ဘ၀အထိုထို (သို့) အပြူး

အပိုင်း ( ၁ / ၂ / ၃ )

အပိုင်း ( ၁ )

ဦးချမ်းသာ ဟာဆိုရင် လင်တောင်ရွာရဲ့ အချမ်းသာဆုံးစာရင်းဝင် တယောက်ဖြစ်ပါတယ်။မျိုးရိုးစဉ်ဆက်ချမ်းသာမှုကိုဆက်လက်ထိန်းသိမ်းထားသူဖြစ်တယ်...

အသက်၄၅နှစ်သာရှိသေးတဲ့ ဦးချမ်းသာဟာလင်တောင်ရွာရဲ့ ထွန်ယက်စိုက်ပျိုးနိုင်တဲ့မြေတစ်ဝတ်ကျော်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားတယ်။သူဟာ ယောက်ျားပီသတယ်တစ်ကိုယ်လုံး ထိုးကွင်းမှင်ကြောင်များနဲ့ ၊ ဥပဓိရုပ်လည်းဖြောင့်သည် ၊ ခန္ဒာကိုယ်တောင့်တင်းခိုင်မာသည်။

ဦးချမ်းသာ ဟာ သူကြိုက်တဲ့ ဒေါ်ဝဲဒူကိုသာမိဘများသဘောတူညီမှူနဲ့ သိမ်းပိုက်ရယူခဲ့သာဖြစ်တယ်။ဒေါ်ဝဲဒူဟာ ဦးချမ်းသာ ကို
မချစ်မနှစ်သက် ၊ အချစ်ဦး အရက်သမား ဖိုးစိုင်ကိုသာ မေတ္တာသက်ဝင်ချစ်ခင်လေတယ်။

ဒေါ်ဝဲဒူ ဟာ အသက်၃၅နှစ်ခန့်သာရှိသည်။ပြည့်ပြည့်ဝင်းဝင်း ဖွံ့ဖွံထွားထွား စွံ့ကားစိုပြေသူဖြစ်တယ်။သူ့ကိုမြင်တဲ့သူတိုင်း ပစ်မှားချင်စရာ ခန္ဒာကိုယ်အလှကိုပိုင်ဆိုင်ထားတယ်။သူဟာ မည်သည့်ယောက်ျားနှင့်မျှဖောက်ပြန်ခြင်းမရှိသော်လည်း ဦးချမ်းသာ အလစ်တွင် အချစ်ဦး ဖိုးစိုင် နဲ့ ချစ်ရည်လူးမြဲပင်။

ဦးချမ်းသာ ဒေါ်ဝဲဒူ တို့မှာ သားတယောက်ရှိသည်။ငယ်ငယ်ထဲက ချစ်စနိုးနဲ့ခေါ်ရာမှ အမည်တွင်သွားခဲ့တဲ့ အပြူး...အပြူးဟာ မျက်လုံးပြူးခြင်းမဟုတ်ပါ။မျက်လုံး ဝိုင်းစက်၍ လှပသူဖြစ်တယ် ၊ အသားအရေဝင်းဝါစိုပြေတယ် ၊ အရပ်က ၅ပေ ၆ ရှိတယ် ၊ ခန္ဓာကိုယ်က မပိန်မဝ အသင့်အတင့်ရှိတယ်။
သူ၏ဖင်ဟာ မိခင်ဆီကအမွေဆက်ခံထားသလိုပင် ၊ လုံးကျစ်ပီး တင်းတင်းပြောင်ပြောင်ရှိတယ်။

အပြူးဟာ မိန်းမများကိုစိတ်ဝင်စားခြင်းမရှိဘဲ ယောက်ျားများကိုသာ စိတ်ဝင်စားတဲ့ သူတစ်ယောက်ဖြစ်တယ်။ သူဟာ ၁၀တန်းအောင်ခဲ့ပီးသော်လည်း ရှေးရိုးစွဲသော မိဘများက သူတို့ပိုင်ဆိုင်မှုဟာ သူ့သား တစ်သက်စားမကုန်ဟုဆိုကာ တက္ကသိုလ် ဆက်မတက်စေခဲ့ပါ။ သားကိုစိတ်မချဘူး ဘာဘူး ညာဘူးနဲ့ ရွာမှာသာနေခဲ့ရတယ်....သူဟာ ယောက်ျားကိုသာစိတ်ဝင်စားတာ အခုချိန်ထိသူများလီးကို မမြင်ဖူး မကိုင်ဖူး မထိဘူးပေ...သူကြိတ်ကြိုက်နေတာက သူတို့အိမ်က လယ်သူရင်းငှါး ကိုအောင်ခိုင်ပင်ဖြစ်တယ်။