Bölüm 8: Bazen Öpünce de Geçmez ki ..

4.1K 147 53
                                    

****

LORA ALDEMİR

Viran gittikten sonra uyumuştum ve yeni uyanmıştım. Saat 16.47 idi.

Viran saat 20.00 gibi gitmişti. O saatten bu saate kadar uyumuştum. Nasıl uyudum be bu saate kadar ?!

Uyuyunca acilarimi unutuyordum.

Bazen istediğim tek şey sonsuza kadar uyumaktı. Yani ölümdü. ölmek istiyordum. Ve bu isteğim en ufak bir acimda patlak veriyordu. Bazen düşünüyorum da keşke annem ile babam yerine ben ölseydim. Hayır onları sevdiğim için değil. Bu hayattan gitmek için istiyordum.

Eğer ben ölseydim, annemin bu dünya üzerindeki cezası ortadan kalkacaktı. Ben ona cezaydim. O oyle Derdi.

Eğer ben ölseydim, babam beni her gördüğünde o yaşadığı 'herşey' Ne ise ortadan kalkacaktı. O bana öyle derdi.

Ölmek istiyorum. Yaşamak istemiyorum. Annem ve babam tüm yaşama sevincimi elimden almıştı. Neden ?

Babam ablalarımın saçına da ellerini kaldırırdi ama okşamak için, benimkisine ise çekmek için. Babamın elleri hep saçlarıma kalktı ama okşamak için değil koparmak  ister gibi çekmek için kalktı. Beni hiç sevmedi. Sevseydi saçlarimi cekmezdi. Sevseydi beni taciz etmezdi. Sevseydi bana sevdiğini gösterirdi. Dimi ? 

Annem de beni hiç sevmedi. Bana hep iğrenerek bakardı. Saçlarimi hiç sevmezdi. Beni kucağına alıp hiç öpmemiştir mesela. Bana hiç sarılmadı. Ben onu cezasiydim.

Neden bana "sen benim cezamsin !" Derdi ki ? Ben ne yapmıştım.

Veya babam bana hep "herşey senin yüzünden oldu !" Derdi. Neden ?

Bana hiç kimse sevgi göstermedi. Beni kimse sevmedi. Ben en ufak sevgiye bile muhtaçtim.

Sadece dün akşam bir şefkat gördüm. Viran'di bana bu şefkati gösteren. Buna sevgi denilirmiydi ? Aşk demeyi isterdim ama diyemem. Ben onu seviyordum ama o beni sevmiyordu. Ben ona aşık olmuştum. O bana olmamıştı. Bu yüzden buna sevgi diyemezdim. Aşk da diyemezdim. Ama şefkat diyebilirdim.

Viran bana dün akşam şefkat göstermişti.

O gün ne oldu bilmiyorum. Büyük ihtimalle yine kriz geçirmiştim. Çünkü ortalık daginikti. İdil'de yapmış olabilirdi. O anda ne olduğunu bilmiyordum. O mu yaptı ? Ben mi yaptım ? Bilmiyorum.

Hatırladığım şeyler kısıtlıydi. Sarilmamizdan sonrası netti sadece. Ben ağlıyordum. Viran aramıştı. Onunla konuştum ve birden kapı çalınmıştı. Daha sonra sarilmistik. Fark etmediğimi sanıyor olabilir ama saçlarıma ufak ufak öpücükler konduruyordu. Her zaman çekilen saçlarim ilk defa şefkat görüyordu.

Bana "Manolya'm" Demişti. Anlamı çok  hoştu.

İlk defa birisi tarafından şefkat görmüştüm. Bu sevdiğim adamdandi. Ne güzeldi. Eğer o bana şefkat gösterecekse ben hep ağlayayım.

Yataktan çıktım ve lavaboya girdim. Elimi, yüzümü yıkadım ve çıktım. Telefonumu aldım ve içeriye geçip koltuğun üstüne oturdum. Bugün işe gitmeyeceğim. Canım istemiyordu.

Sohbete girdim ve Viran'dan 7 tane mesaj geldiğini gördüm.

Yakışıklı hastam: Doktorum uyandın mı ?
( 08.33 )

Yakışıklı hastam: Sanırım uyanmadın.
( 09.42 )

Yakışıklı hastam: Hâlâ uyanmadın mi !?
( 09.58 )

Yakışıklı hastam: Doktor endişelenmeye başladım iyice !!
( 13.24 )

Yakışıklı hastam: Doktor iyimisin ?
( 14.19 )

MAFYA HASTAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin