Gamzeliler/Gerçek Ailem

Bölüm 19

Yep yeni bir bölüme daha hoş geldiniz.

Buraya gitmekten en çok zevk aldığınız yeri bırakabilirsiniz!!

Çokça kalp mavislerimeeee🫶🏻🫶🏻
                           
                              Keyifli Okumalar

Bölüm Fotoğrafımız:

      Bir Küçük Kız Çocuğu

Batı ve Berkan yerde yuvarlanmayı bırakıp koltuklara geçmişlerdi.

"Bir daha mafyama dokunma!"diye direten Berkan'la kıkırdadım. Bu işi çok benimsemişti. Eskiden bende kardeşimle aynı şeyleri yapıyordum.

Benzer şeyler farklı insanlar..

"Odama çıkıp bir üzerimi değiştirsem iyi olacak"dedim. Eray tekrar elindeki kitaba dönmüştü, Berkan ve Batı ise hala daha tartışmaya devam ediyorlardı.

Yukarı çıkıp odama girdim. Elim istemsizce kapının kilidine gittiğinde kapıyı kilitledim.

Üstümdeki elbiseyi çıkarıp daha günlük bir şeyler giydim.

Eraydan hacıladığım sweat ve altına şort giymiştim. Bence gayette güzel olmuştu.

Makyaj masasının başına oturup aynadan kendime bakmaya başladım.

Göz altlarımın morarmaya başladığını görünce kapatıcıyla kapattım. Dudaklarıma hafif bir pembelik yapıp masadan kalktım.

Camın önündeki küçük koltuğa oturup düşünmeye başladım.

Hayatım şu son bir kaç hafta içerisinde o kadar değişmişti ki..

Değişmeseydi ne olacaktı? O evde ölüp gidecek miydim? Aklımda bir sürü soru vardı. Geçmişim asla ama asla beni bırakmıyordu.

Bilmiyorum belki bu düşündüklerimle sadece insanları ya da kendimi sıkıyorumdur ama çok zordu.

Ölmek için yalvardığım bir sürü gecem olmuştu. Uyanmamak için uyuduğum sabahlarım olmuştu. Düşününce çok kötü bir hayatım olmuştu.

Peki bu hiç değişmeyecek miydi?

Bu evde de bazıları tarafından istenmediğimi biliyordum, hissediyordum. Onları ben affetsem içimdeki küçük kız çocuğu affetmezdi belki de.

Zoruma gidiyordu. Yeni bir hayat şansım varken bu hayat tarafından da istenmemek zoruma gidiyordu.

Harika biri değildim kusurlarım vardı. Kusurlarıma rağmen tamamlanamaz mıydım?

Çok kötü bir şeydi bir çocuğun çoğu yönden kendini yetersiz hissetmesi.

Kapımın tıklatılmasıyla yerimden doğrulup kapıya yöneldim. Kapıya gelince kilidi açıp kapıyı açtım. Karşımda gördüğüm Poyrazla şaşırsam da "Bir şey mi oldu?"diye sordum.