Lafımı dudakları kesmişti. Hızlı avını avlamak isteyen bir avcı misali öpüyordu beni. Daha iler gitmek istediğini beni yatağa atarak belirtmişti.
Genç kız Olivia Korkmaz 2 yıldır açtığı şirketiyle dünya yarısının 1 çi sırasında olan Wizard şirketin...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yazar: Aylin Şova Yorum yazmayı ve oy vermeyi unutmayın öptümm..
Bir insanın doğulduğu gün belirlenmiştir onu şansı. Şanslılar hiç bir zorluk çekmeden istedikleri her şeye kolayca ulaşırlar. Ama şanssızlarsa hep daha iyi olmak hep en iyisi olmak için çalışırlar.
Her şeyin en zoru oluyordu bana. Bir şeyi istiyorsam o benden kaçmak için çabalardı. Okula giderken bineceğim otobüsün tam geldiğimde gitmesi ve babamla gezmek için planlar kurarken babamın bizi bırakıp gitmesi gibi.
Ben hep şanssızım.
Şuan Emir Akabey bana bakarak gülümsüyor ve Arasla konuşuyordu. O gülümseme içten değildi. "Olivia biliyor musun Aras küçükken çok sinirli bir çocuktu." Diye boşboğazlılıkta bulunmuştu horoz.
Aras göz ucuyla bana bakarak tepkimi görmek istiyordu. Ama ben bu oyuna daha fazla oynamak istemiyorum. "Gereksiz bir bilgi. Siz konuşun ben lavaboya gidiyorum." Dedim ve şirin olduğunu düşündüğüm bir gülümseme yolladım.
Çantamı alıp lavabonu aramaya başladım. Kolidora geldiğimde tam lavaboya girerken kolidorun başında Arasın sesini duymuştum. "Hey Korkmaz" diyerek beni çağırmıştı. Arkamı dönerek ona bakmayla yetindim. "Avukat buraya geliyor hadi saklan" dedi yanıma gelip beni duvarın görünmeyen yerine sıkıştırarak.
Dediği doğruydu avukat kolidorun başında 2 korumayla lavaboya taraf geliyordu. Aras kulağıma yakınlaşarak "Korumalar bende ama " dedi ve üzerimi gözleriyle bedenimi tararken. "Sen bu kıyafetle nasıl büyük adamı yere sericeksin?" Demişti. Sadece ona baktım ve avukatı takip etmeye başladım.
Aras korumaların arkasına geçerek birinin boynunu kırdı. Bende bunu fırsat bilerek avukat dönünce topuğumdan çıkartığım ve kendi hazırladığım bioloji silahımı adamın belinden vurarak onu bayıltmıştım. Aras korumaları Hall ettikten sonra bana döndü şaşırmışa benziyordu.
"Onları sen nereden çıkardın?" Demişti. Silahları yeniden topuğuma soktuğumda gözleriyle ellerini takip etmişti. Usulca dudakları kenara kıvrılırken "Şimdi belli oldu her zaman topuk giyinme sevdası." Dedi üstünü düzelterek.
"Ee hadi ne çok konuştun taşı adamı" diyerek saçımı düzelttim. Başını hay-hay der gibi sallayıp adamı garaja kadar inen asansöre bindirdi ve bizde bindik. Garaja vardığımızda ben hemen arabaya gidip çalıştırdım. Oda bagajı açıp adamı içine koymuştu.
Koyduktan sonra şoför koltuğuna binmek isterken ben ondan önce davranarak oturmuş ve kapını kapatmıştım. "Ne yani hızdan korkan BMW-mi sürecek?" Diyerek alaylı yüzüyle bana bakıyordu. "Bana bak çocuk" dedim pencereye doğru yaslanarak. "Şimdi seni burada koyup gaza bassam ve adamı 100 metr ileride bırakıp polisi arayarak adamı senin öldürdüğünü desem acaba ne yapa bilirsin?" Dedim.
"Çoçuk ha? 195 boyunda bir çocuk?" Kahkaha atmıştı. Bense bir kaşımı kaldırarak ona seçim sunmuş gibi bakıyordum. Gülerek yanıma oturdu. Kapıyı kapattığında bende bir saniye beklemeden gaza bastım. "Gelirken" dedi lafa dalmak isteyerek. "Niye öyle oldun ve o haplar neydi?" Demişti yüzü ciddi şekilde.
"Seni alakadar etmiyor ama teşekkür ederim." Dedim gözümü yoldan çekmeden. "Korkmaz hanım" dedi bir anda. "Seninle bir anlaşma yaptık ve senin bütün her şeyini ben benim bütün her şeyimi sen bilmelisin. Özel hayat dışında" demişti yine bir mimik oynamayan yüzüyle.
"Bakarız" dedim geçiştirmek için. Oda bir şey demeden yolu izlemeye başladı. Acaba Giray napıyordu? O horoz şimdi ödülünü almalıydı. Şerefsiz horoz. Depoya vardığımda arabanı durdurarak arabadan indim. Ve depoya doğru yürümeye başladım. Aras'sa adamı taşıyarak içeriye getiriyordu. O kadar ağir adamı bir kuş gibi taşıyordu.
Ben her zaman orda bulunan sandelyemi çekerek oturdum. Hava gerçekten soğuktu bu kürkle bile üşüyordum. Aras'da adamı bağlamağa başladı ve bitirdi. Adam yeni yeni uyanıyordu ve mırıltılarını çıkarıyordu. Aras sesinden buz gibi bir su olduğu anlaşılan bir suyu alıp adamın üzerine akıtmıştı.
Adam haykırışlarını çıkartmaktan çekinmedi. Gözlerini açtığında karşısında benle Arası gördüğünde "Noluyo amına koyim öldüm mü?" Diyerek yanıt vermişti.
