Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
———-
"Мингюү! Пранцад хамтдаа очихдоо хамгийн түрүүнд заавал энэ газраар хамт очмоор байна?"
Тэд анх Пранц улсад хамтдаа ирж байсан газрынхаа өмнө нэгэнлүүгээ маш удаанаар харан зогсох ба Сүёоны хацрыг даган нулимс нь урсахад Мингюү түүнлүү нэг алхам урагшлав
Харин Сүёон хойш нэг алхахад Мингюү гайхсан мэтээр түүнлүү харав
Юу мэдэрч байна гэж бүү асуу. Одоо миний мэдэрч буй энэ холилдсон мэдрэмж дотроос минь идэж эхлэж байна...
———
Оройг өлгийдөн авсан Дүн ахын дэлгүүр надад зориулж нээлттэй байгаад талархаж байгаа ч одоо бид юу ярьж, түүний амнаас юу унах бол гэсэн томоос том айдаст оршиж байна
"Энэ газар ер бусын гэж хэлж болно? Тохижилт бас тэр ах?" хэмээн хөнгөхөн инээмсэглэн Дүн ахруу харахад би түүнлүү өнгөцхөн харав
Бид яагаад яг одоо иймэрхүү хоёр талд айдас, шаналал дүүрэн харж байгааг мэдэхгүй ч тааж чадахгүй нь
Түүнийг хайрлахад шалтгаан байдаггүй байсан. Зүгээр л тэр миний дэргэд харин би түүний дэргэд байдаг байсан. Товчхондоо тэр гэнэт л гараад ирсэн
"Яагаад энд ирсэн юм? Би мэдээ уншсан?"Хэмээн түүнлүү харахад тэр томоор санаа алдав
"Мэдээж уншсан байж таараа? Чамайг яг одоо юу мэдэрч, өөрийгөө буруутгаж, шаналж байгаа болов уу? Хэмээн айдас дүүрэн байсан. Тэгээд надад хэлж байсан үгийг чинь бодож үзсэн юм "Миний сэтгэл санааг бүрэн эдгээчихдэг энэ газар" гэж хэлж байсанг чинь санасан юм?"
Давхраатай нүдээрээ надруу цоо ширтсэн байдалтай харах бөгөөд би харцаа салган
"Мингюү? Сайн хүн болохыг хичээх хэрэггүй? Тэр мэдээг хэн гаргасанг би мэдэж байгаа?" Хэмээн түүнлүү ширүүнээр харахад тэр урам нь хугарсан мэт нүдээр харж байгаад
