Hiyal

036

Author's Note:

Mahaba-haba na po ang mga susunod na chapter.

*****

HIYAL'S POV

A deep sighed was heard from me. Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin, I'm inside the comfort room. Nagpalit ako ng damit, cause as usual, basa na naman ako. Mga itlog naman ngayon ang binuhos sa'kin.

They are really tiring, pasalamat sila at hindi ko sila nilalabanan. Ayaw ko na kasing makipagtalo pa. I mean, I don't want myself to be hurt but I just can't hurt immature people. Nakakatamad yon. I'm sure, saktan mo sila, then gaganti. Pa-ikot ikot lang ang mangyayari.

Hmm, saka ko na siguro sila babawian kapag napuno na ako.

After I fixed myself, lumabas ako ng banyo. Ngunit sa paglabas ko ay s'yang pagtalapid sa'kin, ramdam ko ang matigas na bagay na iyon sa paa ko.
Saan naman kaya nakakuha ng sanga ng puno ang mga ito?! A guy was holding it, smirking at me.

"Oh, sorry." Aniya ng isang babae, pamilyar ito. Mariane, Eyroh's girlfriend, she's with 5 more people that is now laughing at me.

"Ang hilig mo talagang maglangoy." Aniya ng bagong boses, napatingin ako doon. Jairuz with the Korean red haired guy.

"Yeah right, I think maninisid s'ya sa past life n'ya." Maarteng aniya pa ni Mariane saka sila tumawa, iiling-iling naman na nilampasan na kami ng dalawang binata na sina Jairuz pero kita mo pa rin ang ngiti sa mga labi nito. Tsk. Mabuti at unalis na sila.

Damn, ang sakit ng paa ko. Na-sprain ata ako.

"Tsk, ikaw sisidin ko d'yan eh." Sagot ko, not looking at Mariane because I was checking my feet. Sakit maglakad nito.

Itulak ko kaya sa dagat ang babaeng ito at s'ya ang paglanguyin ko, ang lakas ng trip eh. Sisisidin ko s'ya sa oras na alam ko nang di na s'ya nahinga.

I looked at them, napataas naman ang kilay ko nang makita ang mga mukha ng mga ito. They are shocked while looking at me.

"Y-You, f-freak!" Namumulang saad nito habang nanlalaki ang mata.

"Isusumbong kita sa kuya mo!" She said and turned her back at me.

Nagtataka naman akong tiningnan ang mga kasama ng dalaga. I raised my eyebrows. "What?" I asked them. They just glared at me and followed Mariane.

"May mali sa sinabi ko?" I shook my head and started to get myself up. Bahala sila, mabuti na yon at tinigilan na nila ako.

Fvck, ang sakit. How can I walk home when my feet is like this?

Patungo ako ngayong clinic, kanina pa nag-ring ang bell, pero hindi na ako nakapasok pa dahil sa sakit ng paa ko.

"Excuse me." Pagtawag ko ng pansin sa loob ng clinic.

I help myself to sat on the clinic's bed, at inuli ang paningin. Ang yaman talaga ng eskwelahan na ito.

Hmm, naalala ko nga pala. This school is just too wealthy and too prestigious, kaya hindi na kataka-taka kung gaano nalang kamahal ang gamit at facilities dito. And yeah, I also remembered the great Buhuer is the new Dean of this school. Hindi talaga ako nilulubayan ng mga Morioness, mapa-bahay man o eskwelahan.

I sighed. Nasan na ba ang doctor or nurse dito?

While waiting for the medical personnel to come in here, I put out my shoes and rest my right foot to the bed.

Natigilan ako sa pagtingin sa paa ko ng marinig ang pumasok na tao sa silid. "What happened—"

I was surprised to see him here, and I think same goes with him.

"What are doing here?" He asked. I blink and didn't answer him. Mas gwapo s'ya sa doctor's uniform na suot n'ya.

"I... think... I sprained my ankle?" I answered. He raised his right eyebrow, and came near me.

Now, I understand kung bakit gustong-gusto na magkalagnat ng mga estudyante dito. S'ya naman pala ang doctor. I took a deep breath. Calmed, he's the doctor here. Another Morioness in the area.

"What kind of stupidity did you do?" He asked while checking my foot. I rolled my eyes. "Can you just treat my foot, Doc?" I said. He didn't answer me and just focused on my foot.

Inilihis-lihis n'ya ang paa ko, inangat at inikot na dahilan ng pagkasakit nito. Cheese!

"W-Wait, masakit!" I said to him and gulped. He glared at me.

"W-Wala ka ba diyan na pangpahid? Or compress— "

"Aww! Shit!"

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla nitong hinila ang paa ko, may tumunog doon na parang buto. Fvck! Tiningnan ko s'ya ng masama. Tumayo ito at tiningnan ako ng walang emosyon sa mukha. "That's better." Saad nito.

"Ganyan ka ba talaga sa mga pasyente mo, ha Doc?!" Inis na tanong ko, hindi ako sinagot nito bagkus ay tinalikuran lamang ako at umupo sa isang swivel chair na kanina pa nakakalat.

"Don't be noisy, kung ayaw mong kaladkarin kita patungong labas."

I scoffed. Yeah, a Morioness will always be Morioness.

I calm myself, saka tumahimik, masakit pa rin paa ko pero di na katulad kanina.

Hmm, sanay ang katawan ko sa mga ganito but I guess hindi ang katawan ni Gaiyal.

"Does kuya B knows about it, those bullying?" Napatingin ako kay Calmed nang magsalita ito sa gitna ng aming katahimikan.

Kuya B? Does he mean Buhuer?

"No. Does he need to know?" I asked back. He looked at me and put the papers his holding down. "Why aren't you fighting back at them? Ganyan ka ba talaga ka-papansin?" Napangiwi ako sa sinabi nito. Tsk. Pare-parehas sila ng iniisip, magkakapatid nga naman. Pero mas nakakainis ang tono nito, ang kalmado kasi n'ya magsalita kahit nangiinis na. May ganon pala?

"Di mo naman maintindihan kahit ipaliwanag ko sa'yo 'kuya'. Let just say na, ayokong mapahiya ang apelyido n'yo." Kibit-balikat kong wika at sumandal sa head board.

Ramdam ko ang titig nito sa'kin bago bumalik sa ginagawa n'ya.

"Sumabay ka na sa'kin mamaya pag-uwi, make sure na di mo ako paghihintayin, Gaiyal. Exactly 4:00pm nasa parking lot ka na dapat." He said before standing up and left me inside the clinic.

I unconsciously nodded and crossed my arm, what a guy you are kuya Calmed.