:სახლში ჯერ არ მივდივართ ხო?
საბა:ცოტახანში წავიდეთ
თქვა და საათს დახედა მე ლიკასთან და სალოსთან დავდექი
სალო:აბა ბედნიერი ხარ თეკლა
მითხარი ღიმილით
თეკლა:კიი ძაან
ლიკა:გილოცავთ
ორივე ჩამეხუტნენ დიდხანს ვილაპარაკეთ მერე კი მანქანაში ჩავჯექით.