Bölüm 35

10K 704 181
                                    

Yep yeni bir bölüme daha hoş geldiniz.

Sezon finalinden dolayı kısacık bir ara verdik ama tekrar buradayız.

Özledim sizi beyaaaaa

                            Keyifli Okumalar

Bölüm Fotoğrafımız:

                                      Çaresizlik

Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.

                                      Çaresizlik

Yazar Anlatımı

Siz bir ailenin duyduğu çaresizliği bilir misiniz hiç? Bir ailenin evlatlarını kaybetme korkusunu bilir misiniz hiç?

Dudakları arasında sıkışıp kalan kelimeleri duyar mısınız hiç?

Gözlerinden düşen yaşların hangi acısı için olduğunu bilir misiniz hiç?

Gamzeli ailesi yıkılmıştı.

İki çocuk kaybetme korkusu adıyla hastane koridorlarında yürüyorlardı.

Yıllar sonra kavuştukları kızı ve oğulları. Bu hayat neden onları bu kadar zorluyordu?

Bir kaç saat önce Ardahan Gamzeli'ye bir hastaneden telefon gelmişti.

Buse Gamzeli ve Eray Gamzeli adına.

Yoldan geçen birileri onları hastaneye getirmişti. Onlara minnet etselerdi iki çocuğun sorumluluğunu alamamışlardı.

"Ben çok kötü bir anneyim"dedi Gül Hanım. Ağlaması yeni yeni durmuştu.

"Her zaman tek yaptığım ağlamak"dedi kocasına. "Benim gücüm yetmiyor"dedi.

"Ne çocuklarımı bir birlerine karşı koruyabiliyorum ne de başka birilerine karşı"dedi Gül Hanım Ardahan Bey'e.

Ardahan Bey karşının saçını kulağının arkasına attı. "Seni anlıyorum"dedi.

Buydu bir birlerini anlıyorlardı ama bir birlerine teselli edecek sözcükler bulamıyorlardı.

Ölüm buydu işte.

İnsanın dilini lal eder kalbine bir ağırlık çöktürürdü. Hayata karşı olan bakış açını sorgulatırdı.

"Bir haber var mı?"dedi Güney bir kez daha. O da korkuyordu, kız kardeşine bir şey olsun istemiyordu.

Hangi abi isterdi ki hem zaten?

"Keşke ölseydim de kardeşime öyle şeyler söylemeseydim" dedi Ediz.

Bazen değer anlaşılması gerekenden daha geç anlaşılırdı ve bir ömür pişmanlığı kalırdı yüreklerde.

"Şimdi mi geldi aklın başına"dedi Poyraz yumruk olmuş elleriyle.

"Şimdi mi geldi lan! Onun o göz yaşlarına sebep olurken neredeydi aklın?"dedi Poyraz eliyle sertçe göz yaşlarını sildi.

"Ben"dedi Ediz zorlukla. O kadar haklıydı ki diyecek hiç bir kelimesi yoktu.

Gamzeliler/Gerçek AilemOnde as histórias ganham vida. Descobre agora