De dag dat de wereld verging

-6-

Met vernieuwde kracht loop ik weer een paar stappen vooruit 'Kom jongens!' zeg ik opgewonden. Het is nog ochtend dus ik neem aan dat we het vandaag nog wel redden bij die magisch uitziende stad te komen.

Daniel komt naast mij lopen. 'Heb jij in zo'n soort constructie gewoond?' vraagt hij. Opeens besef ik me dat ze misschien niet opgewonden en blij waren, maar dat ze gewoon geen idee hebben wat het is. Zachtjes grinnik ik 'Ja ik heb in zoiets gewoon, wij noemden het een stad al weet ik niet hoe de mensen hier dit noemen.' Geïnteresseerd staart hij naar de gebouwen die steeds iets dichterbij komen. 'Hoe...' mompelt hij.

'Sam, kijk uit in de stad. Ik voel een grote negatieve lading bij de stad hangen, ik vrees dat er iets ergs gaat gebeuren,' mompelt Sabloera met verstikking toe. Ik hou een beetje in en zodra er genoeg tussen mij en de rest zitten fluister ik terug: 'Als je je nou gewoon zichtbaar maakt, dan kan je ons beschermen.' Ik hoop dat ik Sabloera kan overhalen, dan hoeft de rest me niet meer stom aan te kijken. En zoals ik zei, dan kan ze ons beschermen, want ik snap wat ze bedoelt met die negatieve lading. Ik voel hem ook, het voelt alsof de stad me aantrekt dat ik er heen moet maar aan de andere kant wilt mijn instinct ervan wegrennen.

'Vooruit' zegt Sabloera opeens uit het niets. Ze beweegt een beetje met haar hand waarna ze de glazige gloed die ze al die tijd om zich heen had kwijtraakt. Verbaasd staar ik haar aan. 'Kom, we blijven te ver achter' zegt de magische vrouw waarna ze naar de rest loopt. Gauw loop ik achter haar na.

'Hallo Daniel' ik zie Daniel schrikken en daarna zo mogelijk nog verbaasder kijken dan ik. 'Oh euh, hallo Sabloera.' De rest kijkt al net zo verbaasd, ik hoop niet dat ze zich nu lullig gaan voelen dat ik gelijk had... al is het natuurlijk hun eige schuld dat ze mij niet geloofden. 'Jullie hebben vast veel vragen, ik leg het vanavond wel uit voor nu heb ik serieuzere dingen te vertellen.' Ze kijken mij vragend aan, maar ik snap ook niet precies wat Sabloera bedoelt dus ik haal mijn schouders op. 'Ik weet niet precies wat er gaat gebeuren in de stad, maar het gaat daar fout. We moeten erheen, maar het gaat fout.' Ik zie hoe Sabloera door begint te slaan... ze herhaalt elke keer na haar "zin" dat het fout gaat. Voorzichtig leg ik mijn hand op sabloera's schouder.

Ze haald een paar keer diep adem 'Sorry jongens, ik denk dat jullie mijn punt wel begrijpen' zegt ze na een paar minuten enigszins beschaamd. 'Ss niet erg sabloera, we waren echt niet van plan niét naar de stad te gaan.' zegt Alliane.

Met zijn allen lopen we de laatste paar kilometers naar de stad. En dan, dan staan we voor een enorme muur gemaakt van grote keien. Ik weet dat daarachter de gebouwen staan die we in de verte zagen, en daar willen we naartoe... maar hier overheen klimmen gaan wij nooit kunnen, helaas. 'En nu?' vraagt Sara die al op de grond is gaan zitten. 'Ik zag net toen we nog wat verder weg waren mensen over de rand heen lopen, als we hard genoeg schreeuwen horen ze ons misschien?' stelt Finn voor. Bedenkelijk kijk ik naar boven, het is erg hoog en als het inderdaad een stad is als waar ik weg kom dan denk ik dat het geluid uit de stad overstemt. En dan gaan die mensen op de rand ons echt niet horen... 'We zouden het kunnen proberen, maar ik neem aan dat er ergens wel een opening is.' zeg ik.

'Ik denk dat we beter gewoon een rondje kunnen lopen op zoek naar de ingang in plaats ons voor gek zetten door alles bij elkaar te gaan gillen' zegt Alliane grinnikend. Ik knik instemmend, en blijkbaar is de rest het er ook mee eens dus gaan we maar weer verder lopen... nog verder lopen, ik wil niet meer lopen.

~~

Na een half uurtje te hebben gelopen kan je wel zeggen dat het nacht is. Maar we zijn het er allemaal over eens dat we deze nacht in de stad gaan doorbrengen, de rest omdat ze op stro willen liggen in plaats van kleine takjes, ik omdat ik hoop dat er eindelijk weer een bed is... Sara heeft er zo veel zin in dat we moeite hebben haar een beetje bij ons te houden.

'Schiet ohop!!! Hier is iets!' schreeuwt Sara dan ook na een tijdje, zou ze een opening hebben?

----------------------

En dit is alles al weer, als je grote fouten hebt gevonden in de verhaallijn zou ik het heel fijn vinden als je het aan mij verteld! Ik hoop dat je het een leuk verhaal vond, ook al is het niet af :D