32. Bölüm

15.8K 877 89
                                    

"Ne çocuğu Duru, ne saçmalıyorsun?"

"Arkadaşın bir şeyler zırvaladı, inanmadım ben de ama yine de sormak istedim.."

"Kızı hatırlamıyorum bile saçma sapan konuşmuştur."

"Ablan çok seviyormuş kızı."

"Seviyordur."

"Bu kadar mı?"

"Sana ne dedi?"

"Çocukluktan beri berabermişsiniz."

"Öyle olsa hatırlardım."

"Annenden küçükken söz bile almış seninle evleneceğine dair."

"Annem çocuk olduğumuz için öylesine demiştir."

"Tamam."

"İçine mi sinmedi?"

"Hayır zaten saçma bir durumdu. Çocuğunun olmadığını elbet biliyorum."

"Hıhım, o yüzden bu masanın keyfini çıkaralım bence?"

"Evine taşındım."

"Evimize."

"Çok siyah yoğunluklu bir evin var Adar ya!"

"Sen renklendirmişsin güzelim işte."

"Öyle mi?"

Biraz cilve yapmaktan bir şeycik olmazdı.

"Hıhım hatta daha fazla renk katabilirsin."

"Nasıl olacakmış o?"

"Şu şekil," oturduğu sandalyeden usulca kalkıp yanıma geldi, her hareketti o kadar yavaştı ki beni kucaklaması bile uzun sürmüştü.

Bebek misali kucağındaydım, bacaklarımı belime dolamıştım.

"Aynı evde olmamız bile özlememi dindiremiyor. Ne yaptın kızım bana?"

"Aşık oldun." Dudaklarımı dudağına sürterek cevaplamıştım sorusunu.

"Sen olmadın mı?" Kucağında benimle beraber koltuğa oturmuştu.

"Oldum." Kucağına daha çok yerleştim, bu yerleşme ikimiz için iyi miydi kötü müydü bilmiyordum ama altımdaki sertlik, inlememe sebep olmuştu.

Altımdaki sertliğe ek, kasıklarımdaki sızı, istek beni zorluyordu.

"Öyleyse.." Daha fazla konuşmadı, dudağımı öptü, boynumu öptü, dudakları her yerdeydi.

"Fazlalıklarımızdan kurtulmalıyız bence." Bir şey demedim, dememide beklemeden üstümdeki tişörtü çıkartmıştı bile. 

"Sen beni çıldırtmak istiyorsun." Sütyen giymemiştim, onun işine gelecek bir hareketti belkide ama kucağında çıplak şekilde oturmam onu delirtiyordu.

"İstiyorum." Yüzüme 'öyle mi' ifadesiyle baktıktan sonra dudaklarının yönü göğüslerim olmuştu. Sağ göğsümü emerken, sol göğsümü eliyle avuçluyordu.

Aldığım haz, o kadar büyüktü ki kendimi Adar'a doğru ittiğimin farkında bile değildim.

"Bebeğim benim." Asıl bebek şu an oydu.

"Adar.."

"Duru."

"Dayanamıyorum."

Bal |textingWhere stories live. Discover now