İstenmeyen Gelin

~18~

BEJNA'DAN

Kucağımda Yekta'yla odama çıktım odaya girip kapıyı kapattım Ferzan ağanın bağırışları buraya kadar geliyordu Yekta korkmaması için onu yatağa oturttum ona bakıp gülümsedim yıldız gibi parlayan gözlerinden yaşlar akıyordu. ''Ağlama kuzum'' ''Dedem neden onlara bağrıyo Bejna?'' yanına oturup ellerini tutum ''Yaramazlık yaptıkları için kuzum tamam mı? şimdi o güzel gözlerini sil tamam mı bende pijamalarımı giyip geliyim ve sonra birlikte yatalım olur mu? ama geldiğimde ağladığını görürsem küserim ve senle uyumam''

Yekta bu sözlerimi duyduktan sonra hemen göz yaşlarını sildi ve gülümseyip bana baktı ''Tamamm sen pijamalarını gey sonra birlikte uyuyak hadi'' Bu hallerine gülüp dolaptan pijamalarımı alıp banyoya gittim. Aslında Ferzan ağanın öğrenmesi iyi olmuştu ama çok kötü kızmıştı ilk defa onu kızgın ve bağırırken görmüştüm . Yekta'yı daha fazla bekletmemek için üstümü çıkarıp hemen pijamalarımı giydim ve çıktım Yekta'ya baktığımda çoktan yatağın içine girmiş beni beni bekliyordu hemen onun yanına gidip bende yatağa girdim benim yatağa girmemle Yekta'nın bana sarılması bir oldu bende onun gibi yaparak gözlerimi kapadım.

~YAZAR'DAN~

Sabah herkes sessizce yemeğini yiyordu akşam ki gerilim hâlâ devam ediyordu Genç kız çaktırmadan herze baktı Ferzan ağanın hâlâ sinirli olduğu belliydi.
Delâl Hatuna baktığında sadece çayında içiyordu. Azad'a baktığında tabağına öylece bakıyordu genç kız neden öyle baktığını biliyordu tabi  bir daha o biricik Sevdasıyla görüşemeyecek ti. Baran ise hiç bir şey bilmeden yemeğini yiyordu ama anlamıştı bir şey olduğunu ama onu pek takmadı çünkü şuan onun derdi ona yetiyordu. Ferzan ağa son lokmasını da yiyip gelini ne baktı aklına hüküm verildiği gün gelmişti o gün ne kadar yalvarmıştı babası kızını almasınlar diye şaşırmıştı onu öyle görünce çünkü duyduğuna göre aram muhtar kimsenin önünde ne ağlar ne ayaklarına kapanırmış. ''Bejna kızım'' genç hemen ona bakmıştı ''Efendim?'' Ferzan ağa gülümseyip ''Diyorum ki ne zamandır aileni görmüyorsun sende istiyorsan 1 haftalığına ailenin yanına git'' bunu dedikten sonra masadaki herkes Ferzan ağaya baktı Bejna ise duyduklarından çok mutlu olmuştu ve ilk defa bu konağa geldiğinden beri gözleri mutluluktan dolmuştu . Delal hatun bu duyduklarıyla o zehirli ağızını açtı ''Hiç bir yere gidemez heleki kocası burdayken!'' Bejna bu duyduklarıyla yüzü düşmüştü Ferzan ağa karısına baktı ve konuştu ''Ne zamandır benim lafımın üstüne laf söyler oldun hatun?''       '' Ama ağam ne derler tek giderse bilmez misin?'' Ferzan ağa karısının bu dediklerine güldü ''Ne mi derler? senin oğlun o karının koynuna giderken bir şey diyorlarmıydı veya sen bir şey diyomuydun !?''   Delan hatun susmuştu tabii susacaktı buna ne cevap vere bilir diki 

Baran şimdi anlamıştı olayı ama iyi olmuştu Azad ağabeyine dikkatli baktığında elmacık kemiğinde hafif morluk vardı demek ki babasını onun yerinede vurmuştu Baran yengesi Bejnaya baktığında yüzünün düştüğünü görmüştü.
Ferzan ağa Genç kıza dönüp tekrar konuştu

''Kızım sen şimdi yemeğini ye sonra hazırlan Baran seni bıraksın''
Genç kızın asılan yüzü tekrar gülmüştü tabii Delâl hatun tam zittiydi.

Genç kız kendine yetecek kadar kıyafet alıp aşağa inmişti onu gören Yekta annesinin yanından ayrılıp hemen Bejna'nın bacağına sarıldı.''Hani gitmiycektin? ''
Bejna onu biraz çekerek Yekta'nın boyuna geldi ''Gitmiyorum ki sadece babam mı görmeye gidicem o kadar''
Baran Genç kıza konağın dışından seslendi ''HADİ YENGE ARABA HAZIR!''
Genç kız Yekta'ya iyice sarılmış öptü ve ayağa kalkıp bavulunu aldı konağın kapısına geldiğinde eltisi Avjin'e baktı o ise karnına bakıyordu bir şey demeden çıktı konaktan mutluydu 3 yıl sonra babası ve halasını göreceği için Baran yanına gelip yengesinin elinden bavulunu alıp bagaja koydu ve sonra ikisine arabaya binip köye doğru yol aldılar

Arada konuşup kahkahalar atıyorlardı Genç kızın köyüne az kalmıştı Genç kızı dahada heyecan basıyordu.

Sonunda köye giriş yaptıklarında köylüler meraklı gözlerle arabaya bakıyordu resmen Bejna heyecandan bayılacak kıvama gelmişti
Araba tepeye doğru gidiyordu.
Sonunda Bejna'nin evine geldiğinde hiç beklemeden arabadan ve koşarak gidip kapıyı çaldı işte yıllar sonra babasının o sesini duydu.

''İyice sağır oldular bunlar kapı bi saattir çalıyo ama açan yok !''  Söylene söylene kapıyı açtığında karşısında kızını görmeyi beklemiyordu 1,2 dakika kızını öylece baktı sonra hemen ayılıp ''KIZIM!''

Diyerek bağırdı ve sıkıca sarıldı Bejna da onu bekliyormuş gibi o da sıkıca sarıldı babasına.

~VE SONN
BÖLÜM HAKKINDA NE
DÜŞÜNÜYOSUNUZ ?
AKLIMA ÇOK GÜZEL FİKİRLER GELDİ
BEJNA VE AZAD HAKKINDA
BEĞENMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN

İYİ GECELER