Lafımı dudakları kesmişti. Hızlı avını avlamak isteyen bir avcı misali öpüyordu beni. Daha iler gitmek istediğini beni yatağa atarak belirtmişti.
Genç kız Olivia Korkmaz 2 yıldır açtığı şirketiyle dünya yarısının 1 çi sırasında olan Wizard şirketin...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yazar: AYLİN ŞOVA
Yüzü kanlar içerisinde bana bakıyordu o kişi. "İyi misin?" Dedi bana bakarken. Hala kendime gelmek isterken ona baka kalmıştım. "Sen kimsin" demiştim ne zamandan tuttuğum nefesimi bırakarken.
Sorduğum soruyu duymazdan gelerek kostümünün cebinden bir mendil çıkarmıştı. Yüzüme yaklaştırmak isterken arkaya çekilmiş ve ona garip bir bakış atmıştım. Mendili bana uzatarak "Al boynundaki kanı temizle sana yakışmıyor." Dedi.
O anda ışıklar sanki bizzat onu göstermek için yanmıştı. Kumral saçları siyah gözleri nefret ve huzur gibi bakıyordu, sert çenesi kasılmıştı. "Bırak" diyerek onun elini ve elindeki mendili çekerek yürümeye başlamıştım. "Dedikleri kadar varmış ama eksikleri var" dediğinde durmuş ve ona doğru dönmüştüm.
"Ne diyorlarmış benim hakkımda?" Dedim ona doğru yürüyerek. Sanki bunu beklemiyormuş gibi kasılmıştı. Ama bunu belli etmemeye çalışıyordu. "Zeki güzel mükemmel ve başarılı bir iş kadını" demişti. Tam dibinde durduğumda "Peki eksik olan ne?" Demiştim. "Çok agresif ve sabırsızsın." Dedi gözümün içine bakarken.
"Pek hoşlanmam insanların benim agresif yanımı görmesinden" dedim çenemi dik tutarak. Tam bir şey diyeceği sırada Giray'ın kolidor başından adımı seslenişini duymuştuk. Giray eğer beni bu adamla görseydi işler karışır ve olmadık yerlere giderdi. Hemen adamı lavaboya sokarak kapını kapattım.
"Ne yapıyorsun?" Demişti şaşkınlıkla. "Sessiz kal yoksa kendim senin ses telini sökerim." Dedim sinirle. Giray'ın adımlarının sesleri yaklaşıyordu. "Bu ne amına koyim?" Diyerek kükremişti Giray. Cesed orda kalmıştı. "Olivia aç kapıyı hemen!" Diyerek kapını yumruklamaya başlamıştı Giray.
"Giray burdayım ve işim var sen o cesedi ortadan kaldır ben geliyorum şimdi." Diyerek bende yanıtlamıştım. "Hay amına koyim kız nereye gidiyor adam ölüyor bu ne biçim bir kadın?" Diye söylenmeye başlamıştı bile. "Şimdi burda mı kalıcaz?" Demişti adam. "Evet malasef." Diyerek göz devirmiştim.
Dudak altı kıkırdamıştı. Ona sert bakış attığımda artık kendine gelmesi gerekiyordu. "Olivia temizledim ama cesedin izini kaybettirmeliyim çıktığında aynı yere git." Diyerek beni uyarmıştı. "Tamam" deyip onu yollamıştım. Biraz beklediğimizde kapıdan çıkıp dışarıya baktığımda hiç kimse yoktu. Tam çıkacakken kadın sesleri geliyordu ve mutlak olarak buraya geliyordu.
Bir anda havalanmış ve arkaya doğru götürülmüştüm. Baktığımda o adam belimden tutarak beni kabinlerin birine soktu. "Ne yapıyorsun be?" Diyerek ona vurmaya başlamıştım. "Sessiz kal benim burda olduğumu bilseler inan ben senin ses tellerini sökerim." Gözlerimi sona kadar açmış ve ona bakmaya başlamıştım. Hala o tutuyordu beni.
Lavabonun kapısı açıldığında bir tek kadın sesi olmadığını anlamamak imkansızdı. Kadının biri kabinleri geziyordu. "Biri var mı?" Diyerek kapını tıklatmıştı. Hemen telaşla bana baktığında "Evet dolu" diyerek yanıt vermiştim.
İğrenç seslere karşı yüzümü ekşittiğimde bunu fark etmişti o adam. Beni klozetin üzerine koymuştu ve şuan ben ona yukardan aşağı bakıyordum. Ellerini kulağıma doğru götürerek kulağımı kapattı. Işık görmüş tavşan gibi ona bakıyordum. Ne yapmaya çalışıyordu. Kulağıma doğru yaklaşarak sessizce "Bunu duymaya layık değilsin." Demişti. Ve yeniden kulağımı kapattı.
Bir süre öyle kaldık ve o sadece bana bakıyordu. Birden ellerini kulaklarımdan çektiğinde artık gittiklerini anlamıştım. Kabinden çıkarak aynada kendime baktım. Elbisemi çekiştirerek düzelttim. "Şey teşekkür ederim her şey için" deyip o adama son defa baktım. Ve lavabodan çıktım. Hemen davet yerine gittim ve masama oturdum. Ve karşı masaya baktığımda. O adam Gül'ün yanında oturmuştu.
Dönüp bana göz kırpmış ve önüne döndü. Ben ne yaşıyordum?.
