Lafımı dudakları kesmişti. Hızlı avını avlamak isteyen bir avcı misali öpüyordu beni. Daha iler gitmek istediğini beni yatağa atarak belirtmişti.
Genç kız Olivia Korkmaz 2 yıldır açtığı şirketiyle dünya yarısının 1 çi sırasında olan Wizard şirketin...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ne diyeceğimi unutmuşdum sanki, dilim tutulmuşdu. "Anne, lütfen çık yukarı ve ben yanına gelmedikçe inme" dedim bulanık gören gözlerimle. Annem bir şey demeye yeltenirken Giray "hadi teyze lütfen" dedi onu kolundan nazikçe kaldırarak. Bana baka baka şaşkınlık geçen Annemi takip ettim gözlerimle. Yukarı çıktığını gördükten sonra salonun kapısını kapattım. Biraz daha ortaya doğru giderek onların karşısında durdum.
"Korkmaz bak" diyerek lafa girmek istemişti Aras. "Kes sesini" dedim sessizce. Ama bu sessizliyimin birazdan fırtınaya dönüşeceğini biliyordu her kes. "Sen kimsin olm? Ha kimsin de gelip benim hayatımın içine giriyorsun? Bu haddi kim verdi sana ha kim verdi sana bu izni ki benim hayatıma böyle değişiklik yapasın?" Dedim bağırarak ona doğru yürüdüğümde. Giray hemen karşımda durduğunda benim gözlerim hala ondaydı. "Sikerim olm seni hayatını sikerim hemde" derken o sessizce bana bakıyordu.
Yavaşca ona dönerek tiksenerek ona bakmaya başladım. "Ya sen, sen niye geldin? Niye hayatımızı mahvettiğin gibi yeniden mahvederek geri geldin? Ha! Annem seni kabuleder diye düşündün değil mi? Ama hayır annem kabul etsede ben ölmedim hala ki merak etme ölmemde. Sen burda oldukça inan ölsem ruhum seni burdan kovar. Ne cüretle, ne sıfatla geliyorsun buraya? Söylesene, ahım seni bırakırmı sence? Çocukken o evde beni yalnız bırakıp gittiğinde arkanda bir ev dışında yalnız bir ağlayan kız çocuğu vardı orda babasını isteyen niye ona dönüp bakmadın? Niye ağlayan kıza sarılmadın? O sana hiç bir şey yapmamışken. Ama şimdi geldin tam yeni kendimize gelmişken yine mi arkanda ağlayan bir aile bırakmak istiyorsun? Hayır hiç bir zaman öyle olmayacak. Çünkü artık ağlayan bir kız değilim" dedim sonda gülümsemeyle devam ettim. "Evet bak büyüdüm, o itaat etdiğin para benim köpeğim olacak kadar büyüdüm. Hadi söyle ne kadar istiyorsun. Söylesene veriyim git burdan hiç gelmemek üzre." Dedim gözümden akan yaşları gizlemek isterken.
"Ahım hala senin üzerinde, okulda her kes babasıyla olan güzel anı konuşurken ben neyi anlatıyordum biliyormusun? Hani o benim kafama patates atmıştın ya" dedim gülmeye başlarken.
19 yıl önce... Annem köye gitmişti bu gün. Anneannem hastalanmış o yüzden beni götürmedi. Bir anda kapı çalındığında koşarak oraya gittim. Kapıyı açtığımda karşımda babamı gördüm. Yüzüme bir gülümseme geçirirken o düz sıfatla içeri geçdi. "Merhaba baba hoş geldin" dedim elindeki poşeti aldığımda. "Ne var yemeğe?" Dedi hızla masaya otururken. "Baba ben yemek pişiremiyorum ki?" Dedim gülerek. "Daha 6 yaşındayım, söz büyüdüğümde ilk yemeğimi sana pişiririm." Dedim saf gülümsemeyle ve yalandan ciddiliğimle. "Bakıcaz o zaman. Off şimdide yorgunum ben nasıl yemek pişirircem? Dedi gözlerini halıya dikerken.
