"Hiç bir aile karesinde yerim yokmuş ki benim"
Ben Buse.
Buse Yalın olarak doğmuştum ve şimdi Buse Gamzeli olarak ölecektim.
Bu ruhu ölmüş, bedeni yara bere içinde kalmış 17 yaşındaki bir genç kızın öz ailesini bulmasıyla başlayan hikayesidir.
*
Ger...
Ayayayay 10. Bölümümüz vatana, millete hayırlı uğurlu olsun❤️❤️
Bu süreçte destekleriniz için de ayrıca teşekkür ederiiiiim
Buraya çaldığınız bir enstrüman varsa onu yazabilirsiniz
Keyifli Okumalar
Bölüm Fotoğrafımız:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Unutmak
Unutmak aslında kolay gibi görünen ama çok zor olan bir eylemdi. Unuttum derdiniz, oysa hiç bir şeyi unutmazdınız.
Kim ilk aşkını unutmuştu? Duygular unutulabilirdi, hissettirdiği hisler belki. Ama o bile o kadar zordu ki..
Unutmak zordu işte.
"Buse ben ona vurmayacaktım bile"diyen Kerem'le ona baktım. "Elin neden havada o zaman"dediğimde "Saçlarımı karıştıracaktım. Havaya kaldırır kaldırmaz ağlamaya başladı"dedi.
"Rica ediyorum odamdan çıkar mısın?"dediğimde bana bakmaya başladı. "Rica ediyorum"diyerek vurgu yapmayı da ihmal etmedim. Kerem derin bir nefes verdikten sonra odamdan çıktı.
Bende hemen Buğra'nın yanına eğildim. "İyi misin?"dedim sakin bir tonda. Başını aşağı yukarı sallamış, "Uyumak istiyorum"demişti.
Ellerimle saçlarını okşarken o ninniyi söylemeden de edememiştim.
"Uyu yavrum yine sabah oluyor Uyumazsan güzel rengin soluyor Babam gelmiş bize bakıyor Uyu yavrum yine sabah oluyor"
Buğra uyuyana kadar sürekli bu 4'lüğü tekrar etmiştim.
En son benim de göz kapaklarım kapanmıştı.
Kerem'in Ağzından -Olay anı
Buse'yi gördükten sonra hemen odasına girmiştim. Aynı boklardı sonuçta. Küçük velet koltukta oturuyordu. "Baksana"dedim çocuğa doğru.
Bakışlarını bana çevirdiğinde anlık bir ürperme geçti gözlerinden anlayamamıştım.
"Ablan kötü biri mi?"diye sorduğumda hızla başını sağ sola salladı. "Hayır o dünyanın en iyi ablası ama sen böyle bir soruyu sorduğun için de dünyanın en kötü abisisin"dedi gözlerindeki hayranlığı görmüştüm.
Dediği şeyle göz devirerek "Doğruyu söyle!"dedim. Gene de sınırları zorlamak, o kıza dair gerçekleri öğrenmek istiyordum!
"Doğruyu söylüyorum! Onunla büyümüş olsan ne demek istediğimi anlardın"dedi. Sinirle ellerin yumruk oldu.
"Büyümedim ama naparsın?"dedim alayla. "İyi ki büyümemişsin! İyi ki o benim ablam olmuş!"dediğinde dayanamayarak yakasından tutup kaldırdım.
