*დილით*
უკვე შაბათია დილას გამეღვინძა თეკლა ჩემზე იყო მოკრული და თითები გაყინული ქონდა მაშინვე ხელეი მოვიქციე მისი ხელი და თვალებიც დაჭყიტა
გიორგი:მეღადავები? ასე მალე როგორ იღვინძებ
გამეცინა მან კი დამიბღვირა
თეკლა:შენი ბრალია შენ გამაღვინძე
გიორგი:გცივა?
თეკლა:არა
გიორგი:ცივი ხარ სულ ცივი ხარ რა გჭირს
თეკლამ მხრები აიჩეჩა მალე ავდექით და სამზარეულოში ჩავედით თეკლამ ყავის გაკეთება დაიწყო უცებ კი საბაც შემოვიდა ნახევრად ეძინა მომაკვდავი დაჯდა ჩემს გვერდით
გიორგი:ჰეი ძმაო რა გჭირს
მხარი გავკარი რაზეც მოფხიზლდა
საბა:მთელი ღამე არ მძინებია სალოს სახე მახსენდებოდა ჩემს გამო რომ იტირა მერე ნიცას სახე ჩემს გამო რომ აუწყლიანდა თვალები რა იდიოტი ვარ
თქვა და ხელები სახელე დაილაგა თეკლა მოგვიბრუნდა და ყავები დაგვიწყო
თეკლა:იდიოტი მხოლოდ იმიტომ ხარ აქამდე რომ არ გაეორდი სალოს გული ასე არ ეტკინებოდა
საბა:არ შემეძლო მეშინოდა მაგრამ როცა ისევ ვნახე ნიცა გამბედაობა შემმატა...
გიორგი:ახლა რას იზამ
საბა:დღეს საღამოს ნიცას ვნახავ სხვა გზა არაა
გიორგი:აბა შენ იცი
ვუთხარი ის წამოდგა ყავა წაიყოლა და გავიდა
გიორგი:აბა თეკლა კაბის ასარჩევად როდის მივდივართ?
თეკლა:რა?
გიორგი:ჰეი ხელი ხომ გთხოვე
თეკლა:მერე ჯერ ადრეა ქორწილი
გიორგი:გაგიჟდი რა მოიცდის.
თეკლა:ნუ წუწუწნებ
მითხრა და მოწყვეტით მაკოცა
გიორგი:ნორმალურად რომ გეკოცნა კარგი იქნებოდა
გავიბუტა ახლა მოვიდა და მართლა მაკოცა
თეკლა:კმაყოფილი ხარ?
მითხრა და გაიცინა ფეხზე წამოვდექი და უცებ ავიყვანე ხელში
თეკლა:სულ გაგიჟდიი
ხმამაღლა მითხრა სიცილით
გიორგი:შენ გამაგიჟე...
*საბა*
მთელი დღე იმის გეგმას ვადგენ რა ვუთხრა მოვემზადე ჩავიცვი სათქმელიც ასე თუ ისე დავალაგე და მოსაღამოვდა კიდეც ახლა ნიცას ბინის წინ ვდგავარ და დარეკვას ვერ ვბედავ შიშს ვგრძნობ არ მინდა ისევ მისი ცრემლების დანახვა ხელისკანკალით დავაჭირე დარეკვას სამი ზარი და მიპასუხა
ნიცა:გისმენთ?
მისი სასიამოვნო ხმა დაწვდა ჩემს ყურს და ადგილზე გავიყინე ვერაფერი ვთქვი
ნიცა:გისმენთ.
გამიმეორა
საბა:ნიცა საბა ვარ
ნიცა:მეგონა...
საბა:შეგიძლია ჩამოხვიდე?
ნიცა:მაგრ...
საბა:გთხოვ ძლივს მოვუყარე თავი სათქმელს
ნიცა:კარგი მოვდივარ...
ყოყმანით თქვა მალე უკვე ჩემს წინ იდგა ციოდა ეტყობა ეგონა აღარც მივიდოდი და არ გაემზადა ხელი მივკიდე და მანქანისკენ წავიყვანე
ნიცა:სად მიგყავარ
შემეწინააღმდეგა და ხელი გამშვებინა
საბა:შენ არ მენდობი?
წყენით ჩავხედე თვალებში
ნიცა:მე უბრალოდ...
საბა:წამომყევი ყველაფერს აგიხსნი
მორჩილად ჩაჯდა მანქანაში მე საჭეს მივუჯექი ეს დრო სიჩუმეში გავიდა
საბა:მოვედით
მანქანა გავაჩერე
ნიცა:სად?
მანქანიდან გადმოვედით ხელი ჩავჭიდე და ხედისკენ შევაბრუნე უეცრად გაუბრწყინდა თვალები
საბა:აქ მოვედით...
ვუთხარი და მივიხუტე უცებ კი მომიშორა
ნიცა:საბა ნუ მიახლოვდები
საბა:ნიცა მე საბა ვარ არასოდეს გავნებ რატომ მერიდები? არ მენდობიი?
ნიცა:უბრალოდ შენ სხვას ეკუთვნი მე მიყვარხარ მაგრამ ვერ დავუშვებ რომ სალოს უღალატო!
რა საყვარელია სხვაზე ფიქრობს გამეღიმა ამაზე მისი უცნაური მზერა დავიმსახურე უცებ დავეწაფე მის ბაგეს და ეგრევე ხელი მკრა
ნიცა:რა გითხარი? სალოსთან წადი აქ რატომ ხარ? მას ღალატობ არაკაცი ხარ? საბა იცოდე მე არასოდეს დავუშვებ რომ სალოს უღალატო გასაგებია არ იმსახურებს...
მითხრა და იმ თვალებით შემომხედა რომ მეუბნებოდნენ ძალიან მიყვარხარ მაგრამ არ შემიძლიაო ვიცი ასეთი კეთილია ყველა გოგო იხელთებდა მომენტს ნიცა კი მეუბნება რომ სალოს არ უნდა ვუღალატო
საბა:სალოს არასოდეს ვუღალატებდი!
ვუთხარი მშვიდი და თითქოს მტკიცე ხმით
ნიცა:აბა ახლა რა ჯანდაბა გააკეთე
საბა:მას უკვე დავშორდი რადგან შენ მიყვარხარ და არ შემიძლია რომ ვუღალატო...
ვუთხარი და მის თვალებში ხეტიალი გავაგრძელე როცა შევნიშნე ისევ აუწყლიანდა ის ულამაზესი ზღვისფერი თვალები რამხელა სევდაა...
საბა:არა არა არ იტირო გთხოვ...
მისი სახე ხელებში მოვიქციე
ნიცა:ეს ყველაფერი სიმართლეა?
მითხრა აკანკალებული ხმით თითქოს ეშინოდა რომ მოვატყუებდი
საბა:სიმართლეა...
ვუთხარი ისევ მშვიდი ხმით და მისი გაყინული ხელები ვიგრძენი ჩემს ხელებზე ჯანდაბა მას ხომ სციოდა სულ დამავიწყდა უცებ მოვაშორე ხელები მის სახეს მოსაცმელი გავიხადე და მოვაფარე
საბა:არ შეგცივდეს
ჩავიხუტე და თავზე ნაზად ვაკოცე
ნიცა:საბა ახლა რა იქნება?
უცებ ამომხედა საყვარელი თვალებით
საბა:რა უნდა იყოს ჩვენ ბევრ ადგილას წავალთ ერთად ბედნიერები ვიქნებით მერე ვიქორწინებთ მერე შვილები გვეყოლება შენ დაგემსგავსებიან თვალებით და სილამაზით
ამაზე გაეცინა
ნიცა:ნუ სულელობ
მხარი გამკრა და ზღვას გახედა
ისეთი შთაბეჭდილება მქონდა თითქოს ორ ზღვას ვხედავდი და ერთში ვიძირებოდი მისი თვალები ისეთილამაზი იყო ისეთი ზღვისფერი მასში ვიძირებოდი
საბა:მოდი ჩემთან
ხელები გავშალე და ისიც მორჩილად მომეხვია ასე ვიდექით ორი ადამიანი ორი ადამიანი რომლების გულშიც ერთმანეთი იყო...
საბა:მიყვარხარ და ეს არასოდეს დაივიწყო გაიგე ახლა წავიდეთ სულ გაიყინე გაცივდები
ვუთხარი მისი ხელები ჩემსაში მოვიქციე და ფრთხილად გაკოცე მტევანზე
ნიცა:ცოტა ხანი ვიყოთ გთხოვ მინდა რომ ეს საღამო არ დასრულდეს
მეც ეს მინდოდა მინდოდა ეს საღამო სამუდამოდ გაგრძელებულიყო მის გვერდით ვყოფილიყავი ასე ამ ადგილას ამ ხედის წინ მისი სათუთი ხელები მქონოდა ჩემს შელებში მისი სურნელი სულ ასე ახლოს ყოფილიყო
საბა:გაცივდები პატარა ბავშვივით ნუ იქცევი
ვუთხარი და ცხვირზე ვაკოცე
ნიცა:შენ მექცევი ისე თითქოს ბავშვი ვიყოო
მითხრა გაბუტულმა და მანქანაში ჩაჯდა მეც გვერდით დავჯექი და მანქანა დავძარი ნიცა ხმას არ იღებდა
საბა:ნიცა
ჩუმად ვთქვი და მის ხელს შემეხე ისევ სიჩუმე ჩასძინებია გამეღიმა და გზას გავხედე ძალიან გვიანი იყო მის ბინასთან გავაჩერე ხელში ავიყვანე და მის სახლშიც შევიყვანე საწოლში ფრთხილად დავაწვინე შუბლზე ვაკოცე და როცა მოვბრუნდა მაჯაზე მისი ხელი ვიგრძენი მთელი ძალით ჩაეჭიდა შევხედე მაგრამ ეძინა
საბა:ტკბილიძილი პატარავ...
ნიცა:ჩემთა...ნ აქ ...დარ...ჩიი...
თქვა ძილბურანში ხელი არ გაუშვია ასეთი საყვარელი როგორაა
საბა:ეს მართლა გინდა?
ვკითხე მაგრამ ისე გადაბრუნდა არც გაუგია მე გვერძე ფრთხილად მივუწექი და ჩავეხუტე მანაც ხელები მომხვია და თავი გულმკერდზე დამადო...
*ნიცა*
*დილით*
დილით ვგრძნობ რომ თბილი ჟრუანტელი მივლის ძლიერი ხელები ჩემს წელზე ფრთხილად არის მოთავსებული მე კი საბას გულის ცემა მესმის ეს რეალობაა? თავი ავწიე
საბა:დაწექი რააა
თვალდახუჭულმა ისე მითხრა ხელი ჩემი წელიდან არ მოუშორებია ერთი მოძრაობით კი ისევ დამაწვინა
ნიცა:გაგაღვიძე?
საბა:არა ფხიზელი ძილი მაქვს ახლა კი მოდი აქ...
მითხარი და ჩამეხუტა
ნიცა:საბა უნდა ავდგე სამსახურში მაგვიანდება და შენც დააგვიანებ
საბა:დღეს არ წავალ
ნიცა:რატო
საბა:შენ უფრო მნიშვნელოვანი ხარრ
ნიცა:კარგი რა საბა დღეს ისევ მნახავ
საბა:ჩემთან ყოფნა არ გინდა?
თვალები დაჭყიტა
ნიცა:მინდა რათქმაუნდა მაგრამ...
საბა:კარგი მესმის წამო წაგიყვან სამსახურში
ნიცა:არა ჩემით...
საბა:წამოდი
უცებ წამოდგა ჩემთან ერთად კეტები ჩაიცვა ხელი მომკიდა სახლიდან გავედით მანქანაში წყნარად ვიჯექით მალე რაღაც ადგილას გააჩერა
ნიცა:აქ რა გვინა
საბა:წამო
ორივე გადავედით ორივესთვის ყავა და ნამცხვარი შეუკვეთა მეღიმება მის მზრუნველობაზე როცა მოვრჩით სამსახურში დამტოვა და მითხრა რომ ახლა საქმეზე მიდიოდა მერე კი დამირეკავდა.
*საბა*
ნიცა მივიყვანე და ჩემს საქმეებს მივხედე იტალიიდან ჩემი მანქანა ჩამოვიდა და უკვე წამოვიყვანე მერე სახლი ვიყიდე არ გამჭირვებია არჩევა არ მინდოდა ამის გადადება და თან სპეციალურად ისეთი სახლი ვიყიდე რომელსაც ავეჯი მოყვებოდა ძალიან მეზარებოდა ყველაფრის მოწყობაა დაღლილი წავედი სამსახურში.
YOU ARE READING
თვალები ყველაფერს ამბობენ!❣️
Romanceთვალები ურთიერთობაში თითქმის ყველაზე დიდ როლს ასრულებს ისინი ლაპარაკობენ მაშინაც როცა ადამიანი ჩუმადაა ისინი ყველა იმ გრძნობას გადმოცემენ რაც გულში გვაქვს...❣️
