Bölüm 7: Ben Yalnız Ölecektim...

4.2K 159 111
                                    

****

Ardından içeri geçmişti....

Kapıyı kapattım ve "koltuğa otur." Dedim.

Dedigim ile koltuğa oturmuştu.

"Yaran sol kolundaydi dimi ?" Diye yüzüne bakarak soru sordum. O zaten bana bakıyordu. Her zaman olduğu gibi.

"Evet güzel doktorum. Sol kolumda."

"Kolunu aç o zaman."

"Ben mi açacağım ?" Yok ben açayim ! İnsanı sinir eder bu adam !!!

"Gömleğini ben mi çıkarayım? "

"Neden olmasın ?"

"Sana burdan bir uçarım var yaa ! Çıkar gömleğini geliyorum !" Diyip arkamı döndüm.

"Tamamen mi çıkarayım ?"

"Hasta !"

"Tamam tamam sustum." Banyoya gidip ilk yardım çantamı aldım. Normalde olması gereken çantadan biraz daha farklıydı. Ne olur ne olmaz diye içinde en alakasız şeyleri koymuştu İdil. Bir aralar neşter koyacağını söylemişti. Salak İdil işte !

İlk Yardım kutusunu aldım ve içeriye gittim.

Kapıdan girdiğimde ona baktım. O ise yarasına bakıp bir şeyler mirildaniyordu.

Adamın kasina bak Be !

Ne diyorum ben kendine gel ! O bir hasta bakma onun kaslarina !

Koltuğun yanına ilerledim ve aramızda ufak bir cocugun oturabileceği bir mesafe bıraktım.

O ayaklarını sarkitmiş ben ise , bir ayağımı altıma alıp diğer ayağımı sarkitarak oturmuştuk.

Kutuyu açarken konuştum. "Sen oturmak ne demek bilmezmisin ?!"

Eldivenlerimi elime takarken "Ne yapayım doktor ?" Dedi.

"Otur oturduğun yerde !"

"Tamam güzel doktorum otururum oturduğum yerde bundan sonra."

......

VİRAN KANDEMİR

Şuan ne yapıyordu bilmiyorum. Çünkü tek odağım o idi.

2. Kez maskesini yanımda çıkarmıştı. 2. Defa yüzünü görüyordum. Şuan daha yakından görüyordum. Nasıl kendisine çirkin diyordu ki ? Benim gözümde o mükemmel bir kadındı.

Bu sefer Furkan değil ben sıkmıştım. Furkan'a sıyır diyordum. O koluma girdirmeye çalışıyordu kurşunu. Ben sıkmıştım bu yüzden. Aslında iyi sıkmıştım. Bir kesik gibi görünüyordu. Normalde bu yara icin doktora bile gitmezdim ama onu görebilmek için hem kendime sıkmış, hemde ufak bir yara için ona gelmiştim.

Öyle boş boş durmak yerine konuşmak istedim ve "nasılsın doktor ?" Diye konuştum.

"İyiyim hasta. Sen ?"

"Bende iyiyim."duraksadim ve konuşmaya devam ettim. "Beni takip etmişsin."

2 saniyelik gözüme baktı ve gözlerini geri yaraya indirdi. "Sende beni takip etmişsin."

"Rahatsız mı oldun? "

"Hayır. Neden rahatsız olayım ki ? Ama görünüşe göre sen Rahatsız oldun."

"Yok yaa. Niye Rahatsız olayım."

"O zaman sıkıntı yok." Diyip bu konuşmayı sonlandırdı.

Yeni bir konuşma başlatmaliydim. "Doktor"

MAFYA HASTAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin