17'ye son 4 bölüm bayılacaksınız diyorum susuyorum...
İyi okumalarr ,güzel yorumlarınızı beklediğimi unutmayınnn❤️❤️
*********
"Kızlarımız olmuş Bahar'ım düşünsene.Kızlarımız.Hepsi aynı sen.Bense peşinizde pervane,her emrinize amade..."
Hakkari bugün güne buz gibi başlamıştı,askeriyenin kaloriferleri açıktı ama öylesine bir soğukti ki camların altından içeriye soğuk üfleniyordu sanki .Dışarıda lapa lapa kar yağıyordu.Gerçi biz fiziksel soğukluklara da alışıktık ruhsallara da.Ruhsal olanları daha bir zordu elbette.
Bir işle meşgul olmadığım sürece çok saçmalıyordum,tıpkı Alp'in yanında yaptığım gibi.Yine saçmalamıştım,Alp'in yanında olsam yine saçmalayacaktım.O akşamki olduğu gibi.Acaba ne zaman unutacaktım?Unutmamayı dilerdim ama unutmalıydım.Bu bir zorunluluktu.Bir hafta önceki Lübnan dönüşünü de unutamıyordum,Alp içimi kıpır kıpır ettirecek şekilde bakmıştı.Eskiden"Her haline bayılıyorum komutanım."derdi acaba eskisi gibi olsak yine der miydi?
Kapım tıklandı,gir komutunu vermemle Janset içeri girdi.Oturması için sandalyeleri gösterdim.
"Hoş geldin Janset."dedim.Janset'e karşı içimde oluşan buz dağı gün geçtikçe eriyordu,belki de erimişti de.Soğukluk yerini insanın içini ısıtıp sımsıcak yapacak bir sıcaklığa bırakıyordu.
Başıyla karşılık verdi.Az ve öz konuşanlardandı.Baş hareketleri ve mimikleri kurtarıcısıydı.Bu konuda çok benziyorduk.
"Ben teşekkür etmeye geldim."dedi yüzünde daha önceden hiç görmediğim bir gülümseme yer edinirken.Konuya hep direkt girerdi ama bu sefer bir şeyleri ima etmeye çalışıp da dile getiremeyince kullanılan bir şey gibiydi yüzündeki.
Sonra aklıma neden misavirperver olmadığım geldi.Hemen kalkarak dolaptan soda çıkardım.Şanslıydım ki kapakları su şişesi kapağı gibiydi,açacağa ihtiyacımız yoktu.Önce Janset'e verdim sonra kendi önümdekini içmeden Janset'in bakışları hala üzerimde olduğu için anlamadım dercesine baktım.Çünkü Janset'in yüzünde garip bir ifade vardı.Bir kaç yudum içeyim derken Janset'in"Bulut çok mutlu,ne dediniz,ne yaptınız bilmiyorum ama teşekkür etmem lazımdı. "demesiyle içtiğim sodanın boğazıma kaçması bir oldu.
Yerinden kalktı Janset,hafifçe vurdu sırtıma.Bir dakika,bir dakika.Yine yüzünde o imalı bakış hakimdi.
"Ne yapacağız,bir şey yapmadık ki."dememle "ben orasını bilmem" der gibi baktı önce ama o imalı bakış daha çok yüzünde yer edindi.
Bir öksürük krizi geldi peşinden,Janset suyu uzattı bu sefer.Ne garip şeydi hem bir sıvı boğazımızı tıkıyordu hem de tekrardan bir sıvıyı boğazımızı düzeltsin diye içiyorduk.Tıpkı Alple olan her şeyi silmeye çalışıp onu yine onun yanına gidişim gibiydi.Gülümsemeden edemedim.
Aklıma gelen ani fikirle hem güzel bir şey söylemiş olacaktım hem de konuyu değiştirmiş olacaktım.Aklımla bin yaşayacaktım yani.Çok şükür ,binlerce kez şükür.
"Janset, Kazım Albay'dan izin alsak Esra Öğretmen'i okulda öğrencileriyle ziyaret mi etsek?Nasıl olur?"dediğim anda odamın kapısı pat diye hiçbir şekilde çalınmadan açıldı.Kapıyı çalmadan kim girebilirdi?Kazım Albay.
Hem Janset hem ben ayağa kalktık hızlıca.
"Oturun,oturun."dedi Kazım Albay bir yandan da eliyle oturun işaretini yapıyordu.
"Seslerinize kulak misafiri oldum.Bahar Yüzbaşı güzel düşünmüşsün.Hep beraber gidin.Timin,sen,Janset ve Bulut.Giderken hem çocuklara hem de öğretmen hanıma hediye alın.Yakın zamanda öğretmen hanımı beklediğimi de iletin."dedi Kazım Albay.

YOU ARE READING
İNZİBAT(TAMAMLANDI)
General Fiction"Asker Kurgusu" Asker-Doktor🏚🩶 Bir ailenin ocağı yanmıştır yine. Kızlarının şehit haberi kasıp kavurmuştur ocaklarını. Sadece ailenin değil ,sevgilisinin de yüreği yanmıştır. Ama beş yıl sonrası yine ortalık darmaduman olmuştur. Bir havaalanı ay...