VASİYET | +18

3' KİMSESİZ

3.BÖLÜM 'KİMSESİZ'

" Saçmalama Sahra , sırf baban istedi diye tanımadığın bir adamla mı evleneceksin ?! " diye dehşet içinde sordu Merve. Evet tamda öyle yapacağım Merve 'cim. Hatta karaeımdan vazgeçersem yüklü miktar bir para götüme girecek.

" Evet Merve , babam istiyorsa yapacağım. Son isteğini yerine getireceğim. " dediğimde onaylamaz bir bakış attı. Şuan bana hazırlanan odanın içindeydik ve her şeyi Merve 'ye anlatmıştım. Sözleşme de dahil olmak üzere. Ve sözleşmenin bir maddesi de kimseye bahsetmememizdi. Her an 7 Milyon 999 Bin TL 'yi ödemem gerekebilirdi. Merve kimseye söylemezdi zaten.

" Sen ne yaptığının farkında mısın ? Töre deseler o ne dersin amına koyim. Ne evlenmesi ?" dediğinde haklı olduğunu biliyordum. Buranın yaşam tarzı ve kültürü tabiki daha farklıydı ama buna alışmak o kadar da abartılacak bir şey değildi. Alışabilirdim bence. Hem babam buralıydı benim. Kandan özellik geçerdi bir kere.

" Alışırım yapacak bir şey yok. Benim için endişelenme. Hikmet Amca iyi biri belli ki. " dediğimde kararsızca ve buruk bir hüzünle bana baktı.

" Ben sensiz İstanbul'da ne yapacağım ? " dediğinde gözlerinin dolu dolu olduğunu görmemle kendime çekip sıkıca sarıldım.

" Sürekli gelirsin. Bende gelirim hem. Kalırsında. Görüşürüz sürekli yani. Bırakmam seni. " dedim sarılırken.

" Resmen evleniyor benim küçük Sahram! " dedi inanamaz gibi bir sitemle.

" Bu formaliteden bir evlilik bu heyecanını bir gün sevdiğim biriyle evlenirken göster. " dedim gülerek.

" Olsun sonuçta ilk evliliğin" dedi burnunu çekerek. Benden ayrıldığında yanağına bir öpücük kondurdum. Düğünümden sonra gidecekti o da. Asıl ben onsuz ne yapacaktım burada. Burada kalmasını sağlardım ama işte avukatlık bürosu oradaydı. Yapacak bir şey yoktu. Sözleşmeyi de ona vermiştim. Benimde avukatım oydu sonuçta. İnsanın en yakın arkadaşının da avukat olması da bir başkaydı canım. Kardeşimle her yerde hava atabilirdim sanırım.

O sırada kapımız çaldığında Merve 'gel' diye seslendi. Bir hizmetli girdi içeri.

" Gelin hanımım , sofra hazır sizi bekliyorlar. " dediğinde kafamı salladım. Herkes bana gelin diye sesleniyordu ve sinirlerim hopluyordu. Ama kimseye de bir şey diyemiyordum hayliyle.

Merve 'yle kalkıp yemek yenecek salona doğru gittiğimizde herkesin masaya doğru gittiğini gördük. Birde tanışma faslı olacaktı sanırım. Çok kalabalık bir aileydi. Bu nasıl çekirdek aileydi böyle. Konak büyüktü gerçi.

" Sahra bunlar çok kalabalık , hepsi aynı evde kalıyor birde. Sen burda çıldırırsın. " dedi kulağıma doğru. Kafamı salladım onaylar gibi.
Masaya doğru yanaştığımızda Hikmet Amca masanın en başına doğru ilerlemişti. Onun yanında da Baran ayakta bekliyordu. Herkes ayaktaydı. Neden ?

" Gel kızım Sen Baran 'ın yanına geç. Sende kızım buyur" dedi Hikmet Amca. Sonda Merve 'den Bahsetmişti. Ben Baran 'ın yanına geçerken Merve 'de benim yanıma geçmişti. Herkes ayakta bekliyor diye bende beklerken Merve 'nin yerine oturmasıyla herkes ona bakmıştı. Sanırım yanlış bir şey yapmıştı ! Karşımızdaki bir genç adam sırıtmaya başlamıştı. Baran 'ın kardeşi miydi acaba ! Benziyorlardı biraz. Baran boğazını temizlediğinde bunun 'arkadaşını uyar' demek olduğunu biliyordum. Merve 'yi kolundan tutup hızlıca kaldırdım. O ise anlamsız bakışlar atıyordu. Diğer herkes de bize garip ve ayıplayıcı bakışlar atıyordu.

" Önemli değil , kızlarımız İstanbul'dan geldiler. " dedi Hikmet amca. Bizim buraların geleneklerinden anlamadığımızı ima etmişti aslında. Hikmet Amca bunu söylerken oturmuştu masaya çoktan. Onun oturmasıyla bizde oturmuştuk.