"Hiç bir aile karesinde yerim yokmuş ki benim"
Ben Buse.
Buse Yalın olarak doğmuştum ve şimdi Buse Gamzeli olarak ölecektim.
Bu ruhu ölmüş, bedeni yara bere içinde kalmış 17 yaşındaki bir genç kızın öz ailesini bulmasıyla başlayan hikayesidir.
*
Ger...
Bunun için herkese çok ama çok teşekkür ederim. İnanın size mutluluğumu anlatamıyorum. Bu yüzden bu bölüme özel bir kısım eklemek istedimm.
O halde daha fazla uzatmadan bölüme geçelim.
Buraya en büyük hayalinizi yazabilrisiniiiiz.
Keyifli Okumalar
Bölüm Fotoğrafı:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Demir'in Busesi
Özel Kısım Yazar Anlatımı -Buse ve Demir (8,12) -Papatya Tarlamız Olsa
Park bugün her zamankinden daha kalabalıktı. İnsanlar tatilde dışarıya çıkmışlar, kendilerine biraz zaman ayırmak istemişlerdi.
Parktaki çocuk sesleri bir birine karışıyor, annelerin dedikoduları ise kendi aralarında kahkaha atmalarına sebep oluyordu.
"Ooff"dedi küçük kız. Arkadaşı Ömer tatile gitmişti bu yüzden bu parka yalnız gelmek zorunda kalmıştı. Ama parktaki tek arkadaşı Ömer değildi. Sosyal bir kızdı istediği herhangi biriyle de arkadaş olabilirdi.
Ancak her gün istisnasız bu parka gelme sebebi başkaydı. Demir Kaya adında 12 yaşındaki bir çocuktu.
Gene onu bir ağacın altında kitap okurken buldu. Her zaman onu bir ağacın altında kitap okurken bulurdu.
Bu çocuğun neden sürekli kitap okuduğunu asla ama asla anlamıyordu.
Adımlarını yanına çevirdi. "Naber"diyerek kendini çocuğun yanına attı. Demir kafasını kitaptan kaldırmadan "İyi sen?"diyebildi.
Şu an kitabının en heyecanlı yerindeydi ve bölünmek istemiyordu. "Ben de iyi, dün farklı kitaptı bugün farklı"dedi Buse. "Nasıl bitirebiliyorsun ki?"dedi küçük kız saçlarıyla oynayarak.
Demir cevap vermedi. Küçük kız çok uzun konuşmuştu ve açıkçası şu an pek dinleyesi de yoktu.
"Demir"dedi kız yineleyerek. Demir'in gözlerinin satırlarda olduğunu görünce kaşlarını çatarak sırtını arkaya yasladı.
Gözleri etrafta dolaşırken bir babayla kızına takıldı. "Ah babacığım"dedi babası küçük kıza. Küçük kız yere düşmüş hüngür hüngür ağlıyordu.
"Biraz daha dikkat etsene kendine"dedi babası özenle kızın kan olmuş dizini eliyle güzelce tutmuştu. "Hadi eve gidip temizleyelim şunu olur mu babacığım"dedi.
Adamın dudakları kızın kanayan dizinin biraz altını buldu. Kızın ağlamaları yavaşça iç çekişlere döndü. "Hadi birtanem" dedi adam küçük kızı kucağına alarak.
