Chapter 23

4.8K 133 37
                                        

Daciana Kielle POV


"Yung usapan natin, Ms. Messina. Baka makalimutan mo."


I heard Zeeian and Zeejei chuckled when they heard that, I looked immediately to Mrs. Bravo who is looking at me seriously, showing no emotions.


Hindi ko naman sila masisisi pero I am very thankful na pinayagan pa rin nila si Zianah na sumali sa competition. I know how she loves Photography so much kaya I will do everything and anything para lang matuloy siya.


Kahit hindi pa ako ang kasama niya.


Today is our flight going to Spain, tatlong araw kami ro'n kaya kailangan naming maaga bumyahe dahil it's a 15-hour flight kapag galing sa Pilipinas. Kaya nandito na kami sa airport ngayon.


"You have my word po, Ms. and Mrs. Bravo." sagot ko at tinignan silang dalawa.


"Call me immediately when you landed na anak, okay?" paalala ni Mrs. Bravo kay Zianah.


"Yes, mommy." she answered and hug her mom.


I am just here patiently waiting for them to finish bidding their good bye to each other. Hindi na kase ako nagpahatid pa kay mama dahil mapapagod lang siya sa byahe baka kung mapa-ano pa siya wala pa naman ako ng ilang araw.



Nagpumilit pa nga siya para makapag-paalam at magbigay ng good luck kay Zianah pero hindi na ako pumayag kaya ipinibigay na lang niya sa akin ang strawberry na binili niya.


"Have a safe flight, ZK!" Theo said to Zianah.


"I'll wait for you, Zianah." nahihiyang sabi naman ni Alora.


"Don't cry ulit, babalik naman ako kaagad." natatawang saad ni Zianah kay Alora.


I heard Zeeian, Zeejei, Allyson, and Theo's laugh naikinapula ng buong mukha ni Alora. After minutes ay napagpasyahan na naming umalis, as usual pinagtangkaan ulit ako ni Ms. Bravo kaya super good girl ako ngayon.


"Blue Skies Ahead, Ate!" huling sigaw ni Zeeian.


We are now settled in our respective seats. Mr. Ashford gave us business class seats. This is my first time riding a plane and this is also my first time going abroad. Medyo kinakabahan ako dahil baka mahilo or magsuka ako, nakakahiya naman kay Zianah.


We are seating beside each other, she is now wearing a comfortable clothes at wala na rin siyang makeup sa kaniyang mukha. She still looks good pa rin naman with or without makeup. The plane took off smoothly pero hindi ko pa rin namang maiwasang matakot or kabahan though medyo naging comfortable na rin naman after the take off.




"Are you alright, Miss Messina?"


Napatingin naman ako sa katabi ko na may hawakng libro ngayon. She is just wearing a blue hoodie and a sweatpants but, she still looks like a goddess.


"Y-yes, sorry it's my first time kase." sagot ko, kinakabahan.


"It's normal naman sa first timer. Just relax, it will be a long flight for us. Just enjoy the view up here." she stated and smiled at me.


Sa aming dalawa dapat nga siya yung kinakabahan dahil siya ang lalaban sa competition at hindi ako. Pero like what she said, I tried relaxing while looking at the window. Bigla kong naalala ang strawberry niya na pinabibigay ni mama.


"Zianah?" tawag ko sa kaniya.


"Hmmm?" sagot niya, nakatutok pa rin sa librong binabasa niya.


Why Not Me? (Bravo Series 2)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora