Kitabın çalınması durumunda hemen işlem adli başlatılacaktır!
Tüm hakları saklıdır.
☾
Son bir adım... Yakalayacaktım.
Bu âna kadar her cinayetimi kusursuz işlemiştim. Öğrenmek istediğim her şeyi öğrenmiştim. Peki sen nasıl bu kadar zorlamıştın beni...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☾...
İlaçlardan dolayı biraz daha toplanmıştım. Akşam olmuş, Hilal arayıp geleceğini söylemişti. Zeynep gitmiş ama demir hâlâ buradaydı.
Üç gündür öldürmekten başka bir yere çıkmıyordum. Yalnızca saatlerce aşağıdaki spor salonunda antrenman yapıyordum. Evde boş oturmaya alışkın değildim.
Gözlerim bileğimdeki bilekliğe değdiğinde yeniden hafif bir şekilde gülümsedim.
Neden yapıyorsun bunu polis? Bana hissetmemem gereken şeyler hissettiriyor. Amacın bu mu? Olmaz polis. Bir saniliğine bile olsa iyi hissedemem.
Normal insanlar gibi bir hediyeye bakınca gülümseyemem. Ben yaşayamam polis. Nefes alabilirim ama yaşayamam. Kendini seni öldürmem için nedenler sun bana. Benden şuphelen, bulmaya çalış. Katilin ben olma ihtimalini yeniden düşün. Kusursuz planımı mahvetmeye çalış. Kendini göster, amacını göster. Böyle yap ki seni ortadan kaldırayım.
Çünkü ben bu zamana kadar hiç birinin canını haksız yere almadım.
Bu yaptığın hareketlerden vazgeç. Koruma beni. Artık oyunda istemiyorum, bana öldürecek neden ver yeter. Benim için iyi şeyler yapmayı kes. Olmaz, ben olamam. Şu bilekliğe bakıp gülemem. Birileri tarafından bana veriler hediyeleri, notları bakmadan verirken, senin yazdığın iki notu bir tebessümle okuyamam. Onları saklayamam. Ama yaptım, atmadım. Atmak istiyor gibi değilim de.
Bunun bir an önce son bulması gerek. Oyunumun yönünü değiştirmeliyim, çünkü oyunda bile yanımda olsan bu beni bile ikna ediyor, oyunu bırakıp gerçek olmak için nedenler aramama sebep oluyor.
"Gece" Hilalin sesi beni düşüncelerden kurtulmama sebep olmuştu. Gelmiş, onu bile fark etmemiştim.
Ona doğru baktığımda "Ne düşünüyorsun öyle?" Dedi gülerek.
"Hiç" diye mırıldandım.
Yanıma oturdu. Gülümsedi.
"Merakından ölüp seni görmeye gelmiş ve gelirken hediye getirmiş." Kıkırdadı.
"Hıhı öyle" dedim. Ama gözlerim onda değildi.
Bileğimi kendine çektiğinde.
"Hemende takmışsın. Hani sen yabancı birinden hediye almazdın?" Dedi
"Ne diyeyim Hilal? Evime gelmiş vermiş verme mi diyeyim?" Nedensiz bir şekilde ciddiyetle söylemiştim.
"Dersin..." gözlerime baktı "Sen dersinde neyse." Dedi ciddiyetimin nedenini anlamamış ama konuyu kapatmıştı. "Hadi gel aşağıya. İyisin değil mi?" Dedi.
