İstenmeyen Gelin

27

Karşılıklı ve sessiz bir şekilde ikiside oturuyordu Azad nasıl konuşacağını düşünürken, Bejna ne konuşacağını merak ediyordu . Azad nefesini alıp verdi ve Bejna'ya baktı sonunda cümlelerini toparlaya bilmişti.

''Bak Bejna biliyorum İkimizde bu evliliği istemedik.''

Bu konuşmayı yapmak için çok geç olmamışmıydı ?

''Böyle devam edemeyiz yani iki yabancı gibiyiz ve böyle ömür geçmez anladın mı?''

Bejna'nın düşünceleri  . Şuan böyle olmalarının sebebi Azad değil miydi ? O dememiş miydi benim gönlüm başkasının bizden olmaz diye.
Bejna sussup tu   ve Azad'ın konuşmasının bitmesini bekledi sadece .

''Ve artık bu yabancıla son verelim düzgün bir evlilik olsun bu.''

Bejna , Azad'ın konuşmasını bittiğini düşünerek konuştu sonunda .
''Sen istemiştin böyle olmamızı.''

Haklıydı Bejna böyle olmaların sebebi Azad'ı
Eğer sevdasını yarıda bırakıp düzgün bir koca olsaydı şuan belki Bejna hamile bile olabilirdi.

''Haklısın.'' Sustu ve Bejna'da gezdirdi bakışlarını , Bejna ise halinin desenine bakıyordu . Konuşmaya devam etti.
''Böyle olmamız benim suçum olabilir . Ama artık bunları düzeltelim.''

Şimdi ne diyecekti Bejna hiç böyle bir konuşma düşünmemişti . İçinden bir sürü şeyler geçiriyordu ama hangisini diyecekti ?

''Tamam düzeltelim.''

Zaten başka çareleri varmıydı ki ? Maalesef yoktu aslında vardı ama büyük bir olay olup aşiret toplanırsa azda olsa boşanma ihtimalleri vardı.

................................................

Çiftlik evinde bu gün 2'cı günleriydi günleri güzel geçiyordu ama tabii Azad'ın sinir patlamalarını saymazsak çok çabuk sinirleniyor du ve bu sinir patlamaları Genç kızı baya bir korkutuyordu .

Bejna çiftlik evin bahçesinde çimenlerin üstüne oturmuş gökyüzünü izliyordu, gerçekten şu 2 gün kendisi huzurlu hissediyordu tabii bir kaç olaylar dışında.

Azad ise ahırda atlarla uğraşıyordu, aslında kendisine iş açıp duruyordu.

Elindeki havuçlarla dedesinin ona hediye ettiği kara atın yanına gitti.
''Kara oğlum'' Diyerek atın yanına geldi.
Onu gören at kişnemeye başladığı. Azad ise boş olan elini ata uzatarak . ''İşt tamam oğlum! ''

Sanki at Azad'ı anlıyormuş gibi üstü ve Azad'ın onu sevmesi izin kafasını biraz eğdi.
Bunu gören Azad boşta olan elini atın kafasına koyup sevmeye başladı havuç olan elini atının ağızana götürdü ve yedirdi .
''Aferin benim kara oğluma gel biraz gezelim senle.''

Diyerek kara atını kaldığı kabinden çıkardı ve atların eşyaları olan dolabın öne getirdi.
İlk baş güzelce taradı . Gerken kara taranma yı seviyordu, taradıktan sonra karaya eyeri'ni
Taktı sonra ise dizginleri taktı ve artık atı hazırdı sürmeye. İpin den tutarak ahirdan dışarı çıkarmaya başladı.

O sırada Bejna çok sıkılmıştı bu yüzden zorda olsa Azad'ın yanına gitmeye karar vermişti. Azad'dan hem korkuyor , hem çekiniyordu
Ahıra doğru yürürken Azad'ın at çıkardığını gördü ve adımlarını hızlandırarak onun yanına geldi.